Kruk. Sławomir Kruk. Tom 1

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 1

• Ocena:
  Piotr Górski urodził się w 1971 roku na Mazurach. Z wykształcenia jest polonistą, tak jak jego rodzice. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim, a także podyplomowo bankowość i finanse w L'École supérieure de commerce de Rouen we Francji.
  Swoje opowiadania fantastyczne publikował już w latach 90tych ubiegłego wieku. Pojawiały się w „Nowej Fantastyce” oraz „Feniksie”. Niektóre z nich w późniejszym czasie znalazły się w antologiach. Piotr Górski pierwszą powieść kryminalną „Kruk” napisał w 2017 r. Rozpoczęła ona serię książek o komisarzu Sławomirze Kruku.
  
  Morze wyrzuciło na plażę w Jelitkowie skórzany worek ze zwłokami. Na miejsce sprowadzona zostaje młodziutka prokurator Marta Krynicka, która naciska, by śledztwo w tej sprawie poprowadził z nią nie kto inny, jak komisarz Sławomir Kruk, owiany złą sławą policjant, któremu zarzuca się przemoc wobec podejrzanych i brutalność podczas przesłuchań. Mężczyzna ma duże doświadczenie i ogrom sukcesów, mimo że nie przebiera w środkach. Zaraz po wezwaniu z urlopu, Kruk zabiera się do pracy, której nie ułatwia mu zbyt młoda i niedoświadczona prokurator. Trudno jest mu z nią znaleźć nić porozumienia, nie rozumie też, dlaczego to jego wybrała, by poprowadził z nią tę sprawę, zwłaszcza, że za stosowanie przemocy depcze mu po piętach Biuro Spraw Wewnętrznych Policji. Śledztwo wkrótce ujawnia tożsamość ofiary. Jest nią doktor Stefan Rakowiecki, prowadzący zajęcia z historii starożytnej na uniwersytecie, który zaginął jakiś czas temu. Policjanci odkrywają też, że jego ojciec wcześniej popełnił samobójstwo, a brat zginął w wypadku. Czy te dwie tragedie mogły mieć coś wspólnego ze śmiercią Rakowieckiego? I skąd worek, w którym oprócz ciała denata były jeszcze trzy zaskrońce? Wszystko wskazuje na rytualne morderstwo nawiązujące do kary worka – charakterystycznej kary śmierci wykonywanej w starożytnym Rzymie nakładanej najczęściej za ojcobójstwo, która polegała na zaszyciu żywcem skazanego w skórzanym worze razem z psem, kogutem, wężem, kotem i wrzuceniu go do morza bądź rzeki. Czym zawinił Rakowiecki, że spotkał go taki los? Kto był jego katem?
  
  Dzięki uprzejmości wydawnictwa Harper Collins Polska miałam okazję nadrobić dwie pierwsze części serii książek o komisarzu Kruku. Na szczęście te powieści, które zostały wydane później i które czytałam, nie łączyły się ściśle z dwiema pierwszymi. Czytelnikom, którzy jeszcze nie mieli książek z tej serii w rękach, polecam mimo wszystko zacząć lekturę od „Kruka”, by poznać dokładnie wszystkich bohaterów.
  
  Marta Krynica ma wpływowego ojca, mimo to po trupach dąży na szczyt kariery. Wykorzystuje komisarza Kruka, który po jednej ze spraw stał się osobą medialną, do własnych celów. Chce, by media zainteresowały się też nią. Nie zważa na to, że komisarz przedstawiany jest zazwyczaj w złym świetle, liczy na to, że jego nazwisko znów pojawi się w nagłówkach gazet, a jej tuż obok niego. Krukowi jest to nawet na rękę, przynajmniej znów wkracza do gry i może robić to, co lubi najbardziej – łapać zwyrodnialców. Młoda prokurator odrzuca rady starszego doświadczeniem Kruka i próbując prowadzić śledztwo na własną rękę, naraża się lokalnym gangsterom, którzy gotowi są zrobić wszystko, by odsunąć ją od sprawy. Tym samym Krynicka przysparza Krukowi jeszcze więcej pracy.
  
  Dalsza część recenzji na: http://tamczytam.blogspot.com/2021/12/kruk.html (Karolina G., 04.01.2022)