Kat z Płaszowa

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 6

• Ocena:
  „Jednak ja… Ja zawsze pragnąłem osiągnąć znacznie więcej. Chciałem być panem życia i śmierci, więc musiałem wdrapywać się na szczyty. Nie obawiając się upadku.”
  
  Prawda czasami bywa bardziej przerażająca od wymyślonej fikcji. Amon był zwykłym dzieckiem, nastolatkiem, miał kochających rodziców, którzy prowadzili własne wydawnictwo. Co spowodowała, że z pogodnego dziecka, któremu nic nie brakowało do szczęścia, stał się bezwzględnym, brutalnym mordercą? Z zaciętością i uporem, nie przebierając w słowach i czynach dążył do wyznaczonego celu. Stopniowo awansował, aż dotarł tam, gdzie chciał. Nie zważał na nic i nikogo, bez powodu strzelał do ludzi. Znęcał się, zadawał wyrachowane tortury, z chorą satysfakcją mordował starców i matki z dziećmi. Osobiście zabił kilkaset osób. Po trupach dążył do celu, przez parę lat czuł się jak Pan Bóg…
  
  Fabuła opiera się na faktach historycznych, jest wielowymiarowa, niejednoznaczna, mrozi krew z żyłach. Autor ma rewelacyjny styl, umiejętnie buduje napięcie, które wzrasta z przewracanymi stronami. Chwilami miałam ciarki na plecach i czułam ból. Bardzo obrazowo i plastycznie ukazuje makabryczne zbrodnie Amona Göthego, komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Pan Max niczego nie wybiela, nie tuszuje i nie ocenia. Okrucieństwo i sadyzm w czystej postaci. Wydarzenia przedstawione są z pierwszoosobowej perspektywy. Krok po kroku wnikamy w umysł Amona. Dostrzegamy jego pragnienia, znamy myśli, marzenia, motywy postępowania. Był zdolny do wszystkiego, głęboki, przerażający portret psychologiczny bestii w ludzkiej skórze. Jego nie można nazwać człowiekiem…
  
  Emocje jakie kłębiły się we mnie podczas czytania były bardzo przytłaczające. Czułam niechęć, odrazę, byłam do głębi poruszona i przerażona. Jak można być tak nieludzkim?
  
  Powieść poraża ogromem zła, zła zadawanego z premedytacją. Nie od razu mogłam o niej napisać. Musiałam dać sobie czas, aby ochłonąć. Czytałam wiele książek o tematyce obozowej, jednak w tej bestialstwo i okrucieństwo nie mają granic. Żadnych! Ważna i potrzebna lektura, ku przestrodze. Zachęcam, nie jest to łatwa pozycja, ale warto. Tatiasza i jej książki. (Tatiasza i jej książki, 09.02.2022)
• Ocena:
  Opowiem Wam o książce pod tytułem "Kat z Płaszowa". Autor Max Czornyj genialnie przedstawił portret psychologiczny austriackiego zbrodniarza wojennego Amona Götha.
  Ja bardzo lubię historię i interesuje mnie wszystko, co związane jest z historią drugiej wojny światowej oraz obozów koncentracyjnych. Max Czornyj fenomenalnie opisuje to, co działo się w tamtych czasach.
  Wydarzenia opisane w tej książce są oparte na faktach i bardzo przerażające.
  Amon Göth urodził się w Wiedniu 11 grudnia 1908 roku.
  Gdy jego ojciec wyjeżdżał z domu on zostawał z matką, która miała twardą rękę i surową dyscyplinę dla kilkuletniego chłopca.
  Poznajemy Amona, który stał się potworem, który bez skrupułów zabijał ludzi pod byle pretekstem. Wydawał polecenia egzekucji swoim podwładnym, ale też sam zabijał starszych mężczyzn oraz matki z dziećmi. Strzelał do ludzi z samochodu lub z balkonu willi, w której mieszkał. Sadysta torturował swoje ofiary i zabił mnóstwo osób.
  Mężczyzna w czasie II wojny światowej pełnił funkcję komendanta obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Amon Göth ambitnie realizował swoje plany.
  Ostrzegam, jeśli jesteście osobami zbyt wrażliwymi zastanówcie się, czy chcecie czytać o tych przerażających zbrodniach.
  Mnie ta książka wciągnęła bardzo od pierwszej strony. Już na samym początku znienawidziłam tego okropnego Amona, ale czytałam tę historię z wielkim zainteresowaniem, aby dowiedzieć się, co ten psychopata i sadysta jeszcze wymyśli.
  Jeśli szukacie wrażeń i historii, które podniosą Wam ciśnienie to przeczytajcie tę książkę. Gwarantuję, że nie będziecie rozczarowani, bo autor genialnie opisał te zdarzenia oraz zbudował portret psychologiczny sadysty.
  Wielkie brawa dla autora za to, że tak fenomenalnie stworzył tę historię.
  Na długo pozostanie w mojej pamięci.
  Ta powieść jest rewelacyjna!
  Warto przeczytać.
  Polecam z całego serca! (BRUNETTE BOOKS, 06.02.2022)
• Ocena:
  "Ja zawsze pragnąłem osiągnąć znacznie więcej. Chciałem być panem życia i śmierci, więc musiałem wdrapać się na same szczyty. Nie obawiając się upadku."
  "Kat z Płaszowa" to na pewno książka mocno wstrząsająca, mówiąca o historii Amona Götha, który to kierował obozem w Płaszowie. Wydarzenia przedstawione w książce są oparte na faktach, a jak wiadomo, samo życie pisze najokrutniejsze scenariusze. Nie było inaczej w tym przypadku.
  Zawsze zastanawia mnie, czym kieruje się osoba, u której przesadny sadyzm widoczny jest u ofiar tegoż człowieka. Jakie piekło można urządzić na ziemi, gdzie żyją niewinni ludzie. Gdzie pochodzenie ma tu znaczącą rolę dla kata i za to właśnie są torturowani. Przyznaję, że wiele mocnych thrillerów czy kryminałów przeczytałam, ale "Kat z Płaszowa" wywarł na mnie dość mocne wrażenie. Nie jest one pozytywne, bo jak można dobrze myśleć o katowanych ludziach? Wojna rządzi się swoimi prawami, ale II wojna światowa zawsze była dla mnie nie do pojęcia. A raczej motywy, którymi kierowali się ludzie ją wywołujący.
  "Przechodzę jeszcze kilkukrotnie tuż pod drewnianymi słupami, z których dyndają zwłoki. Wiem, że przyglądają mi się dziesiątki par oczu i cieszy mnie to. Niech wiedzą, że jestem z śmiercią za pan brat. Niech mają mnie za diabła, Szatana lub demona. Niech się boją."
  Czornyj świetnie wczuł się w rolę Amona, bo narracja pierwszoosobowa wyszła nad wyraz naturalnie. Owszem, nie ma możliwości wejścia w głowę człowieka, który nie żyje już kilkadziesiąt lat, zresztą i tak nie byłoby to możliwe. Są natomiast świadkowie, dokumenty, nagrania, fotografie, którymi posłużył się autor i mimo wszystko ciekawie przestawił samego Amona.
  Nie chcę pisać o okrucieństwach, które się przewijały przez książkę, bo są one dość drastyczne, a i samemu radzę przekonać się, do czego dopuszczał się ów pan życia i śmierci. Faktycznie można go uznać za pana, zwłaszcza śmierci, gdyż w ramach "prezentu" potrafił wysłać ludzi na śmierć.
  Książka wywołuje skrajne emocje. Nieważne, czy okrucieństwo odbywa się podczas wojny czy w czyimś zaciszu domowym. W większości przypadków to okrucieństwo doprowadza do śmierci, co dla jednych może być zbawieniem, dla innych ucieczką przed karą.
  Jak przy każdej książce autora, tak i tu czyta się bardzo szybko, a sama historia jest mocno wciągająca, choć dla wrażliwych osób może okazać się zbyt mocna i będą musieli sobie dawkować lekturę. Gdybym nie wiedziała, że wydarzenia zawarte w książce są oparte na faktach powiedziałabym, że takie rzeczy dzieją się tylko w książkach. I na pewno byłoby to rumiankiem na duszę. Niestety, tak jak wspomniałam wyżej, życie pisze przeróżne scenariusze, ale skala okrucieństwa, do którego posuwa się człowiek jest niewyobrażalne. Ze swojej strony polecam "Kata z Płaszowa" zwłaszcza osobom, które interesują się II wojną światową. (@gdzie_ja_tam_ksiazka, 30.01.2022)
• Ocena:
  Lubicie książki, w których opisane wydarzenia są oparte na faktach? Ja lubię i od czasu do czasu po takie sięgam, dlatego jak zobaczyłam zapowiedź najnowszej książki @maxczornyj to nie trzeba było mnie długo namawiać. Wiedziałam, że muszę poznać tę historię.
  
  Przeczytałam ją kilka dni temu, ale potrzebowałam trochę czasu, żeby emocje trochę opadły, bo nie ukrywam, że ta historia bardzo mną wstrząsnęła.
  
  O Kacie z Płaszowa słyszeliście pewnie nie raz. Był on jednym z największych zbrodniarzy wojennych. Amon Goth był komendantem obozu koncentracyjnego w Płaszowie. Był to człowiek całkowicie wyzuty z jakichkolwiek uczuć. Czuł się bogiem, Panem życia i śmierci. To, dosłownie potwór w ludzkiej skórze, bo jak można inaczej nazwać tak sadystycznego, bezdusznego człowieka, który dopuścił się tych wszystkich czynów, który robił to wszystko z taką lekkością i satysfakcją. Autor bardzo dobrze przedstawił nam jego postać i przede wszystkim jego profil psychologiczny.
  Jeśli czytaliście już jakieś książki autora, to wiecie, że wszystko, co jest opisane na kartach powieści, można sobie doskonale wyobrazić, od opisów, po wszystkie odczucia, a nawet zapachy. Wiele scen, przyprawiło mnie o dreszcze. Czytałam i nie dowierzałam... Momentami musiałam zrobić krótkie przerwy, by za chwilę znowu wrócić do czytania, bo z jednej strony sceny przerażały, ale z drugiej coś przyciągało mnie z powrotem do tej książki. Najbardziej przerażające dla mnie było, ile krzywdy wyrządził, jakich czynów się dopuścił i to, z jaką lekkością on to wszystko robił. Ciężko napisać tak naprawdę cokolwiek, co by w 100% oddało wszystkie emocje, które towarzyszyły podczas czytania.
  To jedna z najbardziej wstrząsających historii, jakie czytałam. Ta książka zostanie w pamięci na długo. Powinien ją poznać każdy. To nasza historia, o której nie powinniśmy zapominać. Koniecznie ją przeczytajcie!
  Polecam! (czytelnia_magdaleny, 26.01.2022)
• Ocena:
  ⭐RECENZJA PRZEDPREMIEROWA⭐
  
  "Opuchnięte, powykrzywiane twarze wisielców patrzą na mnie z niemym wyrzutem. Ich wargi są obrzmiałe, języki wywalone, a policzki sinofioletowe. Wiatr delikatnie nimi porusza. Tracą ich pieszczotliwym dotykiem. Poezja. Czasem nachodzą mnie myśli, które dobrze byłoby spisać. Teraz jest jedna z takich chwil i żałuję, że nie mogę zostać tu dłużej.
  Wzywają mnie obowiązki. Mimo to nie potrafię się powstrzymać. Przechodzę jeszcze kilkukrotnie tuż pod drewnianymi słupami, z których dyndają zwłoki..."
  
  To jeden z wielu fragmentów, który zapadł mi w pamięci i przeraził. Bo jak można być takim zwyrodnialcem i mieć satysfakcję z odebrania życia? Te pytania towarzyszyły mi do końca lektury i myślę, że przy kolejnych książkach na faktach, też ze mną będą.
  (Barbara - szpaczek_czyta, 24.01.2022)
• Ocena:
  „Wszystkie emocje mają swój zapach, a z perspektywy lat wiem, że najwyrazistszy jest zapach strachu.”
  Max Czornyj jest jednym z tych autorów, dla których niestraszne są nawet najbrutalniejsze historie. Po raz kolejny udowadnia czytelnikom, że „rzeczywistość jest bardziej przerażająca od najwymyślniejszej fikcji.” Tym razem za sprawą komendanta obozu koncentracyjnego Amona Gotha, który swoim zachowaniem i swoimi czynami, zapisał się w historii jako kat z Płaszowa… jedna z postaci, które mrożą krew w żyłach i które, według mnie, żyły zdecydowanie za długo…
  „Ja zawsze pragnąłem osiągnąć znacznie więcej. Chciałem być panem życia i śmierci, więc musiałem wdrapać się na same szczyty. Nie obawiając się upadku.”
  Już na samym początku czytania, wiedziałam, ze ta historia zmrozi mi krew w żyłach. Myślałam, że nic nie pobije historii Ilse Koch, Bestii z Buchenwaldu, ale tu mamy do czynienia z kimś jeszcze bardziej przerażającym i bezdusznym. Chociaż to zależy… co według danego człowieka jest gorsze, czy osoba czerpiąca niesamowitą przyjemność z rzeczy wykonanych ze skór więźniów, czy osoba, która zabijanie traktuje jako zwykłe codzienne zajęcie, jak np. wstawanie. Wybór należy do Ciebie. Ja osobiście jestem przerażona tym, że takie osoby żyły naprawdę. Chora ambicja Amona Gotha, którą karmił każdego dnia , to coś dosłownie niewyobrażalnego. Jego chęć podporządkowania sobie wszystkich i dochodzenie na szczyt po trupach – i to dosłownie, jest czymś budzącym niesmak i wywołującym ogrom skrajnych emocji, które odczuwa się jeszcze długo po przeczytaniu tej książki. On normalnie chełpił się tym, że ludzie wyższą rangą doceniają jego „działania”(choć po prawdzie, o wszystkich niestety nie wiedzieli), a ludzie „nieważni” boją się nawet na niego spojrzeć. Dla niego nie miało znaczenia, czy osoba którą zabijał był mężczyzna, kobieta, czy bogu ducha winne dziecko. To psychopata, sadysta, zwyrodnialec, który naprawdę nie powinien nigdy się urodzić. Ja nie mogę zrozumieć, co musiało się stać w głowie nastolatka, którego rodzina należała do normalnych ludzi, trudniących się sprzedażą książek i sztuki. Jego młodzieńcze zainteresowanie faszyzmem i późniejsze działania w młodzieżowych organizacjach faszystowskich pozwoliły mu się realizować, a jego zawzięcie i chłodne podejście do sprawy, w przyszłości zaowocowało awansem na komendanta. Autor w genialny sposób pokazuje całą historię tego psychopaty, a zwracanie się bezpośrednio do czytelnika, uważam za bardzo udany zabieg, który wywołuje jeszcze większe ciarki na plecach. Cały czas ma się wrażenie, że ta osoba siedzi obok i tak po prostu o tym nam opowiada. Bez uczuć, bez emocji, jakby podawała Ci przepis na dobry obiad. Creepy! A fragmenty tego jak traktował służbę czy kobiety….uff naprawdę mocna rzecz.
  „Kat z Płaszowa” będzie swoją premierę miał 26 stycznia. Książka jest naprawdę warta przeczytania i jak najbardziej Ci ją polecam. Zapada w pamięć na długi czas… (justus_reads, 24.01.2022)