Gorączka 2

Średnia ocena: 4.8, liczba ocen: 4

• Ocena:
  Dzisiaj przychodzę do Was z polecajką. Jeśli szukacie dobrej powieści sensacyjnej, to możecie śmiało zapisać sobie ten tytuł. Nawet nie myślałam, że wciągnę go praktycznie za jednym przysiadem, bo to grubasek.
  
  Na początku trudno było mi się połapać w nadmiarze bohaterów, a i odnalezienie się w czasoprzestrzeni stanowiło wyzwanie. Na szczęście szybko złapałam właściwy rytm i przepadłam. Akcja nie zwalnia nawet na moment, bohaterowie są z krwi i kości. Bardzo się z nimi zżyłam i trudno było mi się z nimi pożegnać. Angażowałam się w to, co się działo. Nie zliczę, ile razy na głos komentowałam ich poczynania. Czasem niekoniecznie pięknie polszczyzną. Czy miałam swojego ulubieńca? Tu mam dylemat między Chrisem i Vincentem. Każdy z nich na równi mnie irytował, ale też intrygował. Jednak częściej łapałam się za głowę, widząc, co wyprawia Chris. Jego akcje czasem przyprawiały mnie o palpitacje serca.
  
  Czytanie książki sprawiało mi momentami niemal fizyczny ból. Bywa bardzo brutalna. Nie umiałam spokojnie czytać o wyczynach przestępcy, który w straszny sposób traktował kobiety. Brakowało mi niemal tchu, gdy widziałam, co robi. Musiałam robić sobie przerwy w czytaniu, żeby nieco ochłonąć. Mam tu na myśli przede wszystkim wątek Andi i jej córki. Jakby co, to jesteście ostrzeżeni, że takie rzeczy się tutaj dzieją.
  
  Jeśli szukacie rozrywki w czystej postaci, to myślę, że książka może się Wam spodobać. Naprawdę dużo się dzieje, nie można narzekać na nudę. I jeśli wydaje się Wam, że tytuł książki coś Wam mówi, a i fabuła jakaś znajoma, to tak, macie rację. Wydarzenia z powieści dzieją się przed i po akcji filmu "Gorączka". (Czytelnia Mola Książkowego, 03.01.2023)
• Ocena:
  ,,Gorączka 2" Michaela Manna i Meg Gardiner jest ciekawym literackim wydaniem z tego względu, że skupia się na wydarzeniach, które miały miejsce przed i po tym, co widzowi było dane obejrzeć w filmie. Z tego też powodu uważam, że warto jest mieć na uwadze właśnie tę lekturę w przypadku poznania tego, co już się wydarzyło. Nie sposób nie zwrócić uwagi na to, jak ciekawe wydanie udało się stworzyć dzięki połączeniu sił Michaela Manna i Meg Gardiner. W związku z obszernością lektury dobrze na jej przeczytanie jest zaplanować sobie odpowiednią ilość czasu.
  
  Chris za wszelką cenę chciał wydostać się z Los Angeles. Niekoniecznie jednak musi być mu to dane ze względu na to, że jego śladem postanowiła wyruszyć detektyw policji. Kilka godzin wcześniej to właśnie ona była odpowiedzialna za zabicie wspólnika Chrisa. Zadaniem Hanny jest sprawienie, by udało jej się dorwać ostatniego ocalałego członka, zanim uda mu się uciec z miasta. Czy faktycznie jest możliwym to, by udało jej się tego dokonać?
  
  Po zapoznaniu się z wydaniem, jakim jest ,,Gorączka 2" Michaela Manna i Meg Gardiner jestem zdania, że o wiele lepszym rozwiązaniem jest możliwość wcześniejszego obejrzenia filmu i następnie zapoznania się właśnie z tą książkową publikacją. Jest ona obszerna i dobrze na jej przeczytanie jest zaplanować sobie odpowiednią ilość czasu. Na pewno dobrze jest poznawać także niebanalne wydania, a ,,Gorączka 2" Michaela Manna i Meg Gardiner z pewnością taka jest. (Paulina, 27.12.2022)
• Ocena:
  W latach 80-tych XX wieku bardzo popularne były seriale kryminalne Crime Story i Policjanci z Miami reżyserowane przez Michala Manna. Filmy te stały się znakiem rozpoznawczym popkultury lat osiemdziesiątych. W roku 1979 Michael Mann napisał pierwszy scenariusz do filmu sensacyjno-kryminalnego Gorączka, który na ekranach kin pojawił się w 1995 roku i zyskał wielką sławę między innymi dzięki znakomitej grze Ala Pacino w roli porucznika Vincenta Hanny oraz Roberta De Niro grającego złodzieja Neila McCauleya. Gorączka należy już do klasyki kina gangsterskiego, ale Michael Mann połączył siły z autorką bestsellerowych thrillerów Meg Gardiner i napisał pierwszą powieść kryminalną-Gorączka 2, która jest zarówno sequelem, jak i prequel Gorączki.
  
  Rok 1995, Los Angeles. Trzech mężczyzn: Neil McCauley, Michael Cerrita, Chris Shiherlis napadają na bank i wynoszą w torbach ponad dwanaście milionów dolarów. Vincent Hanna z wydziału do spraw kradzieży i zabójstw policji LA wraz z jedenastoma jednostkami mundurowych rusza na miejsce napadu.
  
  Rok 1988. McCauley, Chris Shiherlis i ich ekipa dokonują skoków na Zachodnim Wybrzeżu, na pograniczu amerykańsko-meksykańskim oraz w Chicago. Dzięki szybko zdobytym pieniądzom prowadzą barwne życie, ale ich śladem podąża detektyw Vincent Hanna.
  
  Gorączka 2 okazała się dla mnie bardzo dobrą lekturą na kilka zimowych wieczorów i miałam wrażenie, że ta historia kryminalna doskonale wpasowuje się klimatem w filmy Michaela Manna z dosyć szybką i dynamiczną akcją, karnawałem wirujących niebieskich świateł radiowozów, buczeniem helikopterów chicagowskiej policji oświetlających dachy i drogi; pościgami, strzelankami, martwymi ciałami na ulicy i chmarami dziennikarzy próbujących ustalić, co się dzieje, by zadbać o przyciągające uwagę nagłówki gazet.
  
  Bohaterowie zostali rozbudowani i z każdą przeczytaną stroną coraz bardziej ich rozumiałam. Chris Shiherlis kiedy wpada w rytm pracy staje się niezawodny, zabójczo trzeźwy i maksymalnie skupiony. Co miesiąc dokonuje jakiegoś skoku, ale w normalnym życiu nie radzi sobie. Detektyw Vincent Hanna nie jest karierowiczem, ale w całości oddaje się pracy. Nocą dręczą go koszmary, gdyż nie odcina się emocjonalnie od kryminalnych spraw. Personalizuje, by zrozumieć ofiary, sprawców, ich złość i pobudki, którymi się kierują. Analizuje dane, łączy wszystkie informacje w całość, podświadomie rozpoznaje wzorce, układa ciągi przyczynowo-skutkowe z mało widocznych tropów i mglistych wskazówek, by dojść do rozwikłania zagadki. Gdy jest pobudzony sprawą kryminalną i kiedy namierzy cel, potrafi łamać zasady, a decyzje podejmuje bez trudu i namysłu. Hanna napędza się wściekłością i dąży do wymierzenia sprawiedliwości, a jego zaciekłym przeciwnikiem jest Neil McCauley. Detektyw i złodziej pod pewnymi względami są do siebie bardzo podobni. Obaj zdają sobie sprawę, że życie trwa krótko, a ludzie są tylko śladami stóp na piasku, dopóki nie zmyje ich fala przypływu. I obaj zmierzają ku pędzącej na nich przyszłości z szeroko otwartymi oczami. Na żywioł. Podobnie postrzegają świat, bez złudzeń i samozakłamania, ale bez wahania posłaliby jeden drugiego do piachu.
  
  Gorączka 2 nie zawodzi i wciąga od pierwszych stron w pełną dramatyzmu akcję, by zaskakiwać i dostarczać silnych emocji. Klimatyczny, poruszajacy kryminał. Serdecznie polecam:) (JolaK, 12.12.2022)
• Ocena:
  GORĄCZKA WSPOMNIEŃ
  
  Chyba dla każdego, kto jest miłośnikiem filmowych kryminałów / thrillerów, kinowa „Gorączka” była w pewnym stopniu spełnieniem marzeń. To tam w końcu spotkali się Al Pacino i Robert De Niro. I okej, spotykali się i wcześniej („Ojciec chrzestny 2”), i później („Irlandczyk”), ale nigdy tak dobrze i tak wyraziście jak tu. A sam film? Niezły jest, przyjemnie mroczny, z niezłą akcją. I swoje znaczenie w popkulturze ma. Więc jak tu nie sięgnąć po powieściowy ciąg dalszy? Sięgnąłem i dobrze jest. Nie wiem, jak do książki podejdą ci, na których film zrobił wielkie wrażenie i wywarł spory wpływ, ale do mnie ten sequel (i prequel zarazem) po prostu trafił.
  
  Nie wyszło. Miało być tak pięknie, a skończyło się tragicznie. Z ekipy McCauleya ocalał tylko Shiherlis, a Hanna, który ich rozbił, chce mieć na koncie całą grupę. Więc poluje dalej.
  Jednocześnie przenosimy się w czasie do roku 1988, kiedy McCauley wciąż żył, a Shiherlis wraz z nim i resztą robili te swoje napady. A Hanna? Hanna powoli kroczył swoją ścieżką stróża prawa. Wszystko zmierza w jednym kierunku do spotkania, które było tak brzemienne w skutkach. Ale nie brak tu innych, równie istotnych konsekwencji…
  
  Wszystko zaczęło się od prawdziwych wydarzeń. Tak mniej więcej wygląda historia „Gorączki”. Historia dawnego więźnia, który miał za sobą Alcatraz, zainspirowała filmowca Michaela Manna do stworzenia opowieści. Scenariusz napisany pod koniec lat 70. XX wieku miał być pilotem serialu, ale się nie przyjął. Został z niego film „Wydarzyło się w Los Angeles” z 1989 roku. A ten Mann przekuł potem w „Gorączkę”. W remake lepszy od oryginału. I ten remake przeszedł do historii na kilku polach: inspirował twórców gier („GTA”), filmowców („Mroczny Rycerz”) i… przestępców (słynna strzelanina w North Hollywood). Ale od tamtej pory, od roku 1995, nic nie wskazywało na to, by miał doczekać się ciągu dalszego.
  
  Ale doczekał. I pewnie zawita na filmową taśmę, bo Mann taką ochotę wyraża, ale na razie mamy powieść. I powieść to przyjemna. W duchu pierwowzoru, w jego klimacie. Mann, wraz z pomocą bestsellerowej pisarki, wraca do świata bohaterów i pokazuje nam co było dalej, ale i co działo się wcześniej. I jest, jak w filmie. Fajnie uchwycony klimat miejsc i czasów, do tego klasyczna sensacyjna robota. Coś z kina gangsterskiego, coś z thrillera, coś z akcyjniaka. Ale w powieści dostajemy jeszcze podbudowę postaci i jakieś takie większe zaplecze dla tego wszystkiego.
  
  I dobrze. Dzięki temu akcja nie dzieje się za szybko, ale za wolno też nie. Tak w sam raz. I w sam raz dla fanów pierwowzoru. Nigdy nie myślałem, że sequel „Gorączki” jest potrzebny ani że warto go robić, ale jest i okazał się przyjemnym powrotem. (Michał, 05.12.2022)