Jednorożec

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  RECENZJA 
  
  „JEDNOROŻEC”
  
  AUTOR: RAFAŁ GLINA 
  
  WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 
  
  „Nadszedł moment, że kiedy wchodził w ten dziwny stan, gdy wpadał w pustkę, to już nie odczuwał strachu, przerażenia, niczego. Teraz żywił się tym wszystkim. Nie musiał wybierać sobie postaci, w którą się zmieni, bo to postać wybrała jego. Pojawiła się ona. Istota. Nie był nią. Nie mógł jej zmienić. Ale ona była nim i to ona zmieniała jego” 
  
  „JEDNOROŻEC” to intrygujący, dość brutalny i wciągający kryminał, w którym dostajemy wiele niewiadomych, kilka ofiar, psychotycznego złoczyńcę, ciekawe wątki i informacje z życia podkomisarza Okońskiego, zaskakujące zwrotowy akcji i napięcie, które rośnie wraz z każdą przeczytaną stroną. Akcja książki rozgrywa się w Suchoniu i jego okolicach. Wypadek sprzed lat jest punktem zapalnym  i prowadzi do wydarzeń, które pchają, człowieka do niewyobrażalnych i brutalnych czynów. Autor umiejętnie buduje atmosferę, gęsty klimat i napięcie, które ciągnie się  przez całą historię. Wodzi czytelnika za nos, podsuwa tropy, mataczy prowadząc nas do zaskakującego zakończenia. Ciekawie autor zarysował i zbudował misterny i dobrze zaplanowany wątek kryminalny, w którym dostajemy wiele poszlak, wiele niewiadomych, czujemy dreszcz emocji, mroczny klimat,  niepewność. Autor skutecznie skupia się na analizie i zagłębia się w sprawę przestępstw, dzięki czemu możemy idealnie wczuć się w atmosferę tej historii. Doskonale stworzony portret i kreacja psychologiczna mordercy i jego zaburzeń, dzięki czemu postać stała się intrygująca. Możemy zajrzeć w głąb jego umysłu.
  Fabuła książki toczy się dynamicznie, ale nie za szybko, jest spójna, dopracowana i dobrze przemyślana. 
  Bohaterzy dobrze wykreowani. 
  Zostałam wciągnięta, zaintrygowana, dzięki czemu czytanie było czystą przyjemnością. 
  Autor ma lekkie i przyjemnie pióro.
  
  „Pracuje dłużej od ciebie i nigdy nie miałem do czynienia z seryjnym mordercą. To, że parę lat temu przez chwile otarłeś się o jednego, nie sprawia, ze każde morderstwo będzie zaraz początkiem serii. Prędzej spotkasz jednorożca, niż weźmiesz drugi raz udział w sprawie z seryjnym”.
  
  W Suchoniu dochodzi do brutalnego morderstwa kobiety. Dochodzenie przejmuje podkomisarz Okoński, ale szybko przekonuje się, że to nie będzie łatwe śledztwo. Brak świadków i śladów nie ułatwia zadania, a odnalezienie sprawcy początkowo wydaje się wręcz niemożliwe. Morderca, jest bardzo skrupulatny i nie pozostawia po sobie żadnych śladów, poza włosem, który sam podrzucił, bawiąc się w ten sposób z organami ścigania. 
  Do tego dochodzą kolejne morderstwa, popełnione w ten sam sposób. Giną kolejne kobiety, a policja nie ma żadnych konkretnych tropów, klucząc w miejscu, a kolejni wrabiani podejrzani to tylko stworzona gra dla organów ścigania. 
  
  -Kim jest dusiciel z Suchonia i czy ma coś wspólnego z kolejnymi morderstwami? 
  -Czy podkomisarz Okoński rozwikła zagadkę seryjnego zabójcy? 
  -Czy zabójca jest tylko jeden? 
  
  Polecam.  (Mirela Marcinek, 25.06.2024)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  “Jednorożec” to debiut kryminalny i literacki Rafała Gliny, który zaskakuje nie tylko tytułem, ale solidną wiedzą autora na temat pracy policji i profilerów, zachowań seryjnych morderców i zaburzeń psychologicznych. Historia toczy się w małych miejscowościach na północy Polski, sprawa tyczy się morderstwa, możliwe, że początku serii. Sprawca ofiarę potraktował brutalnie, ale mimo to nie na brutalności się skupiamy, to nie przemoc jest tu celem samym w sumie, a powodem do szukania uzasadnienia, jej motywów. Do zajrzenia w głąb - i trochę tak robimy, bo pomiędzy historią opisującą śledztwo, które swoją drogą trwa bardzo racjonalne cztery tygodnie, spoglądamy też w pewien umysł skrzywiony. Czy to morderca dzieli się z nami swoimi wspomnieniami, swoją historią? Być może, pewne jest, że jest to człowiek zaburzony, który niepokojące zachowania opisuje jak coś najnormalniejszego na świecie. Z kolei poszukujący mordercy śledczy jest postacią zbudowaną ciekawie, gdyż dosyć mocno nawiązuje do kreacji śledczych, które znamy z rasowych kryminałów. On jednak jest sympatyczniejszy i chyba trochę bardziej normalny - ciągnie się w jego przeszłości pewne traumatyczne przeżycie, z którym jednak, poza niezdrowym jedzeniem i wieczorną szklaneczką drogiej whisky, radzi sobie naprawdę dobrze. Akcja toczy się sprawnie, dynamicznie, zdecydowanie nie ma czasu na nudę, a wstawki tłumaczące zachowania czy psychologiczne zaburzenia wypadają bardzo naturalnie. Ja jestem bardzo pozytywnie tym debiutem zaskoczona i tak - zdecydowanie czekam na kolejną książkę tego autora! (Kryminał na talerzu, 12.04.2024)

  Opinia niezweryfikowana zakupem