Czerwony śnieg

Średnia ocena: 4.8, liczba ocen: 8

• Ocena:
  ,, Nigdy nie podnosił ręki ani głosu, nie było takiej potrzeby, musiał tylko wiedzieć, jak pociągnąć za sznurki i jak pobudzać te laski, jak prowokować lub łączyć w pary czy większe grupki, żeby później zwróciły się przeciwko sobie. To ostatnie wydawało się najskuteczniejsze".
  
  Ostatnio książki pani Kavy czytałam sześć lat temu i powiem wam, że po pierwszej stronie powróciło to cudowne uczucie fascynacji jej opowieściami. Uwielbiam jej bohaterów, którzy są inteligentni i zawsze kombinują tak, by nigdy nie pozostawiać po sobie żadnych śladów. Nie istnieją tu nie mądrzy policjanci, tylko prawdziwi funkcjonariusze prawa, którzy zawsze poświęcają się dla sprawy. Nawet pani listonosz, kiedy trzeba było potrafiła zachować zimną krew i zgłosić swoje nietypowe znalezisko. Bardzo podoba mi się to, że zanim poznamy czy to zwykły człowiek, czy sprawca, wiemy co robi od samych podstaw. Oczywiście wszystko owiane jest większą tajemnicą, lecz czytanie o jego przygotowaniach daje nam do zastanowienia się, po co to robi. Gdy już wiemy, że to on będzie kogoś krzywdził, to wciąż nie wiemy dlaczego. Gdzieś tam w tle jawi się zysk, lecz jak wielkiego kalibru, dowiadujemy się później. Nie brakuje tu wątków zaskoczenia, śledztwo skupia się na odkrywaniu kolejnych elementów, a nie gdybaniu. Jeśli w pewnym momencie coś miałoby stanąć w miejscu, to autorka przechodzi do dalszej scenerii, tylko w innym miejscu. Tym samym wciąż łakniemy kolejnych zjawisk. Mamy tu prowadzone jakby dwie sprawy, gdyż ktoś znajdzie tutaj rozczłonkowane fragmenty ciała i w tym samym momencie dowiemy się, że pewna kobieta zaginęła. Wiele rzeczy wskazuje na najprostsze rozwiązanie, jednak znając pióro autorki wiemy, że nigdy tak nie jest. Oczywiście w miarę jak śledztwo odkrywa kolejne puzzle, czytamy o mężczyźnie, który zdradza nam skrawki informacji o tym, co planuje, bądź robi. Nigdy nie jest dosadny. Ma wszystko dobrze zaplanowane i cokolwiek nie ułoży, to mu się sprawdza, bądź udaje. Wielokrotnie podkreśla swoją inteligencję, lecz czytamy o tym pomiędzy wierszami. Choć jest zły, to i tak budzi nasz respekt. W pewnym momencie do scenerii wkracza zimowa pogoda. Szaleje burza śnieżna i ciężko jest cokolwiek odkryć. Zaciera wszelkie ślady i zabiera uwagę śledczych. Oni zamiast skupić się na wspólnym działaniu, rozdzielają się i tracą ze sobą kontakt. Nie powiem wam co na nasz sprawca, lecz dodam jedynie, że emocje was nie opuszczą. Cały strach i ból przeżywamy wraz z bohaterami. Doprawdy, to nie tylko zwykły kryminał, ale i dobry thriller. Widać też, że autorka lubi zwierzęta. Byłam pod wrażeniem opisów psa tropiącego nawet najmniejsze rzeczy. Bez wykładania teorii, lecz z historią w praktyce, by niepotrzebne opisy nas nie nudziły.
  Wszystkim polecam, by poznać pióro pisarki, tylko uprzedzam, że po tym pokochacie jej wszystkie książki, a trochę ich jest. Bardzo ją polecam! (przyrodaz, 28.01.2023)
• Ocena:
  Ostatnio dopadł mnie czytelniczy zastój, więc postanowiłam sięgnąć po sprawdzoną autorkę. Alex Kava jak zwykle mnie nie zawiodła. Przeniosła mnie do zasypanej śniegiem Nebraski, w której miejscowa listonoszka znalazła czarny worek z ręką. Grace, pies tropiący, znajduje nieopodal inną część ciała. Tego samego dnia okazuje się, że zaginęła młoda dziewczyna. Ryder podejmuje się poszukiwań, jednak zostaje zaskoczony przez burzę śnieżną.
  
  Siłą powieści Alex Kavy są dla mnie krótkie rozdziały. Dzięki temu akcja nabiera tempa, a i napięcie jest odpowiednio dawkowane. Tu przeskakujemy między bohaterami, śledząc ich poczynania. W przypadku tej książki bardzo czekałam na fragmenty z Ryderem i Grace w roli głównej. Nie to, że nudziło mi się z Maggie czy z Brodie i resztą, ale tam dla mnie najbardziej iskrzyło. Zresztą relacja Rydera i Grace nigdy nie przestanie mnie rozczulać.
  
  Dość duży nacisk jest tutaj położony na to, co dzieje się między Maggie i Ryderem. Nie, spokojnie, nie ma tu łzawego romansu. Jest za to relacja, którą kupuję z całym dobrem inwentarza. Wczułam się w to, co się działo i dobrze rozumiałam Maggie. Byłam także w stanie postawić się na miejscu Brodie, choć nie zawsze ją rozumiałam.
  
  Jeśli chodzi o sam wątek kryminalny, to nieco schodzi on na drugi plan, spory nacisk jest położony na poszukiwania Rydera i Grace, po których ślad w pewnym momencie się urwał. Nie znaczy to, że ten wątek jest potraktowany po macoszemu. Nic z tych rzeczy. Nieziemsko irytowała mnie Ariel, miałam ochotę walić ją po głowie na opamiętanie. Nie chcę za bardzo wchodzić w szczegóły, ale wątek jej i Libby mocno daje do myślenia. Pokazuje, do czego jest zdolny człowiek, by uzyskać czyjeś uznanie.
  
  Alex Kava jak zwykle jest w formie. Pamiętajcie tylko, że żeby zrozumieć, co dzieje się w tej powieści, trzeba zapoznać się z poprzednimi częściami cyklu o Ryderze. W przeciwnym wypadku będziecie mieć wrażenie, że zostaliście wrzuceni w środek opowieści i niewiele z niej zrozumiecie. (Czytelnia Mola Książkowego, 12.01.2023)
• Ocena:
  Jeśli szukam idealnego kryminału na leniwe popołudnie, zawsze celuję w twórczość sprawdzonych autorów. Czasami potrzebuję pewnika, który zagwarantuje mi solidną porcję dobrej zabawy i bez wątpienia Alex Kava sprawdza się w tym temacie idealnie. Jej najnowsza powieść ponownie otwiera przed czytelnikiem labirynt tajemnic oraz niedomówień a niemal czterysta stron pochłania się w zaskakującym tempie.
  
  Zaletą twórczości autorki jest nacisk na wiarygodność wydarzeń oraz pełnowymiarową kreację bohaterów. Postacie, które poznajemy mają swoją przeszłość z którą się mierzą oraz marzenia do których dążą a my możemy nie tylko się z nimi utożsamić, ale zrozumieć podejmowane przez nich decyzje. Spoiwem łączącym wszystkie tomy serii jest Ryder Creed i jego wierna psia towarzyszka Grace oraz agentka FBI Maggie O’Dell, którzy za każdym razem angażują się w pełne wyzwań akcje a dla mnie to postacie z krwi i kości, które idealnie odnalazłyby się w prawdziwym świecie.
  
  Wydaje się, że aktualna fabuła będzie kładła nacisk na moc niekoniecznie łatwych atrakcji. Wiejska listonoszka odkrywa w zaroślach coś co budzi szok i niedowierzanie wezwanych na miejsce funkcjonariuszy a dalej dzieje się tylko gorzej. W międzyczasie bez wieści przepada również młoda kobieta i nikt nie potrafi wyjaśnić co się wydarzyło a padający śnieg przysypuje wszelkie ślady. Czy błądząc po omacku oda im się rozwiązać zagadkę?
  
  Dużo się dzieje, akcja goni akcję a fabuła jest sensowna i ma swoje konkretne uzasadnienie. Miło czyta się o wydarzeniach wynikających jedno z drugich, bo nie tylko otrzymujemy bogaty zarys sytuacji, ale i nasza wyobraźnia działa na najwyższych obrotach. Alex Kava nie zwalnia tempa, nie bawi się w półśrodki i równy nacisk kładzie na pierwszoplanową kryminalną zagadkę oraz obyczajowe tło wydarzeń. Merytorycznie więc wszystko jest dograne a historia praktycznie czyta się sama, ponieważ jak najszybciej chcemy uzyskać rozwiązanie.
  
  "Czerwony śnieg" to kolejna udana lektura spod pióra niezawodnej autorki. Niebezpieczne sytuacje będą się potęgować wraz z rozwojem fabuły a bohaterowie zaskoczą bystrością umysłów. Lekki styl, plastyczność opisów oraz mnóstwo skrajnych emocji zapewnią atrakcje na kilka cudownie spędzonych godzin. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać książek Kavy to powyższa lektura będzie idealnym wstępem. (Thievingbooks, 03.01.2023)
• Ocena:
  Alex Kava, a właściwie Sharon Kava, to amerykańska pisarka, autorka bestsellerów z gatunku thrillerów psychologicznych. Wychowała się w Silver Creek w stanie Nebraska i już jako mała dziewczynka marzyła o tym, by pisać powieści. W 1982 roku ukończyła college i rozpoczęła życie na własny rachunek. Po ukończeniu studiów pracowała w reklamie i marketingu jako założycielka firmy zajmującej się projektowaniem graficznym dla sektora reklamowego. W 1992 roku rozpoczęła pracę w swojej dawnej szkole, gdzie została szefową PR, jednakże cztery lata później porzuciła to zajęcie i oddała się pisaniu książek. Jest autorką znanego cyklu kryminałów o agentce FBI Maggie O'Dell.
  
  Ryder Creed wraz ze swoim psem tropiącym rasy jack russell terrier Grace przyjeżdża do Nebraski, by wziąć udział w operacji grupy do zadań specjalnych, którą kieruje agentka FBI Maggie O’Dell. Akcję przerywa zgłoszenie miejscowej listonoszki, która znalazła w przydrożnym rowie worek z podejrzaną zawartością. Gdy śledczy udają się na miejsce, przekonują się, że w worku znajduje się odcięta ludzka ręka, a Grace znajduje w pobliżu jeszcze inną część ciała. Wiele wskazuje na to, że szczątki należą do kobiety. Na miejscu zbrodni zjawia się żona szeryfa Spencera, do której dotarły tragiczne wieści. Jest przerażona, ponieważ tego samego ranka zaginęła Libby, młoda kobieta, która od kilku miesięcy mieszkała w domu szeryfa. Czy jej zniknięcie ma związek ze znalezionymi częściami ludzkich zwłok?
  
  Creed postanawia z pomocą Grace rozpocząć akcję poszukiwawczą Libby, lecz niestety nie sprzyja mu aura. Niespodziewana burza śnieżna utrudnia poszukiwania, a Ryder z Grace znajdują się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.
  
  W międzyczasie Maggie O’Dell trafia na trop mordercy, który może mieć związek ze szczątkami znalezionymi przy drodze. Uświadamia sobie również, że od początku burz śnieżnej urwał się kontakt z Ryderem. Czy jej przyjaciel mógł paść ofiarą pogody, czy może mordercy?
  
  Uwielbiam powieści Alex Kavy ze względu na ich wielowątkowość i realizm. „Czerwony śnieg” to powieść z rozbudowaną akcją, która toczy się wielotorowo. Oprócz wątku kryminalnego pojawia się też dość szeroko rozwinięte tło obyczajowe.
  
  Autorka jak zwykle przybliża czytelnikom wydarzenia, które miały miejsce w poprzednich sześciu tomach cyklu o Ryderze Creed, często się do nich odwołując. Dzięki temu odświeża im nieco pamięć, a tym, którzy dopiero zaczynają przygodę z jej twórczością, ułatwia zrozumienie fabuły. Niestety nie czytam jej powieści w prawidłowej kolejności, ale mam nadzieję, że kiedyś w końcu nadrobię wszystkie braki. Czy polecam zacząć serię od siódmego tomu? Raczej nie. Przeczytajcie chociaż kilka poprzednich części. Wtedy poznacie historię bohaterów, którzy pojawiają się w „Czerwonym śniegu” i zrozumiecie ich emocje, strach oraz wszelkie wątpliwości, które Alex Kava zaznaczyła na kartach powieści.
  
  Jak wspomniałam wyżej, w najnowszej powieści pojawiają się dobrze nam już znani, mniej lub bardziej lubiani bohaterowie. Maggie O’Dell, agentka specjalna FBI, a zarazem specjalistka w tworzeniu portretów psychologicznych, schodzi na drugi plan, a jej miejsce zajmuje Ryder Creed. Mężczyzna w przeszłości był żołnierzem piechoty morskiej, służył w jednostce specjalnej K9 w Afganistanie. Obecnie jest treserem psów i prowadzi dla nich ośrodek szkoleniowy, w którym przygotowuje psy do poszukiwania ludzi, narkotyków, czy nawet wykrywania u ludzi wirusów i groźnych chorób. Bardzo lubię w tej serii wątek psów tropiących. Mam tu na myśli przede wszystkim suczkę Grace. Jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się, bym tak bardzo polubiła zwierzęcego bohatera jakiejś książki.
  
  Dalsza część recenzji na: https://tamczytam.blogspot.com/2022/12/czerwony-snieg.html (Karolina G., 31.12.2022)
• Ocena:
  Książka „Czerwony śnieg” Alex Kavy idealnie pod pasowała się do mojego gustu, z pewnością mogę polecić książkę innym czytelnikom, którzy również interesują się thrillerami psychologicznymi.
  
  Początek historii jest bardzo mocno zaplątany, co wciąga i zachęca do czytania, z każdą stroną zanurzałam się w świat książki, że nie zauważyłam, nawet kiedy zostały mi dwie strony do końca. To jak autorka buduje powieść wiedzą psychologiczną oraz znajomością procedur policyjnych nadaje akcji wiarygodności.
  
  Akcje w książce są zakręcone i wymagają zrozumienia oraz skupienie podczas czytania co automatycznie wciąga czytelnika w świat zobrazowany w książce. Sceny ukazane w powieści jak np.: zawartość worka, są jednocześnie szokujące oraz realistyczne. Z całkowitą pewnością książka „Czerwony śnieg” stała się jednym, z moich bestsellerów, który polecam do przeczytania.
  N.Y.
  Szkolny Klub Recenzenta (Szkolny Klub Recenzenta, 28.12.2022)
• Ocena:
  Mogą być różne przyczyny zabójstw i o tym właśnie mieliśmy okazję przekonać się w tej części. Gdy w tym tomie doszło do zniknięcia dziewczyny nikt początkowo nie podejrzewał jakie były przyczyny jej działania. W sprawę zaangażowany został Ryder wraz z psem. Już od samego początku można było podejrzewać, że jest będzie to łatwa sprawa, ale czy można było przypuszczać aż takie zakończenie?
  
  Bardzo miło można spędzić czas z taką publikacją, zagłębić się w opis przeżyć zaginionej. Na pewno jest to ciekawa pozycja dla miłośników takich książek i twórczości tej autorki. Alex Kava tworzy zamknięte kryminalne całości, z powodzeniem można zagłębić się w taką szybką lekturę w wolnym czasie. Mimo tego, że jest dość obszerna na dobre wciągnęłam się w lekturę tej książki, a już niebawem czytałam jej ostatnie zdanie. Jak zazwyczaj, jest to ciekawy, stosunkowo lekki przerywnik między bardziej wymagającymi historiami.
  
  ,,Czerwony śnieg" to powieść z małą ilością bohaterów, całkiem skomplikowaną fabułą, z którą przyjemnie można spędzić wolny czas. Nie jest to książka bardzo wymagająca, ale takie też są potrzebne w czytelniczym planie dnia. Podoba mi się to, że w dowolnym momencie można wejść w lekturę tego cyklu. Tomów jest już tak dużo, że niekoniecznie trzeba nadrabiać wszystkie poprzednie części. ,,Czerwony śnieg" to udane wydanie. (Paulina, 27.12.2022)
• Ocena:
  Akcja poszukiwawcza zaczęła się tak jak zwykle. Ryder Creed i jego pies tropiący o imieniu Grace wrócili do Nebraski, by po raz kolejny dołączyć do grupy do zadań specjalnych, kierowanej przez agentkę FBI Maggie O’Dell. Ich praca zostaje niespodziewanie przerwana, gdy wiejska listonoszka znajduje czarny plastikowy worek porzucony w zarośniętym trawą przydrożnym rowie. Zawartość worka szokuje nawet doświadczonych śledczych.
  Tego samego ranka zaginęła młoda kobieta. Czy ma to związek z przerażającym znaleziskiem? Uciekła z domu czy może została porwana? I może tylko kwestią czasu jest to, kiedy trafi do przydrożnego rowu?
  Ryder zgadza się podjąć poszukiwania dziewczyny, lecz niespodziewanie o tej porze roku nadchodzi burza śnieżna. Grace nigdy nie pracowała w tak niskiej temperaturze, nigdy nie tropiła w śniegu.
  Potem wszystko idzie nie tak. Śnieg zaciera ślady, życie zamiera. Poszukując odpowiedzi na temat ofiary, Maggie O’Dell wpada na trop zbrodniarza, który już wcześniej zabijał w zimną krwią. Kiedy Maggie sobie uprzytamnia, że od początku burzy śnieżnej nikt nie miał wiadomości od Rydera ani go nie widział, zaczyna się obawiać, że Ryder i Grace wpadli w pułapkę mordercy.
  
  To moje trzecie spotkanie z twórczością autorki. Poprzednim razem czytałam książkę "W mroku lasu", która jest szóstym tomem cyklu #rydercreed opiwaiacajacej o losach Rudera i jego psa o imieniu Grace, spodobała mi się ona na tyle, że postanowiłam sięgnąć po powieść "Czerwony śnieg", która jest siódmym tomem tego samego cyklu. Język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się bardzo sprawnie i z dużym zainteresowaniem, ja pochłonęłam historię bohaterów w jeden wieczór i uwierzcie, że nie mogłam się od niej oderwać! Fabuła została w bardzo ciekawy sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani. Ja polubiłam ich już przy okazji poprzednich dwóch książek autorki i teraz mam wrażenie jakbym wracała dowiedzieć się co słychać u dawnych znajomych i z czym tym razem przyjdzie im się zmierzyć, jakie śledztwo/sprawę rozwikłać. Ogromnym plusem tej serii z pewnością jest fakt, że główną bohaterką jest czworonożna Grace, uwielbiam książki, w których znaczącą rolę odgrywają psy, a tutaj autorka naprawdę świetnie to zaprezentowała. W przypadku "Czerwonego śniegu" zdecydowanie bardziej Kava skupia się na perypetiach bohaterów, niż na śledztwie, odgrywa ono drugorzędną rolę, ale wcale mi to nie przeszkadzało. Następują oczywiście zwroty akcji, których akurat ja się nie spodziewałam, a które wywołały we mnie lawinę emocji! Poraz kolejny świetnie spędziłam czas z tymi bohaterami i z chęcią w przyszłości sięgnę po kolejne książki z tej serii! Tak się składa, że mam na półce również "Czarny piątek" i zamierzam się niedługo za nią zabrać! Moja ocena 8/10. (zakochanawksiazkach1991, 14.12.2022)
• Ocena:
  KAVA SEZONOWA
  
  No i druga sezonowa można rzec Kava. Sezonowa, bo i okładka zimowa, i tytuł tak w sam raz na porę roku, a i treść pasuje do tego wszystkiego także, choć to nie aż tak dosadnie, jak można by liczyć. No w sam raz na porę roku i pogodę za oknem panującą. A poza tym? Poza tym to, jak to u Kavy bywa – prosto, lekko, niewymagająco. Ale całkiem nieźle, bo to wejście w tematykę kolejnego żywiołu wyszło serii tym razem na dobre.
  
  Zaczyna się do telefonu. Uciekaj. On wie, gdzie jesteś. Więc kobieta rzuca się do ucieczki i…
  Tak zaczyna się najnowsza powieść Kavy o Creedzie i O’Dell. Ta dwójka znów łączy siły w poszukiwaniach, ale wszystko idzie nie tak. Znalezienie plastikowego worka zmienia wszystko. A sytuacja się komplikuje i plącze jeszcze bardziej, gdy wyjątkowo wcześnie spada temperatura. A wraz z nią zmienia się coś jeszcze: nadchodzi burza śnieżna. W takich warunkach nawet najlepszy pies Creeda może sobie nie poradzić. Tym bardziej, że opady zacierają ślady, kontakt się urywa, a gdzieś tam czai się zbrodniarz, który gotów jest ich pozabijać. Czy przetrwają starcie, które ich czeka? Starcie i z mordercą, i z pogodą?
  
  Kava od lat próbuje zawrzeć w swoich thrillerach coś nowego. W skrócie: zmienia trochę scenerię i okoliczności przyrody. Tyle. Zamiast seryjnego mordercy pojawia się terrorysta podkładający bomby czy atakujący bronią wirusologiczną, na scenę wkracza temat narkotyków, polityka, tu epidemia, tam huragan. No a teraz do tego grona dołącza jeszcze burzę śnieżną. I może to klimat pory roku, ale jednak całkiem nieźle to wszystko wchodzi. Pogoda jest mordercza, jak wydarzenia, zaciera ślady, utrudnia wszystko. I jakoś to utrudnianie przypadło mi do gustu.
  
  Plus jest też taki, że Kava znów plącze tu więcej wątków, choć jednocześnie zadziwiająco mało się tu dzieje. I że udaje jej się utrzymać niezły klimat. Wszystko to opisuje w sposób skrajnie prosty, bez zabaw słownych, bez wnikania w psychikę postaci czy rozległe budowanie otoczenia i nastroju, ale i tak nieźle udaje jej się nieźle tu operować śniegiem, mrozem i mrokiem. I akcja też jest niezła. No i jakoś radę daje ten tom. Siódmy już o Creedzie (i grubo ponad dwudziesta książka z O’Dell).
  
  Podsumowując, niezła rzecz. Przede wszystkim dla fanów serii, chociaż żaden nowy czytelnik też nie poczuje się tu zagubiony. Niewymagający miłośnicy współczesnych thrillerów, stawiających stricte na rozrywkę, będą zadowoleni. (Michał, 02.12.2022)