Korona mieczy

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 1

• Ocena:
  Jestem przekonana, że znacie cykl Koło Czasu, a jeśli nie kojarzycie go z książek to na pewno zetknęliście się z trailerami, czy też zapowiedziami serialu. Autorem tego rozbudowanego uniwersum jest Robert Jordan, książka, którą Wam dziś przedstawię jest kolejną częścią tego niesamowitego cyklu. „Korona mieczy” jest siódmym tomem, a zarazem połową całej historii. Może się wydawać, że to strasznie dużo, zwłaszcza, że każdy z tomów wydanych na nowo przez Wydawnictwo Zysk i S-ka jest bardzo obszerny, jednak czy jest to powód do zmartwień? Kiedy lubi się bohaterów, ma wśród nich ulubieńców, chętnie się do nich wraca i wychodzi im na spotkanie. Sporo się wydarzyło, a ewidentnie autor zaplanował dla czytelników znacznie więcej. W pewnym momencie zaczynamy dostrzegać, że akcja nieco zwalnia, jednak wcale to nie oznacza tego, że nudziłam się podczas lektury.
  „Korona mieczy” to kolejna przyjemna odsłona epickiej serii, mogę pokusić się o stwierdzenie, że Robert Jordan jest doskonałym gawędziarzem, który sprawia, że niezwykle łatwo jest się wciągnąć w historie wielu tak różnorodnych bohaterów spotkanych we wcześniejszych książkach. Czytam dość sporo książek i myślę, że autor zamiast podążać drogą niekończącej się, zapierającej dech w piersiach akcji, postanowił poprowadzić czytelników przez miażdżący trud codziennej egzystencji w okresie ogromnych zmian w jego świecie. Uważam, że „Korona mieczy” nie jest powieścią pozbawioną wad. Chętnie powróciłam na spotkanie z Randem, Odrodzonym Smokiem, jednak pokuszę się o stwierdzenie, że pod względem ogólnego zaawansowania fabuły wydarzyło się bardzo niewiele. To była książka, która skupiała się głównie na rozwoju postaci i spoglądając na nią w ten sposób będziemy usatysfakcjonowani. Kiedy zaczynamy przygodę z jakąś serią musimy odkryć tak wiele niewiadomych, wszystko jest dla nas niesamowite, świeże, ekscytujące, aż dochodzimy do pewnego etapu, gdzie poruszamy się po świecie Koła Czasu, jakbyśmy stali się jego nieodłączną częścią. Mam wrażenie, że czasami pisarzowi brakowało pomysłu, jak pokierować losem niektórych bohaterów. Może i „Korona mieczy” nie wnosi zbyt wiele do ogólnej fabuły, ale i tak nie wyobrażam sobie, żebym mogła pominąć ten tom. Po przerwie od czytania „Triumfu Chaosu” czasem łapałam się na tym, że zapominałam jakiś szczegółów, trzeba mieć dobrą pamięć do imion i postaci, których jest więcej i często krzyżują się ich ścieżki między różnymi pobocznymi wątkami.
  „Korona mieczy” uświadomiła mi, że zaczęłam doceniać bohaterów, a także różnorodność świata, który stworzył Robert Jordan. Inni czytelnicy mogą być krytyczni wobec wolnego tempa fabuły, ale myślę, że jeśli podejdzie się do serii z odpowiednim nastawieniem, będzie to naprawdę przyjemna lektura. (Snieznooka, 25.04.2022)