Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę

Średnia ocena: 4.1, liczba ocen: 12

• Ocena:
  Zagorzała singielka Amy Clarke jest dumna z trzech rzeczy w swoim życiu: różowych włosów, kolekcji conversów oraz zdolności do wypicia dużej ilości margarity bez wymiotowania. Nie szuka miłości. Jest całkowicie szczęśliwa, romansując jednocześnie z Netflixem oraz Benem i Jerrym. Problem w tym, że czasami miłość sama cię odnajduje, nawet gdy tego nie chcesz.
  Pięć miesięcy temu on wsiadł do jej pociągu i od tej pory nic nie jest już takie samo. Amy jeszcze nie zna jego imienia, ale wie, że ten facet ją kręci. Wysoki, przystojny geek, który jeździ jej pociągiem co drugi poniedziałek, nie ma pojęcia, że na widok jego uśmiechu Amy traci głowę, a jej serce bije jak oszalałe.
  Kiedy przypadkowe spotkanie poza pracą pozwala im na pierwszą normalną rozmowę, sprawy szybko przechodzą od platonicznego uczucia do bliskich – i bardzo bliskich – relacji. Czy mimo ciągu miłosnych katastrof w przeszłości, Amy znalazła w końcu swojego Pana Idealnego? A może los ma dla niej inne plany?
  
  To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, przeczytałam większość większość książek Kirsty i każda bardzo mi się podobała, dlatego nie wahałam się nawet chwili żeby sięgnąć po "Chłopaka, dla którego...". Styl i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, przyjemny co sprawia, że książkę czyta się z dużym zainteresowaniem i bardzo szybko. Fabuła tej powieści została w ciekawy sposób nakreślona i dobrze poprowadzona, a bohaterowie fajnie wykreowani. W zasadzie wszyscy od pierwszych stron zaskarbili sobie moją sympatię, wiele dialogów sprawiało, że na mojej twarzy gościł uśmiech, a pod koniec ciężko mi było się rozstać z tymi bohaterami. Początkowo myślałam, że historia Amy będzie bardzo przewidywalna i faktycznie tak było mniej więcej do połowy książki, jednak im bardziej zagłębiłam się w losy głównej bohaterki, tym bardziej utwierdzałam się w przekonaniu, że nie ma tutaj miejsce na banalność. Autorka naprawdę świetnie wszystko rozegrała, dostarczając czytelnikowi natłok skrajnych emocji, takiego zwrotu akcji kompletnie się nie spodziewałam. Uczucie głównej bohaterki zostanie tutaj wystawione na nie lada próbę, Amy będzie musiała podjąć kluczowe decyzję, które zaważą nie tylko na jej życiu, ale również życiu innych postaci, muszę przyznać, że z dużym napięciem czytałam te ostatnie strony i chociaż domyślałam się jakiego wyboru dokona Amy, to i tak siedziałam "jak na szpilkach". Autorka udowadnia, że najważniejsze to kierować się sercem, bo tylko wtedy możemy być naprawdę szczęśliwi. Świetnie spędziłam czas z tą książką i chętnie sięgnę po kolejne powieści autorki. Polecam. Moja ocena 8/10. (zakochanawksiazkach1991, 21.11.2022)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  No błagam! Nie tłumaczy się pojęcia „Netflix&chill” na „Relaks z Netfliksem” (miss.libro, 30.10.2022)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Lubicie poniedziałki? Amy uwielbia poniedziałki. A szczególnie, co drugi poniedziałek w pociągu na trasie do Londynu. Amy jest konduktorem w pociągu i wypełnia swoje obowiązki zawsze z radością, choć może nie jest to jej praca marzeń. Dziewczyna jest otwartą osobą, łatwo nawiązującą kontakty. Ma różowe włosy i jest bardzo wesoła. W pociągu jej wzrok przyciąga jeden mężczyzna, który co poniedziałek jeździ do Londynu. Takie wspólne trasy trwają już kilka miesięcy a Amy czuje, że zakochuje się w tym uroczym chłopaku, który czyta komiksy, zagaduje do dzieci i pomaga staruszkom z bagażami. Serce Amy fika koziołka kiedy chłopak wpada na nią w kawiarni i oblewa ją kawą... a zaraz potem zaprasza na randkę.
  
  To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Kirsty Moseley. Muszę przyznać, że pierwsza część książki była trochę dziwna i momentami aż przerażająca... zaczynałam już martwić się, że jeśli tak słodko - maślano będzie do samego końca to nie wytrwam. Miłość, pożądanie, facet który jest najlepszy, najprzystojniejszy i wszystko robi najlepiej... i chce tylko ją. W pewnym momencie pomyślałam, że tu zaraz coś walnie i to konkretnie. i taaak! Po 200 stronach mamy takie BUM, że musiałam usiąść z wrażenia. Gwarantuję, że nie spodziewacie się aż takiego zwrotu akcji.
  Co tam się wydarzyło... ostatnie strony to już był rollercoaster. Sama zastanawiałam się, co ja bym zrobiła w takiej sytuacji, jakie decyzje mogłabym podjąć. Przewracając ostatnie strony żałowałam, że to już koniec. Chciałam więcej różowych włosów Amy, rozbawionego śmiechu Theo, czwartków z tequilą i Heather, lekkiego uśmiechu na poważnej twarzy Jareda. po prostu więcej i więcej....
  
  Ta książka jest idealnym przykładem, że zawsze trzeba dać szansę i doczytać do końca. W tym momencie mam ochotę sięgnąć po kolejną książkę autorki i znowu się zachwycać, fabułą, bohaterami i akcją. Nawet jeśli miałaby rozpocząć się dopiero w drugiej połowie... :) jeśli inne ksiązki autorki są tak dobre jak ta chociaż w małym stopniu to chcę je wszystkie ;) (calkiem_zwyczajnie, 22.10.2022)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Zapoznawanie się z lekkimi, młodzieżowymi lekturami zawsze jest interesującym przerywnikiem między innymi bardziej wymagającymi powieściami. Historie Kirsty Moseley są idealne na jedno wieczorne czytanie, gdyż nie są za bardzo obszernymi publikacjami. W przypadku tej podobało mi się wymyślenie nietuzinkowej fabuły, a szczególnie wątku związanego z Jaredem. Na pewno nie jest on oczywisty i łatwy do przewidzenia.
  
  W pierwszej części cyklu poznajemy Amy, konduktorkę, która co drugi poniedziałek w pociągu spotyka mega przystojnego faceta, jednak wstydzi się do niego zagadać. Jak bardzo się cieszy, gdy jakiś czas później spotyka go w kawiarni, wie tylko ona. Jared jest stonowany, ułożony, nie okazuje emocji przy współpracownikach, jednak jest doceniany przez szefostwo. Równie wielką niespodzianką dla Amy jest fakt, że jej ukochany na pewno jest nietypowy.
  
  Przyznam szczerze, że czytałam wcześniej książki Kirsty Moseley, choć oczywiście jeszcze nie wszystkie. Dawniej miałam okazję zapoznać się z drugim tomem tej serii, więc doszłam do wniosku, że dobrze będzie przeczytać też pierwszy. Jeśli Ty jednak nie masz takiej możliwości, nic straconego, ponieważ faktycznie można je czytać jako niezależne powieści, ponieważ najważniejsze fakty zostały na bieżąco przypomniane. Są to lekkie powieści, od których jednak nie sposób się oderwać, ponieważ bardzo zżywamy się z bohaterami. ,,Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę" Kirsty Moseley stanowi początek tej serii. (Paulina, 18.10.2022)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Czekałam długo na coś od Moseley. Pamiętam, że lata temu zachwyciła mnie swoimi książkami. Nie wszystkie były świetne, ale podobały mi się. Miałam do nich sentyment. W tym roku uraczyła nam czymś nowym i jest to "Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę". Tradycyjnie trzyma się schematu tytułów, ma to swój urok.
  Amy jest konduktorką w londyńskich pociągach. Ma różowe włosy, wyróżnia się, jest wesoła i zauroczona w pasażerze, z którym codziennie przebywa tę samą drogę. Jak to w bajkach bywa, mężczyzna wylewa na nią kawę. Zaskoczeni? Ja też nie, ale w tym przypadku było to dość urocze.
  Historia jest schematyczna i niestety nie przynosi nam zawrotnej akcji. Przyznam szczerze, że tego oczekiwałam po długiej przerwie autorki. Książkę przeczytałam, bo chciałam ją skończyć, ale nie zostałam w mojej pamięci, ani w sercu. Dlatego tak długo zbierałam się do zrecenzowania jej.
  Powieść ta ma jednak swoje plusy. Jest wciągająca, mimo wszystko relacja między bohaterami zaciekawia i chciałam dowiedzieć się, jak potoczą się ich losy. Całkiem podobał mi się humor wpleciony w dialogi, przy którym nawet kilka razy się uśmiechnęłam. Na pewno jest to historia lekka i nie spodziewałabym się po niej złotych gór. Warto wziąć ją na podróż, by umilić sobie ten czas i odprężyć się. Nie jestem rozczarowana, ale nie było to to, czego oczekiwałam.
  Przynajmniej polubiłam Amy i na pewno mnie nie denerwowała. Natomiast pasażer... sami oceńcie, jak sięgniecie. Nie mogę Wam zdradzić za wiele, bo w tej książce nie dzieje się za dużo. Także cokolwiek wam powiem, to będzie to spojler. (Polecam goodbook, 17.12.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Kolejna książka Kirsty Moseley i trochę inna od poprzednich. Grzeczna. Zdecydowanie o wiele bardziej grzeczna od poprzednich. Jest tu dosyć słodko. Do połowy książki niewiele się działo i aż czasami było mdło. Już myślałam, że nic ciekawego się nie wydarzy i będzie tak do końca. W końcu jednak autorka mnie zaskoczyła i dała dosyć ciekawy watek, który wiele skomplikował, zaczęło się trochę dziać i były w końcu jakieś emocje, chociaż i to nie zrobiło na mnie wielkiego wrażenia. Jak dla mnie cała książka zbyt cukierkowa, może właśnie bardziej skierowana do młodszych czytelników i dlatego się przy niej nudziłam. Jak dla mnie - niezbyt wykorzystany pomysł na historię. (Królewskie Recenzje, 22.11.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Dla kogo straciłam głowę?
  
  
  
  Amy od miesięcy przypatruje się obiektowi swoich westchnień, który podróżuje jej pociągiem i oczarowuje wszystkich pasażerów niezwykłym uśmiechem. Nie ma odwagi do niego podejść i zdobyć upragniony numer telefonu. Los pragnie jednak, aby młoda dziewczyna zaznała wyjątkowego uczucia, gdyż feralny przypadek sprawia, że Amy zapoznaje się z przystojnym Jaredem. Wszystko układa się po jej myśli, lecz czy mężczyzna podróżujący pociągiem jest wybrankiem jej marzeń?
  
  Kirsty Moseley to znana autorka romantycznych historii dla młodzieży i dorosłych. Miałam okazję przeczytać Chłopaka, który wiedział o mnie wszystko, Nic do stracenia oraz Chłopaka, który chciał zacząć od nowa. Nadeszła pora na kolejną słodko-gorzką opowieść z miłosnymi perypetiami w tle. Czy Amy będzie żyła długo i szczęśliwie?
  
  Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę to powieść pełna nierealnych zdarzeń, lecz nie można jej odmówić pewnego uroku. Kirsty Moseley stworzyła niezwykle zabawną i przyjemną komedię romantyczną idealną na jesienne wieczory, która pozwoli się odprężyć i przenieść do świata pełnego romantycznych uczuć. Czy Amy zdoła poznać smak miłości, zanim jej szansa przepadnie na zawsze?
  
  Cała recenzja na stronie: weronine-library.blogspot.com (Weronika Z., 16.11.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Kirsty Moseley to autorka, dla której można kompletnie stracić głowę. Ma na swoim koncie wiele utworów odzwierciedlających sytuacje, które mogą się wydarzyć.
  
  „Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę” to typowa komedia romantyczna. Wydarzenia nie zawsze są realne, ale prowadzą do autentycznych, zabawnych sytuacji i wywołują emocje.
  
  W życiu wesołej, rozgadanej i barwnej Amy pojawia się wtorkowy pasażer z pociągu. Jared od początku wydaje się Panem Idealnym. Wraz z rozwojem relacji między bohaterami możemy poznać go lepiej i przekonać się, że wcale nie jest taki idealny. Autorka pokazuje, że w różnych sytuacjach życiowych zachowujemy się inaczej - w rodzinie, wśród przyjaciół, znajomych czy z ukochaną osobą. Uważam, że to bardzo interesujące rozwiązanie pomimo otoczki komedii romantycznej. Powieść od pierwszych stron wciąga w fabułę, nagle pojawia się gwałtowny zwrot akcji.
  
  Czy Amy będzie mogła jeszcze kiedyś spojrzeć na Jareda tak samo?
  Jaką tajemnicę skrywa jego najbliższa rodzina?
  
  Książkę czyta się jednym tchem. Bardzo mi się podobała, na pewno sięgnę po inne książki autorstwa Moseley. Opowieść może zainteresować każdego w różnych grupach wiekowych. Można by polecić ją nastolatkom, które szukają niekonwencjonalnych rozwiązań.
  
  Żeby jednak przekonać się, czy mimo ciągu miłosnych katastrof w przeszłości, Amy znalazła swojego Pana Idealnego? Czy może los ma dla niej inne plany?
  P.R., lat 16
  źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl (Szkolny Klub Recenzenta, 04.11.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Amy ma różowe włosy, na nogach conversy, a najbardziej na świecie kocha ser, no może jeszcze równe mocno kocha Margaritę. Pracuje w kolei, sprawdzanie biletów nie jest najciekawszym zajęciem świata, ale pozwala jej opłacić rachunki. Pięć miesięcy temu coś się zmieniło. W „jej” pociągu pojawił się mężczyzna, dla którego całkowicie straciła głowę. Poniedziałki zaczęły być najlepszym dniem tygodnia. Jedynym problemem jest to, że choć nie ma kłopotu z nawiązywaniem kontaktów, przy nim uginają się jej kolana, język staje kołkiem, a ona nie umie wyrzucić z siebie nawet słowa. Pewne przypadkowe spotkanie namiesza w jej życiu, co z tego wyniknie?
  
  Mam mieszane uczucia co do tej książki, w pierwszym momencie pomyślałam, że jest to ciekawa, urocza opowieść. Kibicowałam Amy, by po tym, jak Amor w nią strzelił, udało jej się umówić z obiektem jej westchnień. Z zapartym tchem śledziłam kolejne wydarzenia, do czasu, aż zrobiło się słodko… zdecydowanie za słodko. Po którymś razie czytając, jaki to bohater jest idealny, przystojny, cudowny, mądry etc. miałam dosyć. Został on wykreowany sztampowo niczym w milionie podobnych książek.
  
  W pewnym momencie coś się zmieniło, autorka zszokowała mnie, a moje zaciekawienie znów trafiło na właściwy tor. Czegoś takiego zupełnie się nie spodziewałam. Bohaterka musiała stanąć przed trudnym wyborem. Nie jestem w stanie powiedzieć, co zrobiłabym, będąc na jej miejscu. Z zaciekawieniem czekałam na finał i nie zawiodłam się, choć jeśli Amy wybrałaby drugą opcję, również nie byłabym zawiedziona. Piszę dość tajemniczo, ale nie mogę Wam zdradzić czegoś tak istotnego. Mam nadzieję, że zaciekawiłam Was i sami sięgniecie po tę pozycję.
  
  Bardzo polubiłam Amy za to, że wyróżnia się, jest zabawna, ekscentryczna, specyficzna i ma swój styl. Zazdrościłam jej, że los sprawił, że na jej drodze stanął Jared, choć w tym jego idealnym wizerunku coś bym popsuła, nikt nie jest, aż tak doskonały.
  
  Książka jest lekka, niezobowiązująca, typowo kobieca, idealna na oderwanie się od dnia codziennego i zrelaksowanie się przy herbacie lub lampce wina. Czyta się ją szybko i nie jest zbyt angażująca, dla mnie posłużyła, jako miła odskocznia od dreszczowców, które czytam na co dzień. Jestem pewna, że znajdzie ona szerokie grono odbiorców. Sięgając po nią, myślałam, że jest to pozycja dla młodzieży, ale myliłam się, jest tu dużo seksualności, więc lepiej, by nastolatki po nią nie sięgały.
  
  „Chłopak, dla którego straciłam głowę” ma swoje lepsze i gorsze fragmenty. Mam wrażenie, że trochę za szybko wszystko się dzieje, ale z drugiej strony autorce udało się mnie zaskoczyć, a nawet w pewnym momencie wzruszyć. Pokazuje duży kontrast między osobowościami i potwierdza, że przeciwieństwa się przyciągają. Myślę, że warto sięgnąć po tę powieść. (Martyna Myszke (ryszawa.blogspot.com(, 02.11.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Kirsty Moseley dała się poznać jako autorka powieści młodzieżowo romantycznych utrzymanych w lekkim stylu, bez większych emocji, w sam raz na leniwe popołudnie. Więc gdy autorka powróciła z pierwszym tomem nowej serii - chętnie po niego sięgnęłam w nadziej, że pozwoli mi zrelaksować się po ciężkim dniu.
  
  Nie jestem fanką autorki, nie mogę też napisać, że imponują mi jej historie, ale nie jest też źle poza infantylnymi bohaterkami. Moseley lubi idealizować i przerysowuje wiele momentów do czego się już przyzwyczaiłam, ale radzi sobie z męskimi kreacjami i to zawsze mnie podnosi na duchu podczas czytania jej książek. Choć męscy bohaterowie nie mają w sobie potencjału na bad boy'a to są słodcy i uroczy przez co właśnie dla nich decyduję się na książki autorki. Tym razem nie było inaczej.
  
  Zacznijmy od Amy Clark, czyli mniej przyjemnego punktu historii. Zagorzała singielka, przeciwniczka miłości, zwolenniczka własnych wyborów. Niestety jednocześnie dziewczyna mało przekonywująca, rozedrgana emocjonalnie, bardzo łatwa do manipulacji. Kompletnie mnie do siebie nie przekonała i ze wszystkich bohaterek w dorobku autorki tą polubiłam najmniej, niestety. Inaczej było z chłopakiem w którym się zadurzyła (tak a propos zagorzałej singielki). Słodki geek, który miał coś w głowie i dziwię się, że to Amy zawróciła mu w głowie.
  
  To typowa opowieść o miłości, w której wszystko szybko się rozgrywa. Nie ma czasu na głębsze poznanie bohaterów, ponieważ od pierwszego zauroczenia do pierwszej sceny łóżkowej daleko nie ma. To typowe posunięcie autorki, więc byłam już na to przygotowana. Tym z Was jednak, którzy szukają głębokich romantycznych emocji raczej nie polecam sięgać po lekturę - więcej w niej gadaniny niż samych uczuć.
  
  "Chłopak, dla którego kompletnie straciłam głowę" to lektura na leniwe popołudnie, niezobowiązująca i nie przyspieszająca o bicie serca. Dobra, ciekawa, ale nie wyjątkowa przez co na pewno zginie w tłumie. Nie żałuję, że dałam jej szansę, ale wiem też, że świat by się nie zawalił, gdybym przeczytała coś innego. Na pewno fanom autorki przypadnie do gustu a co do pozostałych - wybór jest w Waszych rękach. (ThievingBooks, 29.10.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  "Chłopak dla którego kompletnie straciłam głowę" to książka z którą spędziłam miło czas. Fabuła nie jest skomplikowana a styl autorki lekki, dzięki temu szybko czyta się tę książkę. Zostałam fanką babci głównej bohaterki, i żałuję, że tak mało jej w książce. Sama postać pierwszoplanowa żeńska, czyli Amy, choć charakterystyczna to odrobinę irytująca w swoim niedojrzałym emocjonalnie zachowaniu. Natomiast partnerujący jej Jared, wykreowany przez autorkę na pana idealnego, sprawiał o wiele lepsze wrażenie. Początek książki to zapach romansu i motyle w brzuchu, natomiast w połowie tej historii, autorce udało się zrobić "bum". Pomyślałam: "wreszcie coś mnie zaskoczyło". Tego chciałam, zdziwienie na mej twarzy i uśmiech jednocześnie. Otrzymałam to coś, co sprawiło, że chciało mi się dalej czytać.
  No i przeczytałam. Może książka jest odrobinę przewidywalna, może czasem przewracałam oczami, ale to jest komedia romantyczna, a ten rodzaj literatury (jak każdy inny) rządzi się swoimi prawami. Chciałam dobrej rozrywki w tym gatunku i to dostałam. To było moje pierwsze spotkanie z autorką i zapewne nie ostatnie. (Gosiak W., 25.10.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Amy ma własny styl, różowe włosy i pracuje jako kontlorelka biletów w pociągu. Dość nietypowe połączenie, ale właśnie taka jest Amy – zwariowana, przebojowa, nietypowa. Od kilku miesięcy, co dwa tygodnie jedzie w „jej” pociągu pewien mężczyzna. To dzięki niemu kobieta bardzo lubi poniedziałki, pomimo że tak naprawdę go nie zna, nawet nie wie, jak ma na imię, jest w nim zakochana. Wcale nie chodzi o to, że jest przystojny i to bardzo (choć nie ukrywajmy i to działa na nią), ale jego otwartość, pomoc innym, uśmiech, który odgania czarne chmury, to wszystko sprawiło, że dla Amy stał się kimś bliskich, choć dalekim jednocześnie. Kobieta niejednokrotnie chciała się odważyć, porozmawiać z nim dłużej, poznać go tak naprawdę, jednak zawsze się wycofuje. Wstępując pewnego ranka, jak ma to w zwyczaju do kawiarni po kawę, nie wie, że ten dzień tak wiele zmieni. Wychodząc z kawą, wpada na nią mężczyzna, ten sam którego spotyka w pociągu. Kobieta jest zawstydzona i szczęśliwa jednocześnie, tym bardziej że Jared nie tylko odkupuje jej kawę, ale również zaprasza na spotkanie. Amy i Jared dość szybko zostają parą i choć kobieta, poznając go bliżej, odkrywa, że jest zupełnie inny, niż jej się wydawało w pociągu, nie przejmuje się tym. Jest zakochana i szczęśliwa, jednak do czasu. Los postanawia sobie z niej zakpić, a Jared okazuje się kimś innym. Co odkryje Amy? Kim jest Jared? Czy ich miłość ma szansę na szczęśliwy finał?....
  Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/10/harpercollins-polska-ksiazka-pt-chopak.html (Anna, 21.10.2020)

  Opinia niezweryfikowana zakupem