Prawo ojca. Krwią naznaczone

Młoda kobieta, architekt, a przede wszystkim samotna matka, Zuzanna. Można by powiedzieć, że w chwili, kiedy partner opuszcza ją na wieść o niespodziewanej ciąży, jej świat się wali. Tak naprawdę jednak, los dopiero zaczyna rzucać kłody pod jej nogi.
Dojrzały mężczyzna, głowa rosyjskiej mafii rządzącej w Krakowie, Igor. Całe życie szuka rozwiązania na swój problem, nie szukając. Sen z powiek spędza mu bezdzietność, która w klanie rodziny Kolosov jest nie do przyjęcia. 
Oboje stanowią kontrast dla siebie nawzajem. Ona wygadana, pyskata i waleczna, on twardy, nieugięty i władczy. Obydwoje za to trzymają się minimalizmu, jednocześnie nadając najwyższy priorytet jednemu, dobru dziecka. Uparci, zawzięci, honorowi, a gdy przychodzi chwila zwątpienia, stawiają wszystko na jedną kartę. I kiedy myślą, że są dla siebie jedynym wyzwaniem, pojawia się ktoś trzeci – wróg. Wtedy do walki muszą przystąpić razem, ale osobno. Ona zrobi wszystko, on nie cofnie się przed niczym.
Prawo ojca to historia o posiadaniu, władzy, oddaniu, strachu, braku nadziei, nienawiści i obdarciu z godności. Na próżno szukać tu Kopciuszka czy Księcia albo romantycznej miłości. Znaleźć natomiast można dramat toczący serce, ból obficie polany krwią i strach opanowujący duszę, a wszystko przeplatane rządzą. Władzy. Ciała. Śmierci.