Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  Stephen King jest niekwestionowanym mistrzem grozy. Czy jednak rozszerzone wydanie ,,Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika" także wypadło mistrzowsko?
  
  Gdy nieoczekiwanie odwiedził mnie pan kurier i zobaczyłam niespodziankę przesłaną przez wydawnictwo Prószyński i S-ka nawet się ucieszyłam. Nowe, rozszerzone wydanie ,,Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika" brzmiało interesująco. Tym bardziej, że zbierało podzielone opinie. Albo czytelnicy je polecali, albo nieszczególnie się nim zachwycali. Byłam więc ciekawa, jakie wrażenie wywrze na mnie. Publikacja liczy ok. 310 stron i na to składa się przybliżenie życia autora (ok. 100 stron), wskazówki i wspomnienia z pisania jego książek, lista książek, które miały na niego wpływ, felieton syna Owena, który opowiada o nagrywaniu audiobooków na zlecenie Stephena oraz zapis rozmowy drugiego syna Joe Hilla ze Stephenem Kingiem.
  Muszę przyznać, że największą radość uzyskałam, kiedy mogliśmy poznać dzieciństwo, młodość i czasy piśmiennicze Kinga. Ma starszego o 2 lata brata, a w szkole z pewnością nie był przykładnym uczniem. Można powiedzieć, że już od najmłodszych lat ciągnęło go do pisania, a wybryk szkolny z nauczycielami z pewnością na długo zapadł im w pamięci. Dość szybko ożenił się z miłością swojego życia, która wspierała go w każdym momencie i była najsurowszym krytykiem jego utworów. Od czasu do czasu sprzedał opowiadanie, dochód z których był miłym zastrzykiem gotówki dla młodego małżeństwa. Z czasem jak wiemy, stał się mistrzem i jego książki są tłumaczone i wydawane w dziesiątkach milionów egzemplarzy. W dorobku literackim ma już ponad 200 publikacji!
  
  Następnie następuje część poradnikowa, choć bardziej wspomnieniowa, kiedy Stephen King opowiada o wskazówkach, którymi należy kierować się przy tworzeniu swojego tekstu, np. wersja druga powinna być o 10% krótsza niż pierwsza, ponieważ wyrzucamy z niej wszystkie ozdobniki i niepotrzebne wtrącenia. Przytacza historie powstania swoich publikacji, rzecz jasna nie wszystkich. Wspomina o agentach literackich i ich wynagrodzeniach dla autora. Ciekawy był także wywiad z Owenem oraz rozmowa z Joe, które pokazały Stephena w innym świetle. Interesująca lektura, obowiązkowa dla fanów autora! (Paulina K., 08.06.2021)
• Ocena:
  Stephana Kinga chyba nie trzeba nikomu przedstawiać? Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Prószyński i S-ka miałam możliwość zapoznać się z biograficznymi opowiadaniami z dodatkową formą, jaką jest pamiętnik z własnego życia.
  Oczywiście znajdziecie w niej wiele fajnych wskazówek, co do słowa pisanego, ale wiele zabawnych chwil z jego życia z czasów, kiedy jeszcze nie było o nim słychać. Książka zawiera 310 stron bardzo ciekawych momentów. Przyznam się, że jednak wolę jego twórczość z mnóstwem grozy, fantastyki no wszystko to, co tylko On potrafi przedstawić swojemu czytelnikowi.
  W książce zauważysz, że podzielona jest na mniej więcej trzy części, z czego każda z nich opisuje jedną poszczególną część z życia. Między innymi dzieciństwo, dorosłość, oraz dodatkowe rzeczy związane z synem, ale o tym w książce. Każda część to życie autora, która pojawia się w jego twórczości, to życie, przeżycia, emocje, błędy i sukcesy.
  Najbardziej podoba mi się to, że dla autora nie ma nikogo, kto by nie potrafił pisać, namawia nas bez względu czy mamy talent czy nie grunt żebyśmy robili to z czystą przyjemnością, co wg. mnie jest najwłaściwsze. Nie ma krytyki tylko zachęta.
  W całości znajdziesz wskazówki, jak pisać, co warto umieścić, a czego nie oraz literatura, która dla autora miała znaczenie, miała wpływ, co uważam za dodatkowy atut, bo możemy i my przeczytać coś, co jego natchnęło. Nie musisz być jego fanem, ale fajny przerywnik między tym, co czytamy, na co dzień, fajne dla tych, którzy piszą do szuflady, którzy mają jakieś obawy przed pokazaniem tego, co już mamy napisane. Polecam. (book_w_mkesie, 25.05.2021)