Niech żyje zło

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 3

• Ocena:
  Nie wiem, dlaczego do tej pory nie znałam autorki. To moje pierwsze spotkanie z jej twórczością, ale po lekturze z pewnością nie będzie ostatnie. Dzisiejsza recenzja dotyczy powieści „Niech żyje zło” autorstwa Sarah Rees Brennan. Przed wami fantasy, które w naprawdę oryginalny sposób eksploruje motyw przenikania się światów rzeczywistego i fikcyjnego. Będzie spojler.
  Poznajcie główną bohaterkę, Rae – młodą dziewczynę zmagającą się z nieuleczalną chorobą, która ucieka w świat literatury. Jej sposobem na oderwanie się od rzeczywistości jest właśnie literatura. Pewnie zastanawiacie się, co wydarzy się dalej, ale od razu napiszę, że możecie się mylić. Gdybyście mieli możliwość przeniesienia się do świata swojej ulubionej książki, co by to było za dzieło? Rae niespodziewanie trafia do uniwersum swojej ulubionej serii, wcielając się w rolę Lady Raheli – charyzmatycznej złoczyńczyni. Od tego momentu musi zmierzyć się z wieloma dylematami moralnymi oraz odkryć, jak bardzo fikcja może wpłynąć na rzeczywistość.
  „Niech żyje zło” to nie tylko historia o fascynacji złem, ale także opowieść o poszukiwaniu własnej tożsamości i akceptacji swoich słabości. Brennan porusza trudne tematy, takie jak śmiertelna choroba, żałoba i moralne dylematy. Autorka nie unika kontrowersyjnych kwestii, ale podchodzi do nich z wrażliwością i zrozumieniem. Warto również zwrócić uwagę na emocjonalną warstwę książki. Motyw ucieczki od trudnej rzeczywistości i poszukiwania własnej tożsamości jest głęboko poruszający. Rae to bohaterka, z którą łatwo się utożsamić – jej walka z chorobą, marzenia i pragnienie kontroli nad swoim życiem to motywy, które dotykają wielu czytelników, dlatego według mnie mocno wpasowuje się w dzisiejsze realia, problemy nastolatków i nie tylko.
  Na koniec napiszę, że to powieść, która łączy w sobie dynamiczną akcję, inteligentny humor oraz refleksję nad naturą dobra i zła. To historia dla tych, którzy cenią nietypowe podejście do tematyki fantasy i pragną doświadczyć czegoś więcej niż klasycznej opowieści o walce bohatera ze złoczyńcą. To powieść zarówno zabawna, jak i wzruszająca, skłaniająca do przemyśleń nad tym, co w rzeczywistości oznacza bycie „dobrym” lub „złym”. Jednym słowem dla każdego coś dobrego. Nie ukrywam, że chciałabym kontynuacje, ale to już nie ode mnie zależy. (book_matula, 19.03.2025)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Rae uwielbia powieści fantasy i ma ogromną słabość do złoczyńców, jacy w nich występują. Przecież są najlepiej ubrani, mają świetne teksty, są odważni i dążą do swoich celów nawet po trupach. Niestety życie realne dziewczyny nie jest usłane różami. Rae cierpi na nieuleczalną chorobę i poświęciłaby dosłownie wszystko, by to zmienić, odmienić swoje życie. Nie spodziewa się, że będzie miała na to szansę. Staje się tak, że trafia do świata swojej ulubionej serii. Co to ma wspólnego z jej chorobą? Jest tam kwiat, który może ją uleczyć. Tylko odnalezienie go wcale nie będzie łatwe.
  Królestwo, do którego trafia, jest na skraju wojny, na dodatek jest pełne niebezpiecznych bestii, knujących dworzan. Jednocześnie jest tam również jej ulubiona postać, czyli Wieczny Cesarz, a ona wcale nie staje się postacią pozytywną, a wręcz przeciwnie jest złoczyńczynią. Jak potoczy się jej historia?
  
  Tym razem książkę czytała moja prawie 18-letnia córka i to jej oczami będzie recenzja.
  Książka Amelii się podobała i to bardzo. Uważa, że była ciekawa, wciągająca, a momentami bardzo zaskakująca. Wciągnęła ją i to bardzo. Przeczytała ją w cztery wieczory, co biorąc pod uwagę jej inne obowiązki i ilość stron, jest bardzo dobrym wynikiem. Podobał się jej zarówno pomysł na fabułę, jak i cała reszta.
  Akcja sprawnie poprowadzona, szybsza, a to sprawiło, że z książką nie dało się nudzić. Czytało się ją szybko, a podczas czytania towarzyszyły Amelce różne emocje.
  
  Jeśli chodzi o bohaterów, to byli ciekawi, naprawdę dobrze wykreowani. Po mimo że, Rae tak naprawdę była bohaterką złą (co autorka podkreślała niejednokrotnie), córka jej kibicowała i to dość mocno.
  
  „Niech żyje zło” to według mojej prawie 18-letniej córki świetna książka fantasy i z przyjemnością poleca.
  
  Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA (Mama, żona - KOBIETA, 29.01.2025)

  Opinia niezweryfikowana zakupem

• Ocena:
  Życie bywa niesprawiedliwe, złe rzeczy potrafią dotknąć każdego, nawet te najbardziej niewinne istoty. Nie ma żadnej reguły, mniejszej bądź większej. Egzystencja bywa jedną wielką niewiadomą. Często uciekamy od zmartwień, problemów, tego, co nas przeraża i boli do świata książek, gdzie rzeczywistość można kreować poprzez przeczytane słowa, siłą umysłu. Nawet jeśli to trwa tylko chwilę. „Niech żyje zło” to nowa książka autorki, której książki już udało mi się czytać. Fabuła tej do mnie przemawiała, bo kto nie lubi książek, gdzie bohaterka je uwielbia i nawet gatunek się pokrywa? No właśnie, bohaterka Sarah Rees Brennan ma jeszcze jedną słabość, a mianowicie uwielbia antagonistów z książek fantasy. Ty także, prawda?
  Główną bohaterką książki autorstwa Sarah Rees Brennan pod tytułem „Niech żyje zło” jest Rae, młoda dziewczyna, która nie ma w życiu lekko. Myśli, że jej życie się skończyło, kiedy jej choroba powoli pochłania resztki sił, a dni spędza w szpitalnym łóżku. Nieuleczalna choroba daje jej się we znaki, najchętniej zmieniłaby się w czarny charakter jednej z ukochanych historii, bo oni mają to, czego jej potrzeba, nie cofną się przed niczym robiąc to w niesamowitym stylu. Marzy o tym, by móc odzyskać siły i wyzdrowieć. Czasami marzenia się spełniają, można dostać szansę na ich realizację. Rae budzi się w pałacu znajdującym się nad piekielną przepaścią. Królestwo bliskie wojny, znajdzie tam niebezpieczne bestie, Wiecznego Cesarza i dziwnych dworzan. Kogo przyjdzie jej odgrywać? Z pewnością nie będzie należała do grzecznych dziewczynek, jako Lady Rahela szybko zjedna sobie sojuszników, tylko czy uda jej się przetrwać?
  „Niech żyje zło” zawiera przygodę, ale przyjmuje niuansowe podejście do narracji i archetypów postaci. Z czarnymi charakterami i bohaterami testującymi granice swojej moralności, nie jest typową powieścią fantasy. Opowiada o młodej kobiecie umierającej na raka, która dostaje szansę na uratowanie własnego życia, aby tak się stało musi przenieść się do świata swojej ulubionej serii książek. Nagle w silnym, krągłym ciele, którego nigdy nie miała, rozkoszuje się możliwością bycia niegodziwą. Rae straciła tak wiele z powodu swojej choroby, jest odizolowana, zła i ma bardzo mało opcji, ale mając szansę na życie, chwyta się jej w dramatyczny sposób. Jest po prostu kobietą próbującą ukształtować własną historię, przetrwać w świecie, który jej nie chce. „Niech żyje zło” wciąga czytelnika w podróż Rae ze świata rzeczywistego do Eyam. Uwielbiam moralnie szare postacie, które balansują na granicy między dobrem a złem, znajdziecie ich tutaj pod dostatkiem. W książce można odkryć pewną zależność, że w przeciwieństwie do naszego świata, złoczyńcy mogą być tacy mroczni, ponieważ nie mieli wyboru stać się inni, a bohaterowie uważani za krystalicznych, ponieważ zbyt często i łatwo zwracamy uwagę na pozory nie spoglądając głębiej. (Snieznooka, 22.12.2024)

  Opinia niezweryfikowana zakupem