Nasza prywatna gra

Średnia ocena: 4.5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  „Koszmar się zaczyna, a skrywane tajemnice wychodzą na wierzch…”.
  
  Bianka i Emil tworzą pozornie zgodne, szczęśliwe małżeństwo. Biankę prześladują demony z przeszłość, aby się z nią uporać, po latach kobieta odwiedza rodzinny dom w Nasielsku, spotyka znajomych, odwiedza grób matki. Jest lektorką w szkole językowej, wieczorem po pracy nie wraca do domu, znika. Budzi się związana, w przytłaczającym, ponurym pomieszczeniu, jej oprawca ukrywa się za makabryczną maską. Zaniepokojony mąż z teściem powiadamiają policje, kobieta zostaje uznana za zaginioną. Śledztwo nie przynosi żadnych efektów, mężczyźni zaczynają działać na własną rękę. Czy Bianka się odnajdzie? Kto za tym wszystkim stoi?
  
  Rewelacyjny pomysł i wykonanie. Liczne zwroty akcji, napięcie, wyraźnie wyczuwalny strach. Fabuła zajmująco poprowadzona niesie sprzeczne emocje. Przeszłość, która ma ogromne znaczenie dla toczących się wydarzeń. Autorka ma przyjemny, naturalny, barwny styl, z łatwością zabiera nas w trudny pokomplikowany świat, jaki stał się udziałem naszych bohaterów. Zajmująco ukazane ich osobowości, niejednoznaczni, nieidealni, niestabilni emocjonalnie. Narracja toczy się z wielu perspektyw, co daje nam szersze, wnikliwsze spojrzenia na rozwój wydarzeń.
  
  Napięcie towarzyszy nam przez całą opowieść. Autorka umiejętnie wodzi nas za nos, nic tu nie jest takie, jak nam się początkowo wydaje. Z rozwojem wydarzeń pojedyncze puzzle wskakują na swoje miejsca. Rodzinne tajemnice, które domagają się ujawnienia. Piwnica, kłębiące się w niej złe emocje, duszna atmosfera, strach, bezradność, obłęd. Pani Magdalena porusza trudne, bolesne i ważne problemy, osobowość borderline, problemy o podłożu psychicznym, trudne relacje w rodzinie, nieporozumienia w małżeństwie, wiecznie i ze wszystkiego niezadowolony mąż, depresja poporodowa. Tłumione żądze, które znajdują swoje ujście, poczucie winy, trudna próba wybaczenia.
  
  Intrygujący, nieprzewidywalny, mocny, nietuzinkowy thriller psychologiczny. Pełen tajemnic, niedopowiedzeń, pokomplikowanych relacji międzyludzkich. Daje do myślenia i to zakończenie... Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :) (Tatiasza i jej książki, 07.03.2023)
• Ocena:
  „Nasza prywatna gra” to czternasta powieść Magdaleny Zimniak. I choć autorka lubi w swoich powieściach łączyć gatunki literackie, to w tym przypadku bez wątpliwości można ją określić jednym słowem: thriller. Jest to książka, która powinna przypaść do gustu czytelnikowi, dla którego najważniejsza jest tajemnica i dobra zagadka początkiem sięgająca lata wstecz. To historia Bianki, która została porwana i jest przez kogoś przetrzymywana w piwnicy. Nagle jednak zaczyna sobie przypominać, że ona już coś takiego przeżyła… A jednak ciężko jej wygrzebać te wspomnienia z pamięci. I tu pojawia się pierwszy ciekawy temat – meandry pamięci, sposób przechowywania wspomnień. Czy wszystko co pamiętamy wydarzyło się naprawdę? A może pamiętamy więcej niż zdajemy sobie sprawę? Poza tym przez powieść przewijają się takie tematy jak: życie z osobą niestabilną psychicznie, przejawiającą cechy psychopatyczne, przemoc i depresja poporodowa. Historia przedstawiona jest z kilku punktów widzenia i jej dużym atutem jest poczucie tajemnicy i podejrzliwości w stosunku do postaci, które tak naprawdę utrzymuje się do samego końca. Fabuła toczy się dosyć umiarkowanym tempem. Ja, jako czytelnik, który skupia się zawsze mocno na dopracowanych i dobrze umotywowanych portretach psychologicznych, nie dostałam tu w pełni tego na co liczyłam, jednak ci, dla których najważniejsza jest zagadka, powinni być usatysfakcjonowani. (Kryminał na talerzu, 22.02.2023)