Konwersja

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  „Konwersja” Piotra Rogoży to thriller z, jak w jednym z wywiadów określił to autor, sensacyjno-paranoiczną intrygą. Fabuła zaczyna się dosyć niepozornie, przedstawiona jest z perspektywy dziennikarki i pracownika tajemniczej agencji Theatro Umbre, która tworzy gwiazdy na polskiej scenie w różnych artystycznych kategoriach. Pierwsza część to dosyć spokojne wprowadzenie, zawiązanie akcji i prezentacja postaci. Za to jak w drugiej połowie zaczyna się dziać, to po prostu … mindblow (że się tak z angielska wyrażę) gwarantowany! Po lekturze czułam się jak po seansie „Incepcji” – co tu było fikcją, a co fikcją w fikcji?! Książka porusza aktualne tematy manipulacji faktami w mediach, szczególnie tych internetowych. Mocno krytykuje świat, w którym sami aktualnie żyjemy, zmusza do zastanowienia nad tym, czy to, czemu wierzymy, faktycznie na to zasługuje. Na pierwszy rzut oka rzeczywistość przedstawiona w książce wydaje się mocno fikcyjna, jednak im dłużej się nad tym zastanawiam, tym większe mam wątpliwości… To książka, o której długo nie zapomnę! Wymagająca i zmuszająca do myślenia, coś dla tych, którzy lubią, gdy książka wymusza zaangażowanie czytelnika i odbiega od tego, co aktualnie rynek książki ma do zaoferowana. Sama gorąco polecam! (Kryminał na talerzu, 15.09.2022)
• Ocena:
  „Wokół nas nieustannie toczy się wojna. Wojna utajona, ale zażarta i często najdosłowniej krwawa, a jej stawką jesteśmy my sami – nasze myśli i przemyślenia, a także podejmowane decyzje”.
  
  „Konwersja” – nowoczesny thriller na miarę naszych czasów. Inteligentny, frapujący i przerażający. Jeśli myślisz, że wiesz dużo o tym co się wokół Ciebie dzieje, Piotr Rogoża wytłumaczy Ci, że wiesz mało.. i wielce prawdopodobne, że Jego argumenty trafiają w sedno.
  
  Autor wrzuca nas w świat mediów, hologramów, układów, manipulacji, wirtualnych narzędzi inżynierii społecznej, influencerów, piosenkarzy, aktorów, polityków, „dzieciaków urodzonych ze smartfonami w rękach karmiących lajkami internetowych celebrytów” – narzędzi wykorzystywanych z rozmachem i rozmysłem do realizowania konkretnych strategii i celów. Teoria spiskowa? Może tak, może nie.
  
  Poznajemy Adriana Klimkę, pracownika pewnej agencji artystycznej, najbardziej utalentowanego pozycjonera w Warszawie, który właśnie realizuje projekt swojego życia – wypromowanie debiutu polsko-syryjskiej wokalistki. Tymczasem młoda dziennikarka Helena Różewicz postanawia wziąć na tapetę „temat samograj” – samobójstwo influencerki, idolki gotyckich nastolatek, której kariera sama w sobie była „relacją z rozciągniętego w czasie samobójstwa”. Drążąc temat Helena natrafia na pewne elementy łączące obiekt jej pracy z innymi niepokojącymi zdarzeniami.. Klocki rzeczywistości układają się w nietypowe wzory, a ciekawość dziennikarki okazuje się silniejsza niż strach.
  
  W świecie w którym nieustannie toczy się wojna o serca i umysły, w którym liczy się przede wszystkim rezultat, a nie proces, który do niego prowadzi. Gdzie życie to istny mroczny teatr cieni, a jego reżyser jest na tyle cwany, że jego cienia w nim nie sposób się doszukać, przynajmniej na pierwszy i drugi rzut oka.. Gdzie „ciało to wynajęte mieszkanie, z którego tak łatwo nas eksmitować”. Gdzie wspomnienia można wdrukować, umysł sformatować i nadpisać nowe warstwy tożsamości. W tym świecie słowa i czyny, to „elementy myślowej autokreacji”. Tu widzi się taki kształt, jaki KTOŚ chce, żeby się zobaczyło. A wiarę w to, co się widzi, łatwo poddać w wątpliwość. Prawda jest względna, a ten kto zbyt intensywnie ją kwestionuje może poczuć się jak plik wklejony w niewłaściwy folder i tylko tak.
  
  „Konwersja” to intensywna, tajemnicza i niebezpieczna historia. Poczucie nierealności i realności zarazem wzbudza niepokój. Sprawia, że mimowolnie zaczynasz rozglądać się wokół w poszukiwaniu „miejsc”, w których zastosowano pewne „sztuczki” i myślisz, czy i na ile Ty też jesteś marionetką w tym wyrachowanym teatrze cieni.
  Polecam. (aniabex, 12.08.2022)