Gdy ją odnajdą

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 4

• Ocena:
  Dobry thriller psychologiczny to to, czego ostatnio potrzebowałam. Ależ mi się to podobało! „gdy ją odnajdą” to jedna z tych książek, które po przeczytaniu jeszcze długo nie mogą nam wyjść z głowy.
  
  Kojarzycie te historie, gdy rodzice zgłaszają zaginięcie dziecka, a na końcu okazuje się, że tak naprawdę chcieli zatuszować jego śmierć? Założę się, że tak – jedna z nich przecież nie tak dawno miała miejsce na naszym krajowym podwórku... Fabuła tej książki dotyczy właśnie takiej sytuacji z tym, że od samego początku my – czytelnicy – wiemy, że dziecko zmarło.
  
  Naomi cierpi na bezsenność odkąd urodziła dziecko. Normalne funkcjonowanie miały jej umożliwić tabletki, od których kobieta szybko się uzależniła. Leki pozwalają bohaterce przespać noc, ale skutki uboczne są takie, że nie pamięta, co działo się przed ich zażyciem. Pewien epizod z przeszłości pozbawił Naomi męża, który zabrał ze sobą jej ukochaną córkę. Obecnie Freya wychowuje się w domu swojego taty i jego nowej żony.
  
  Pewnej nocy w domu Naomi dochodzi do tragicznego wypadku. Bohaterka nie pamięta nic z tej nocy. Czy to możliwe że będąc pod wpływem leków zdobiła krzywdę własnej córce? Jakie mogą czekać ją konsekwencje? Żal po stracie jednego dziecka i strach przed utratą drugiego, popychają zdesperowaną kobietę do rozpoczęcia spirali kłamstw, z której z każdym dniem coraz trudniej się wyplątać.
  
  Pomysł na fabułę był oryginalny, a wykonanie tak dobre, że z pozoru przewidywalna historia stała się niezwykle zaskakująca i wciągająca. Autorka wodzi czytelnika za nos i nie pozwala mu zbyt długo sądzić, że przejrzał intrygę. Jeżeli znacie i możecie polecić coś podobnego, to ja chętnie przytulę tytuły. A jeśli nie znacie, to koniecznie biegnijcie to zmienić! (alliwantisbooks, 18.08.2022)
• Ocena:
  „Pierwszy rozdział jest tak szokujący, że podczas lektury nie uwierzysz własnym oczom. Ostatni wywoła w Tobie tyle emocji, że nigdy nie zdołasz o nim zapomnieć”. - Miedzy innymi takie dwa zdania znajdziecie na okładce książki #gdyjąidnajdą, a ja podpisuje się pod nimi rękoma i nogami.
  
  Naomi zawsze pragnęła być matką. Niestety idealne życie nie trwa długo. Trzy lata po urodzeniu córeczki jej mąż zostawia ją i zabiera ze sobą dziecko uważając , że z matką nie będzie bezpieczne. Kobieta z utęsknieniem czeka na każdą wizytę swojej małej księżniczki, a kiedy taka ma się się zdarzyć Naomi staje się najszczęśliwszym człowieka na ziemi. Niestety podczas pewnych odwiedzin dochodzi do wypadku… a Naomi jest zmuszona do zgłoszenia zaginięcia córki…
  
  Tu jedno kłamstwo rodzi kolejne i z upływającym czasem coraz trudniej bohaterce na „odnalezienie drogi prawdy”, bo przecież raz kłamiąc trzeba robić to dalej, brnąc w to, aby prawda nie ujrzała światła dziennego, bo ta może się okazać okrutniejsza niż szereg łgarstw. Przewracając pierwsze strony moje oczy coraz szerzej się otwierały, nie wierzyłam w to co opisywała autorka! A stan totalnego zszokowana utrzymywał się do ostatniej postawionej kropki w książce. Ogrom emocji, manipulacji, strachu, przerażenia, momentami złości, szaleństwa, wylewa się tutaj z każdego zdania. To książka, której nie można odłożyć nawet na krótką chwilę. Wplątując się w ciąg wydarzeń, zapewniam Was, że jedyny na co będziecie mieli ochotę to w końcu poznać finał.
  
  To znakomita historia, w której akcja powoli snuje się niczym mgła przez kolejne rozdziały, ale emocje i odczucia jakie towarzyszą czytelnikowi sprawiają, że serce bije… wali coraz szybciej i szybciej.
  Zatapiając się coraz głębiej w lekturę, zbliżając się ku końcowi myślałam sobie po cichu: „nie wierzę, to straszne, przerażajace, ale wiem jakie będzie zakończenie…” nic bardziej mylnego, autorka oprócz znakomicie poprowadzonej fabuły potrafiła na końcu dolać oliwy do ognia totalnie szokując przebiegiem zdarzeń.
  
  Warto tutaj wspomnieć, że jest to literacki debiut!
  
  To książka, która definitywnie znajdzie się, w zasadzie już ma miejsce gwarantowane, na mojej liście książek TOP roku! (etiudyliterackie, 25.07.2022)
• Ocena:
  „Moje kłamstwa piętrzą się jedno na drugim jak w domku z kart, który lada chwila może runąć.”
  
  Naomi zawsze marzyła o tym, aby zostać matką. Kiedy wreszcie jej marzenie się spełnia, coś idzie nie tak. Mąż, Aidien zostawia ją i zabiera ze sobą maleńką Freyę. Dlaczego, co takiego wydarzyło się w tej rodzinie, przecież tak bardzo się kochali? Teraz, po trzech latach jej córeczka może ją w końcu odwiedzać. Gdy dziewczynka zostaje u niej na noc, Naomi wbrew obietnicy danej Aidienowi bierze nasenną tabletkę. Rano znajduje przed schodami martwą córkę. Przerażona zawiadamia policję i ucieka w kłamstwa. Pętla kłamstw coraz silniej się zaciska, a ona nie ma pojęcia co tak naprawdę wydarzyło się w nocy. Policja przeszukuje dom i okoliczny teren…
  
  Jak daleko można posunąć się w swoich kłamstwach? Akcja powieści toczy się dość spokojnie, intryguje, wzbudza dreszcz niepewności. Psychologiczny portret kobiety, która zmaga się z problemami zdrowotnymi, zaburzeniami lękowymi i ma problemy ze snem. Wątpliwości, niepewność, strach, przerażenie, rozpacz – to jej codzienność. Kobiety, która robi wszystko, aby utrzymać pozory, która pod uśmiechem i zewnętrznym spokojem ukrywa prawdziwe, groźne demony. Dokładnie odczuwamy wszystko to, co staje się udziałem Naomi. Nie do końca potrafiłam ją zrozumieć, współczułam jej i jednocześnie irytowała mnie. Wspomnienia kładą się cieniem na tym co dzieje się obecnie, Naomi miota się między nimi, coraz trudniej odróżnić jej prawdę od kłamstwa, przygniata ją ogromne poczucie winy.
  
  Kłamstwo rodzi kolejne kłamstwo, zaczyna żyć własnym życiem, wymyka się spod kontroli. Niejasności i tajemnice z przeszłości się mnożą. Początkowo nie wiemy w którą stronę to wszystko się potoczy, Autorka daje nam liczne zwroty akcji, na jaw wychodzą coraz to nowe fakty. Świadomość podjętych decyzji przygniata, sprawia ból, nie ma odwrotu, drogi ucieczki. Konflikty rodzinne, gra pozorów, mrok, utrata przyjaźni, obłuda, zakłamanie, zdrada, zazdrość. Problem zdrowia psychicznego kobiet po porodzie – to trudny i ważny temat. Matczyna bezradność, poczucie straty, zagubienie, niemoc, przerażająca luka w pamięci… Czy prawda ujrzy światło dzienne?
  
  Rewelacyjny, emocjonujący, wzbudzający dreszcz niepokoju thriller psychologiczny. O konsekwencjach własnych decyzji, trudach macierzyństwa, miłości, przyjaźni, psychicznych zaburzeniach. Czyta się szybko, trudno choć na chwilę go odłożyć. Zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło, nie tego się spodziewałam. Czekam na kolejne powieści Autorki. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :) (Tatiasza i jej książki, 08.07.2022)
• Ocena:
  „Czasami wystarczy jedno kłamstwo, by zmienić bieg wydarzeń…”
  
  Naomi wygrała los na loterii życia. Wyszła za mąż za człowieka, którego darzyła niezwykłym uczuciem. Wkrótce też spełniło się jej największe marzenie – została mamą. A jej córka Freya od pierwszej sekundy swojego istnienia stała się jej całym światem.
  Gdy dziewczynka miała 16 miesięcy, COŚ się stało.. To COŚ, sprawiło, że mąż Naomi od niej odszedł zabierając ze sobą ich dziecko.. a świat kobiety rozpadł się w jednej chwili jak domek z kart.
  Neomi musiała stawić czoła swoim demonom. Ogarnąć emocje i żyć przyszłością – dla córki. A nie było łatwo..
  Dziś Freya ma 4 lata, mieszka z ojcem i jego nową żoną w Londynie. Mamę mieszkającą na farmie jedynie odwiedza. I właśnie dziś, po raz pierwszy od rozstania rodziców, za zgodą ojca, ma spędzić noc pod opieką Naomi.
  Tej nocy COŚ się dzieje.. COŚ nieodwracalnego.
  W obliczu tragedii Naomi podejmuje decyzję, by prawdę o tych wydarzeniach zachować tylko dla siebie. Problem w tym, że kobieta tak do końca nie wie jednak co jest prawdą, bo nie pamięta co się wydarzyło tej nocy.. ma czarną dziurę w głowie.
  Umysł Naomi jest jak arcyoszust, kuglarz mydlący oczy tanimi sztuczkami. Kobieta nieustannie miota się między wspomnieniami, a teraźniejszością. Dryfuje po gęstym, pełnym nieprzetrawionych prawd morzu kłamstwa, jak zerwana z cumy łódka. Jej niewypowiedziane słowa wiszą w powietrzu, a kolejne wymysły zaczynają żyć własnym życiem i rozprzestrzeniają się jak zakażenie. Przeplata jedno kłamstwo drugim zawiązując je w skomplikowany supeł. Są chwile, że nawet sama w nie wierzy. Miewa urojenia wywołane rozpaczą, a może poczuciem winy. Upiorna świadomość braku możliwości cofnięcia podjętych decyzji sprawia jej fizyczny ból. Naomi szarpie się, jak uwięziony ptak szukający drogi ucieczki. A pewnym momencie może już tylko patrzeć z przerażeniem i czekać na chwilę, kiedy ta, o wiele gorsza od jej kłamstwa, prawda ujrzy światło dzienne..
  
  Przez znakomitą większość tej książki, o ile nie przez całość, byłam tak zła na Naomi, że z chęcią bym nią jakoś potrząsnęła i zmusiła do zmiany sposobu myślenia i postępowania. I mimo że kobieta powoli odkrywała poszczególne elementy swojego życia, co mogłoby tłumaczyć, choć nie usprawiedliwiać, jej motywy – ciężko było zaakceptować wyłaniający się z tego wszystkiego obraz.. Mroczny, trudny, zaburzony. I choć już od pierwszych stron tej historii wiadomo co się stało, nie wiadomo tylko jak to się stało i dlaczego – emocje jakie serwuje nam autorka szarpią nerwy i wywołują takie wzburzenie, że ciężko jest nawet tak na zimno zrozumieć podłoże działania, nie tylko Naomi..
  „Gdy ją odnajdą” to pogmatwana, zdumiewająca i tragiczna opowieść o konsekwencjach podejmowanych decyzji, odpowiedzialności, a właściwie jej braku, o miłości, przyjaźni, trudach macierzyństwa, zaburzeniach i uzależnieniach, ludzkich granicach i życiowych zakrętach, na których niektórzy niestety „nie wyrabiają”…
  
  Świetny thriller psychologiczny pozostawiający czytelnika w emocjonalnej rozsypce.
  Aż trudno uwierzyć, że ta książka to debiut literacki.
  Polecam. (aniabex, 03.07.2022)