Czerwone Jezioro

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  Zdecydowanie debiut, który warto przeczytać - mimo, że Czerwone jezioro to prawie 600 stron to mijają one bardzo szybko. Chociaż sama kryminałów nie czytam, to widok tej pozycji na sklepowej półce bardzo mnie zaintrygował - w końcu akcja książki rozgrywa się w miejscowości, którą często mijam po drodze. Tematyka. deka na czasie - rosyjski oligarcha i tajemnice przeszłości. Zamiłowanie autorki do detalu jest widoczne już przy pierwszych zdaniach. Zdecydowanie pozycja warta przeczytania! (Karemn, 26.04.2022)
• Ocena:
  „Czerwone Jezioro” Julii Łapińskiej to kryminał, który wygrał konkurs wydawnictwa Agora na powieść sensacyjną. I prawidłowo, bo jest to historia zbudowana świetnie, przemyślana w każdym calu. Miejsce, w którym akcja została osadzona, to ziemie odzyskane, a dokładniej Borne Sulinowo, które w czasach PRLu było wyjęte spod polskiej władzy – tam znajdował się rosyjski garnizon. Część fabuły wraca do tych czasów, poprzez pamiętnik młodej dziewczyny, której życie zostało nierozerwalnie połączone z tym miejscem. Ogólnie całe tło społeczne i historyczne zostało oddane z reporterską dokładnością, co ogromnie mi się podobało. Postacie również wykreowane są świetnie, przede wszystkim Kuba, fotograf wojenny, który teraz walczy ze stresem pourazowym. To jego oczami spoglądamy na wojnę, na to jak trudno pod względem psychicznym z niej powrócić, nawet kiedy było się tylko jej obserwatorem… Intryga kryminalna jest solidnie zbudowana, napięcie dobrze utrzymuje się przez całą powieść, a zakończenie bezsprzecznie zaskakuje. Gdzieś tam po drodze wyczułam też element sensacji, więc zgłoszenie do konkursu na powieść sensacyjną kryminału przestało mnie tak dziwić. To dobry, naprawdę dobry debiut i myślę, że gdybym czytała go w innych czasach (początek kwietnia 2022, wojna w Ukrainie), to naprawdę wkręciłabym się w fabułę. Niestety tym razem jednak zbieżność wątków powieściowych z tymi rzeczywistymi, aktualnymi, które udowadniają, że historia tak bardzo lubi się powtarzać, mi to uniemożliwiła. Szkoda, ale kunszt powieści doceniam! (Kryminał na talerzu, 07.04.2022)