Masło

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  Historia, którą poznacie, oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, co skusiło mnie do lektury. Przyznam, że pierwsza myśl, jaka przyszła mi na myśl, brzmiała: „Kurka wodna, co masło ma wspólnego z morderstwem?! Ta pozycja należy do gatunku kryminału, sensacji i thrillera, a w nim znajdziecie mnóstwo kulinarnych dań, które z pewnością rozbudzą wasze apetyty. Recenzja to nie spojler, bo czytając samemu odkryjesz coś więcej.
  Zwróćcie uwagę, że akcja rozgrywa się w Tokio, w jednym z najbardziej zaludnionych miast na świecie, liczącym ponad 14 milionów mieszkańców. Warto pamiętać, że w Japonii kobiety nie mają łatwego życia. Rolą zamężnej kobiety jest budowanie gospodarstwa domowego w sposób oszczędny i elegancki, co często wiąże się z rezygnacją z kariery na czas macierzyństwa, mimo że około 55% kobiet pracuje. Niestety, stygmatyzowanie ich ze względu na wygląd czy przypisaną rolę w społeczeństwie jest powszechne, co prowadzi do buntu i niezadowolenia, ale co ma to wspólnego z książką?
  Wątek kryminalny budzi we mnie pewne wątpliwości, a nawet teraz nie wiem, co o tym myśleć. Nie będzie to spojler, jeśli napiszę, że naszą „winną” jest Manako Kai, która czeka w areszcie na wyrok w związku z zarzutami o zabójstwo trzech swoich partnerów. Dowodów brak, nikt jej nie złapał na gorącym uczynku, ale coś jest nie tak!! Zabójstwo stanowi jedynie tło całej tej historii.
  Kolejną osobą, która odczuje to wszystko na własnej skórze jest dziennikarka Riki Machidy pracująca w redakcji „Tygodnika Shumei” która fascynuje postać, jaką jest Manako, która do tej pory milczy w swojej sprawie, więc Riki za wszelką cenę chce wzbudzić zaufanie, żeby móc być tą pierwszą, której udało się napisać artykuł.
  Te dwie kobiety, tak różne w każdej kwestii, nie do końca zgadzają się z tym, jak widzi je społeczeństwo (to oczywiście moje zdanie). Jednak dzięki krótkim wizytom w areszcie Riki odkryje coś, co do tej pory było ukryte w podświadomości. Jedna ma wpływ na drugą, ale nie zdradzę, która na kogo. Autorka stworzyła kulinarny majstersztyk, a opisy potraw sprawiły, że sama miałam ochotę spróbować ryżu z masłem i odrobiną sosu sojowego! Poważnie, poczujecie smak i zapach tych wszystkich dań. Widzicie, z jaką pasją Manako podchodzi do kulinariów, które są jej życiem. To, jak z prostego ryżu czy masła można stworzyć symfonię smaku, harmonii między potrawą a degustatorem.
  Książka przypomina połączenie Makłowicza i Cejrowskiego z historią Remigiusza Mroza w tle. Odbędziecie podróż do kraju wiśni kwitnącej, do miejsc, w których kobieta jest mało ważną jednostką, oraz do wnętrza samego siebie. Polecam całym sercem, bo to tylko zarys tego, co was czeka. (book_matula, 18.12.2024)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  “Masło” Asako Yuzuki to powieść kulinarno-kryminalna, która pisana jest bardzo przyjemnym, dosyć europejskim stylem - akcja prowadzona jest spokojnie, dialogi są zgrabne, a intryga kryminalna jest pretekstem do pogadania o tym, co ważne. Ważne jest oczywiście jedzenie, które tutaj odgrywa pierwszoplanową rolę – warto więc mieć przygotowany prowiant do tej lektury, najlepiej coś maślanego… ;) Historia kręci się wokół kobiety skazanej za potrójne morderstwo i dziennikarki z nią rozmawiającej, a rozmawiają głównie o jedzeniu, o tym, jak dużą rolę pełni ono w życiu skazanej. Ona daje też wyzwania dziennikarce, która do tej pory odżywiała się gotowcami, a teraz otwiera się przed nią nowy świat… i my jej w tej wędrówce po kulinariach towarzyszymy - są to nie tylko japońskie produkty, ale i kuchnia nieco bardziej europejska, taki absolutny miks, bardzo smakowity. Jednak i ta kulinarna wycieczka jest pretekstem - dzięki niej bohaterka odbywa wycieczkę w głąb siebie, zaczyna zastanawiać się nad swoim podejściem do życia i swoimi relacjami z innymi. I tutaj mamy dosyć smutny obraz japońskiego społeczeństwa, w którym kobiety są dyskryminowane, w którym wpaja się im, że mają być chude, albo będą nic niewarte, w którym ich miejsce jest w domu, przy dzieciach, w kuchni, służąc mężowi. Autorka się z tym stereotypem, tą rolą narzucaną przez społeczeństwo rozprawia, dając jasny obraz tego, że najpierw trzeba zadbać o siebie i nie przejmować się tym, co krytykują smutni inni. Jest to długa droga, ale droga do szczęścia, w którym ważny jest umiar - nie tylko w jedzeniu, ale to wcale nie znaczy, że nie można się nim delektować i doceniać. Naprawdę smakowita pod każdym kątem powieść! (Kryminał na talerzu, 02.12.2024)

  Opinia niezweryfikowana zakupem