Mrok

Średnia ocena: 4.5, liczba ocen: 4

• Ocena:
  Lekarka Kate postanawia wyjechać na Antarktydę. Ma nadzieję, że ucieknie i zostawi przeszłość za sobą. Chce być lekarką w ośrodku badawczym.
  Na miejscu okazuje się, że grupa badaczy coś ukrywa.
  Co tak naprawdę stało się z poprzednim lekarzem?
  Kate coś podejrzewa i zaczyna śledztwo.
  Im więcej pytań Kate zadaje tym bardziej robi się niebezpiecznie.
  Co zrobi Kate, gdy z mroku wyłoni się morderca?
  
  Genialny thriller, który wciąga od samego początku i trzyma w napięciu do samego końca.
  Autorka wymyśliła bardzo emocjonującą fabułę i ciekawych bohaterów. Niesamowicie oddany klimat zimy, mrozu oraz ciemności i to z dala od cywilizacji. Podczas czytania czuć gęstą atmosferę i niebezpieczeństwo.
  Można przyczepić się jedynie do irytującego zachowania Kate.
  Poza tym autorka ma świetny styl pisarski.
  Jeśli lubicie bać się i rozwiązywać tajemnice to polecam Wam tę książkę.
  Spędziłam z tą powieścią ciekawie czas. (BRUNETTE BOOKS, 22.01.2022)
• Ocena:
  „Potwory istnieją, bez dwóch zdań. Ale wcale nie czyhają tam, w mroku”.
  
  Antarktyda – imperium beli. „Biel. Niezmierzona, monotonna, otępiająca biel”. Najzimniejsze miejsce na ziemi. Magiczna kraina. Surowa i ponura, bezkresna i niezgłębiona przestrzeń. Oślepiająca, piękna, przerażająca i hipnotyzująca zarazem.
  
  To w tym niezwykłym miejscu z własnej woli, poniekąd altruistycznie, choć może bardziej egoistycznie, brytyjska lekarka Kate North postanawia spędzić 12 miesięcy swojego życia. Stacja polarna niczym oaza na pustyni ma być jej domem i miejscem pracy.
  To miała być przygoda życia, spełnienie marzeń, ale i sposób na odcięcie się od demonów przeszłości.
  Gdy Kate ląduje na miejscu, poznaje swoich 12 towarzyszy. Jest oszołomiona, przestraszona i zachwycona organizacją życia i bezmiarem arktycznej dziczy. Atmosfera, zdająca się być początkowo luźna i przyjazna, z upływem czasu się zagęszcza. Ekstremalna izolacja i poczucie zamknięcia w ograniczonej przestrzeni z garstką znajomych-nieznajomych sprawia, że drobne problemy przeradzają się w poważne konflikty. Środowisko wysokiego ryzyka i ekstremalne warunki nie wpływają korzystnie nawet na najbardziej zahartowanych w boju. Bezkresna arktyczna noc potęguje uczucie zamknięcia w klaustrofobicznej bańce, gdzie panują grobowe ciemności i morderczy ziąb.
  
  Wydawałoby się, że w takim miejscu rządzi wyłącznie natura..
  Jednak ktoś z uczestników wyprawy kryje mroczną tajemnicę, której odkrycie może pozbawić życia szybciej niż mróz.
  
  Kto wyłoni się z mroku?
  Co jest w stanie zrobić człowiek opętany przez własne demony?
  
  Autorka zabiera nas w mroczną podróż. Sprawia, że wyobraźnia szaleje. „Kilometry śnieżnych fal”, „ocean białych grzyw”, „bezmiar błękitnego nieba” i „nieprzenikniony mrok” zdają się być na wyciągnięcie ręki. Ta piękna i niesamowita lodowa sceneria przeszywa wyobraźnię i wyzwala emocje.
  Oryginalne miejsce, dynamiczna akcja, może trochę bezbarwna główna bohaterka, ale wszystko razem sprawia, że książkę czyta się jednym tchem.
  Uważam, że „Mrok” to udany debiut brytyjskiej pisarki w roli autorki thrillerów. Będę wypatrywać Jej kolejnych thrillerów.
  Polecam. (aniabex, 20.11.2021)
• Ocena:
  "Zima w stacji polarnej przepełnia człowieka przedziwną mieszanką klaustrofobii i samotności. Trudno tu o prawdziwą prywatność. Nie można się pozbyć uczucia, że żyjemy przy podniesionej kurtynie i jesteśmy pod ciągłą obserwacją oraz że wszystko, co mówimy i robimy, jest monitorowane i oceniane."
  "Mrok" Emmy Haughton to powieść, gdzie schemat trupa i zamkniętej grupy podejrzanych sprawdza się idealnie. W placówce badawczej na Antarktydzie dochodzi do wypadku i główna bohaterka przylatuje na miejsce, by zastąpić nieżyjącego medyka. Wraz z kilkunastoma osobami będzie musiała spędzić kilka miesięcy na bezludnej mroźnej krainie, w dodatku bez światła słonecznego. Jak można się domyślić, nie będzie to dobrze wpływało na cały zespół, a Kate będzie musiała podtrzymywać ich dobrą formę fizyczną i psychiczną. Tylko czy da się spokojnie pracować w otoczeniu ludzi, między którymi może znajdować się morderca?
  Przez długi czas czytelnik jest wprowadzany do codzienności zespołu pracującego w placówce badawczej. Poznajemy główną bohaterkę, którą nie jestem pewna, czy da się polubić. Złamane serce, powracający w myślach wypadek samochodowy doprowadza do uzależnienia od silnych leków. W trakcie pobytu trafia na informacje, które mogą przyczynić się do potwierdzenia, że wśród jej współpracowników żyje morderca. Każdy jest podejrzany i ciężko komukolwiek zaufać. W dodatku nie pomaga miejsce, w jakim się znajdują, daleko od jakiejkolwiek pomocy z zewnątrz. Członkowie załogi są na siebie skazani na kilka miesięcy.
  Śledztwo, które przeprowadza Kate w związku z coraz to nowo odkrytymi poszlakami, jest dla mnie dość mało wiarygodne. Może nie samo to, że chce poznać prawdę, ale fakt, że wciska nos wszędzie, co wywołuje poruszenie wśród kolegów i koleżanek i sprawia, że atmosfera się zagęszcza. Do tego dochodzi uzależnienie, które nie ułatwia sprawy i przysparza dodatkowych problemów.
  Muszę za to przyznać, iż mroźny klimat jest świetnie oddany. Można wyobrazić sobie oczami Kate, jak wygląda stacja badawcza i kawałek kontynentu. Gwieździste niebo, zorza polarna, droga mleczna, zachód słońca i późniejszy jego brak, można wyobrazić sobie bez problemu i na pewno pozytywnie wpływa na odebranie książki.
  Klaustrofobiczny, mroczny klimat, gdzie największym zagrożeniem jest sama Antarktyda i on - morderca. Może nie jest to idealna historia. Finał książki, po długim wstępie, jest rozegrany dość szybko i nie do końca mnie on usatysfakcjonował. Trzeba przyznać, że ciężko jest wytypować winnego, bo tutaj każdy może mieć morderstwo za uszami. "Mrok" ma zaskakujące elementy, ale warto sprawdzić samemu, czy historia z mroźnego kawałka ziemi podejdzie do gustu (@gdzie_ja_tam_ksiazka, 06.10.2021)
• Ocena:
  „MROK”
  
  Emma Haughton Wydawnictwo Słowne
  
  Wow wow wow - co to jest za thriller :).
  
  Czy Antarktyda pozwoli Kate zaleczyć złamane serce?
  Lekarka Kate zaczyna roczną pracę w stacji United Nations Antarctica na Antarktydzie. Ma zastąpić niedawno zmarłego lekarza. Razem z nią pracować będzie 12 zimowników. Co się stanie, gdy nadciągnie zima i nastąpi całkowita ciemność? Czy trzynastoosobowa ekipa da sobie z tym radę?
  Każda osoba znajdująca się w tej stacji ma swoje zadania i obowiązki. Każdy odpowiedzialny jest za coś innego.
  Kate przez przypadek natknęła się na list swojego poprzednika. Ten list miał być dostarczony po jego śmierci. Czy przewidział swoją śmierć? Czy to był nieszczęśliwy wypadek, czy celowe morderstwo? Od tej pory nasza główna bohaterka zacznie drążyć temat i wypytywać o jego śmierć innych. Czy uda jej się odkryć prawdę nim będzie za późno? Dodam tylko, że zwłok będzie więcej.
  Kate w swoim życiu bardzo dużo przeszła. Przez wypadek uzależniła się od leków. Rozumiecie – najpierw brała leki na ból fizyczny, potem na ból psychiczny i tak się uzależniła. Razem z główną bohaterką przeżywałam jej wzloty i upadki. Jak poradzi sobie w mroźnej krainie, zamknięta z 12 obcych ludzi w całkowitej ciemności?
  Niesamowity thriller, który trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Czytając „Mrok” byłam mocno przerażona. Uwielbiam to uczucie strachu czytają thrillery. Powieść Emmy Haughton jest bardzo emocjonująca. Powieść czytałam z zapartym tchem. Polubiłam kilka postaci z całej 13. Uwielbiam Kate za to, że mimo uzależnienia potrafiła nieść pomoc innym. Niektórzy bohaterowie mnie strasznie irytowali. Miałam ochotę się z nimi rozprawić.
  Razem z całą trzynastką przeżywałam chłód mroźnej, mrocznej i całkowicie pozbawionej słońca Antarktydy. Nie mogłabym żyć lub pracować w takim klimacie.
  Emma Haughton zaskoczyła mnie swoim zakończeniem „Mroku”. Nie mogę wam zdradzić końca powieści, ale napiszę tylko jedno stawiałam na inne zakończenie. Pozory mogą mylić. Bohaterowie nieźle się kamuflują. Kto jest dobry, a kto zły? Tego dowiecie się po przeczytaniu tej powieści. Dodam tylko, że każdy z nich ma w sobie jakiś mrok.
  Bardzo dobra historia, którą trzeba przeczytać. Zwłaszcza jesienią/ zimą. Pamiętajcie: najpierw zróbcie sobie ciepłą herbatkę, potem wskoczcie pod kocyk i zacznijcie czytać. To jest najlepsza recepta na tą powieść. Jednocząc się razem z bohaterami będziecie razem z nimi przeżywali ich klimat, czyli mroczną, lodowatą zimę na Antarktydzie.
  Uwielbiam takie książki, które wywołują dreszcze, strach i przerażenie.
  Co zrobilibyście, gdyby z mroku wyłonił się morderca?
  Z tym pytaniem was zostawiam. Zachęcam do przeczytania nie tylko miłośników thrillerów. Z całego serca polecam „Mrok”. (mommy_and_books, 20.09.2021)