Cherub

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 4

• Ocena:
  Z moimi opiniami już tak jest, że im bardziej książka mi się podoba, tym ciężej mi idzie napisanie o niej czegoś merytorycznego. Najnowsza książka Przemysława Piotrowskiego idealnie wpasowała się w ten schemat, bo Cherubem jestem zachwycona.
  
  Jest to trzeci tom trylogii o Igorze Brudnym i żadna klątwa drugich i trzecich tomów tutaj nie zadziałała. Mimo że sprawcy domyśliłam się szybciej niż Brudny i Zawadzka, to zakończenie i tak mnie mocno zaskoczyło. W tej powieści niczego nie można być pewnym. Autor prowadzi fabułę na najwyższym poziomie, zaciekawia, zatrzymuje czas i nie pozwala nam odłożyć książki ani na moment.
  Nie jest to kryminał łatwy i przyjemny, to brutalny obraz naszej rzeczywistości, bo realność tej powieści mocno wstrząsa. Jak o poprzednich częściach mówiłam, że są genialne tak teraz muszę się powtórzyć. Plastyczny, lekki styl, ale opisujący zdegenerowany i sadystyczny proceder to coś, co wyróżnia powieść na tle innych. Jeśli miałabym polecić tylko jeden kryminał - na pewno byłby to ten o komisarzu Brudnym. Musicie to przeczytać! (Dominika Stryszowska, 10.01.2021)
• Ocena:
  [ RECENZJA ]
  
  Przemysław Piotrowski "Cherub"
  
  "Cherub", ostatnia część trylogii o Igorze Brudnym i jego trudnej walce z seryjnymi mordercami.
  Gdy pewnego dnia w brutalny sposób ginie jeden z prokuratorów, zespół kryminalny ponownie staje oko w oko że złem. Staje przed wyzwaniem i próbą rozwiązania zagadki kolejnego zwyrodnialca. Tym razem o tyle sprawa jest trudniejsza, że ofiarami są ludzie blisko związani z samą policją.
  Wskazówki i ślady powoli przybliżają do mordercy, jednak ten cały czas myli tropy i pozostaje nieuchwytny. Sprawa zatacza koło i znowu prowadzi Brudnego do sierocińca heronimek, gdzie spędził swoje dzieciństwo.
  Sprawa nabiera tempa, kiedy część grupy policjantów biorąca udział w śledztwie zostaje otruta, a siostrzenica Igora uprowadzona. Główny bohater ponownie zostaje sam na polu walki i musi stawić czoło rywalowi.
  Jednak tym razem jego przeszłość całkiem się zamyka pochłaniając go ze sobą na zawsze....
  Powieść, utrzymana w tak samo dobrym tonie i napięciu jak poprzednie, nie pozwala odetchnąć nawet na chwilę. Jednak mało mi było w tym tomie samego mordercy i opisów jego bestialskich poczynań, do których zdążyłam się przyzwyczaić. Większa część książki praktycznie dotyczy komisariatu i śledztwa od strony wewnętrznej, ale samo zakończenie, mistrzostwo. Ostatnie 100 stron to minuta z mojego życia. Zaskakujący zwrot akcji i totalny szok. Kto jest kim? Kto za tym stoi? I jakie są powody takiej zemsty?
  No i sposób, w jaki autor kończy przygodę Brudnego z policją.... Rewelacja! Brak happyendu to to, co Zaczytane Rolniczki lubią najbardziej.
  Bardzo dziękuję Przemkowi Piotrowskiemu za to, że ubarwił mi życie i zaszczycił moją biblioteczkę swoją trylogią. Jego pisarski kunszt w 100% trafił w moje serce i wypaczony umysł. Wszystkie trzy części mega, ale "Sfora" to mnie bestseller godny Oscara.
  Cała seria obowiązkowa dla każdego czytelnika, który w świecie kryminałów szuka tego "czegoś"!!! (Zaczytana Rolniczka, 03.01.2021)
• Ocena:
  Piotrze P., Pan to jakieś czary nad tymi książkami uskuteczniasz. Umiesz Pan w pisanie, umiesz.
  Jak Pan chciałeś tą historią wywołać strach i obrzydzenie, to się Panu udało. Jak Pan nie chciałeś, to niestety się Panu nie udało (@nataliicodziennosc, 10.12.2020)
• Ocena:
  Skończyłam czytać i napiszę wam szczerze, że nie podoba mi się to, w jaki sposób ta książka została zakończona. Powiem nawet więcej. Jestem skłonna oskarżyć pana Piotrowskiego o to, że tak bardzo wczuł się w pisanie o tych wszystkich psychopatycznych dręczycielach, że postanowił także zadręczyć swoich czytelników. No bo kto to widział, żeby na następną książkę trzeba było czekać aż do wiosny (moniczyta, 22.11.2020)