Nie wiesz wszystkiego

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  „Nie wiesz wszystkiego” to trzecia książka Marcela Mossa, którą miałam przyjemność przeczytać. Autor porusza w swoich książkach takie tematy i pisze w taki sposób, że po tych trzech książkach trafia na moją listę autorów, po których książki sięgam w ciemno.
  
  W „Nie wiesz wszystkiego” fabuła skupia się na uczniach prestiżowego warszawskiego liceum. Niedawno myślałam, że fajnie byłoby znów mieć –naście lat. Po lekturze „Nie wiesz wszystkiego” już mi się odechciało. Przypomniało mi się sporo przykrych wydarzeń z tamtych lat i cieszę się, że ten okres mam za sobą. W książce autor ukazuje, z jakimi problemami borykają się licealiści, jak często spotykają się z odrzuceniem i niezrozumieniem zarówno ze strony rówieśników, jak i dorosłych. Często nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, z czym musi mierzyć się pozornie przeciętny nastolatek. Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Przyznaję, że pochłonęłam ją w jeden dzień, bo tak mnie zaciekawiła, że nie chciałam jej odkładać. Autor ma taki styl pisania, który mi bardzo odpowiada – wstrząsa, zaskakuje i nie owija w bawełnę. Narracja prowadzona jest z kilku perspektyw i w różnych przestrzeniach czasowych, co buduje napięcie i pozwala snuć domysły. A zakończenie… Musicie sprawdzić sami. (motyle_w_glowie, 28.06.2021)
• Ocena:
  Nie wiesz wszystkiego” to trzecia książka Marcela Mossa, którą miałam okazję czytać i muszę przyznać, że ten tytuł na tle pozostałych wypada najlepiej. Oczywiście nad stylem ciągle można jeszcze popracować, ale problemy, jakie książka porusza, wydają się dużo istotniejsze niż w poprzednich. Fabuła powieści toczy się w warszawskim liceum pośród nastolatków i to właśnie głównie im się przyglądamy. Dwójka uczniów popełniła razem samobójstwo, co wstrząsnęło całą szkołą tym bardziej iż były to dwie bardzo odległe sobie osoby – Oliwia to szkolny wyrzutek, Alan to jeden z najpopularniejszych dzieciaków w szkole, kapitan drużyny siatkarskiej. Ich śmierć budzi w kilku osobach wiele wątpliwości, więc zaczynają drążyć. I tak przyglądamy się bodajże 7 bohaterom – każdy z nich jest narratorem i opowiada nam o swoich problemach. A znajdzie się ich tu wiele: poczynając od wyśmiewaniu się rówieśników ze względu na wagę po gwałt i bulimię. Autor też kilka razy podkreśla, że dorośli po prostu nie rozumieją współczesnej młodzieży i tego z czym przychodzi im się mierzyć, gdyż jeszcze 20 lat temu życie wyglądało naprawdę całkowicie inaczej. I jest w tym sporo racji, więc myślę, że przynajmniej pod tym względem książka zasługuje na uwagę. Czy jeszcze kiedyś sięgnę po książki tego autora tego nie wiem, ale przyznaję, że ten tytuł był całkiem w porządku. (Kryminał na talerzu, 17.02.2021)