Seans spirytystyczny

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 7

• Ocena:
  Nie pamiętam kiedy ostatni raz powieść mnie tak zaskoczyła. Może mi się podobać, wzruszać etc. (bądź nie) ale biorąc książkę do ręki wiem choćby w jakim gatunku się będę poruszała. A tu? Hmmm, autorka potrafi zaskoczy! I to już drugi raz!
  
  To wartko napisany… kryminał. Nie jestem specjalistką ale tak to widzę! Taki kryminał w stylu noir. Paryski, xix-wieczny z okultyzmem w roli głównej. Do tego garść seksu, choć może seksualności powinnam napisać, a że trend jest taki, to spodziewajcie się miłości tęczowej również. Ponadto nieuczciwych, wyrachowanych typów, walki o pieniądze i trupów. Tak, trupów sporo.
  
  Co ciekawe i dodające tajemniczości (bo trudno nie wątpić, że autorka wpuszcza nas w maliny!), sprawca sam się ujawnia w połowie powieści.
  
  Mimo całego tego klimatu, tu was pewnie zaskoczę, miejscami miałam wrażenie, że to powieść dla młodzieży. Nie pytajcie, może to ten ładny, wysublimowany język? Może narracja młodej bohaterki? Przyznam jednak, że to wszystko stanowi fajną, sprawnie i ciekawie napisaną fabułę. Oderwać się nie mogłam, przepadłam wśród tych paranormalnych zjawisk, duchów itp.
  
  Powieść napisana jest z perspektywy dwojga bohaterów i według mnie ten pomysł bardzo się sprawdza. Dwie wersje tej samej historii dodają smaczku i dynamicznego charakteru. Postaci mamy i charakterne i charakterystyczne, w każdym razie grono to dość ekskluzywne należy napisać.
  
  Zarówno pierwszą, jak i drugą książkę autorka napisała w oparciu o archiwalne źródła. Tym razem dotarła do informacji o mediumizmie, męskich klubach w Londynie czy wiktoriańskich przesądach i zwyczajach związanych ze śmiercią. Dla mnie to dość nieznane klimaty, choć biorąc pod uwagę jak śmigały kartki, to całkiem udane to nasze spotkanie. Jest moc :⁠-⁠D
  
  Wygląda na to, że gdzie kończy się logiczne myślenie, zaczyna intrygująca przygoda ;⁠-⁠) (@nataliicodziennosc, 22.05.2023)
• Ocena:
  Gdy pióro danego autora przypadnie mi do gustu, bardzo odpowiada mi możliwość zapoznawania się z czyimiś dalszymi wydaniami. To doskonała okazja do tego, by móc przekonać się odnośnie do tego, czy kolejna powieść również okaże się tak samo zajmująca. W ostatnim czasie na polskim rynku ukazał się ,,Seans spirytystyczny" Sarah Penner, który wywarł na mnie spore wrażenie. To jedno z tych wydań, na przeczytanie którego idealnie jest przeznaczyć swój wolny czas.
  
  Dawniej seanse spirytystyczne odbywały się także wtedy, kiedy konieczne okazywało się namierzenie sprawcy danego przestępstwa. W związku z tym do Vaudeline D'Allaire zgłosiła się Lenna Wickes. Kobieta chciała poznać prawdę na temat śmierci swojej siostry. Zanim jednak do tego doszło, musiała dokładnie dowiedzieć się tego, w jaki sposób można to zrobić i jednocześnie została pomocnicą Vaudeline.
  
  ,,Seans spirytystyczny" Sarah Penner bardzo przypadł mi do gustu. Jest to związane nadzwyczaj lekkim piórem autorki. Przyjemnie spędzam czas z takimi pozycjami i w tym przypadku również nie było inaczej. Osadzenie akcji w XIX wieku i zwrócenie uwagi na seanse spirytystyczne było naprawdę bardzo dobrym rozwiązaniem. ,,Seans spirytystyczny" Sarah Penner z czystym sumieniem mogę polecić odbiorcom, którzy chcą spędzić swój wolny dzień z niebanalnym książkami. (Paulina, 18.05.2023)
• Ocena:
  XIX wiek był wyjątkowym, jeśli chodzi o wiarę w duchy i w to, że można poznać przyszłość wróżąc z ręki, fusów czy ze szklanej kuli. To zainteresowanie, które wzbudziły zjawiska paranormalne dało początek wielu badaniom naukowym, a motyw spirytyzmu i „wirujących stolików” zainteresował wielu pisarzy, takich chociaż jak Arhtur Conan Doyle czy Victor Hugo. Seanse przyciągały wiele ludzi na całym świecie, pojawiła się dzięki temu niemal nowa gałąź biznesu – wiele bowiem ludzi chciało zobaczyć swoich bliskich, którzy odeszli ją do innego świata. Niestety wiele z medium okazało się by oszustami, niektóre seanse okazały się być tragiczne w skutkach. Wciąż jednak niedopowiedziana pozostaje kwestia, czy faktycznie można skontaktować się z zaświatami?
  Taki kontakt ze zmarłymi jest sednem działania sławnego medium, Vaudeline D’Allaire. Ta trzydziestolatka znana na całym świecie z umiejętności przywoływania duchów osób, które padły ofiarami morderstwa, pomaga w ustaleniu tożsamość sprawców. Nic zatem dziwnego, że często z jej usług korzystają bliscy zamordowanych, jeśli policja nie była w stanie złapać morderców. Kieruje nimi chęć poczucia sprawiedliwości i ujawnienia tożsamości osób, które pozbawiły ich ukochanych osób, a także chęć zemsty. Właśnie tej ostatniej pragnie dwudziestotrzyletnia Lenna Wickes – racjonalistka, która podjęła się praktykowania u Vaudeline z osobistych powodów, mimo wątpliwości odnośnie istnienia duchów i możliwości kontaktu z nimi.
  Lenną nie kieruje ciekawość czy chęć zweryfikowania poglądów. Pragnie wspomnianej zemsty na mordercy jej ukochanej młodszej siostry. To ona znalazła Evie ugodzoną śmiertelnie nożem w szyję, w ogrodzie przylegającym do hotelu ich rodziców. Wygląd dziewczyny zdradzał szamotaninę przed śmiercią, zresztą koło jej ciała znaleziono opróżnioną torebkę. Policja podeszła do sprawy bez zaangażowania i ostatecznie to Lenna postanowiła zająć się identyfikacją mordercy. I to w nietypowy sposób – korzystając z usług medium. Jest tylko jeden problem, otóż Vaudeline opuściła Londyn z niewiadomych powodów i przeniosła się do Paryża.
  Plan Lenny zakłada zatem podroż w ślad za medium oraz zostanie uczennicą tej cenionej spirytystki. Kobieta chce zatem we Francji opanować sztukę prowadzenia seansów, a później wrócić na miejsce morderstwa siostry i z pomocą jej ducha złapać sprawcę. Lenna nie spodziewa się nawet, z jakim ryzykiem trzeba się liczyć, wywołując duchy po to, by rozwiązać kryminalną zagadkę. Można przy tym wpaść w nie lada kłopoty. Czy tak będzie w przypadku Lenny i Vaudeline? Przekonamy się o tym dzięki niezwykle wciągającej powieści, nie tylko dla miłośników historii kryminalnych czy opowieści o duchach, ale także dla tych, którzy lubią niebanalne powieści ze świetnie wykreowanymi bohaterami. Taka właśnie jest powieść pt. „Seans spirytystyczny”, autorstwa Sarah Penner. Opublikowana nakładem wydawnictwa HarperCollins powieść, to prawdziwa gratka dla miłośników twórczości autorki, znanej z równie doskonałej „Zaginionej apteki”.
  Tym razem damy się uwieść przerażającej atmosferze starego francuskiego zamku czy przepełnionych tajemnicami ścian siedziby Londyńskiego Towarzystwa Spirytystycznego, ekskluzywnego klubu na dżentelmenów. Książka doskonale oddaje dziewiętnastowieczny klimat Anglii i Francji, zainteresowanie tematyką duchów, a także zagrożenie związane z wykrywaniem tożsamości morderców w niekonwencjonalny sposób, dzięki kontaktom z zaświatami. Wyjątkowa jest tez sama osoba medium – kobiety, która odniosła międzynarodowy sukces. Nic zatem dziwnego, że po lekturze długo jeszcze mamy w pamięci powieść i … nerwowo rozglądamy się po zmroku w poszukiwaniu duchów czy też znacznie bardziej niebezpiecznych ludzi. (Qultura słowa, 17.05.2023)
• Ocena:
  Sarah Penner jest Amerykańską autorką mieszkającą na Florydzie z mężem i jamnikiem Zoe. „Seans spirytystyczny” to jej druga powieść. Napisała także książkę „Zaginiona apteka”, która została wydana w kilkunastu językach.
  
  „Seans spirytystyczny” to mieszanka thrilleru i horroru oraz nutki romansu, która od samego początku trzyma czytelników w napięciu. Paryż i Londyn XIX wieku, duchy, intrygi, seanse spirytystyczne, gotyckie klimaty… Kto nie chciałby przeczytać takiej powieści? Cała historia zaczyna się od seansu opuszczonym zamku na obrzeżach francuskiej stolicy. Biorą w nim udział dwie główne bohaterki opowieści, medium Vaudeline D’Allaire oraz jej uczennica - Lenna Wickes. Młoda kobieta postanowiła pobierać u niej nauki, aby odkryć tajemnicę śmierci jej ukochanej, młodszej siostry. W czasie tego wieczoru Vaudeline otrzymuje pilne zawiadomienie, co zmusza ją do wyjazdu do Londynu. Podczas kilkudniowego wyjazdu, kobiety zagłębią się w mroczną tajemnicę morderstwa oraz zaryzykują własnym życiem, aby wkroczyć do prowadzonego przez samych mężczyzn, Londyńskiego Towarzystwa Spirytystycznego.
  
  Książka jest napisana w sposób idealnie opisujący XIX wiek. Autorka świetnie zawarła w niej zainteresowanie okultyzmem, rozwijające się w tamtych czasach. Niestety udało mi się zauważyć parę błędów w tekście, ale nie przeszkadzały mi aż tak bardzo, dzięki szybkości, z jaką mknęłam przez opowieść o tych dwóch silnych kobietach, niebojących się postawić męskiemu społeczeństwu. Nie umiałam oderwać się od czytania. Podobało mi się także, że Vaudeline, jedno z niewielu damskich medium, osiągnęła sławę w Londynie i innych miastach, na taką skalę. Pokazało to, że wystarczy uwierzyć w siebie i swoje umiejętności, aby wspiąć się na szczyt. Wielkim zaskoczeniem dla mnie było także napisanie książki z dwóch perspektyw, Pana Morley’a (w pierwszej osobie) i Lenny Wickes (w trzeciej osobie).
  
  Książka ta bardzo mi się podobała. Wiem, że to tak proste słowa, ale po prostu takie są moje odczucia. Lektura pozwoliła mi zanurzyć się w świat inny niż wszystkie. Urzekł mnie także poziom wiedzy autorki o wszystkich tych okultystycznych „sprawach”. Sarah Penner nie tylko popisała się znajomością różnych sztuczek stosowanych przez ludzi w tamtych czasach, ale także dokładnie opisywała wszystkie seanse, a na końcu nawet zawarła przepisy na wiktoriańskie poczęstunki pogrzebowe.
  
  Ta pozycja na pewno zostanie na długo w mojej głowie i moim sercu. Tak samo, jak Vaudeline D’Allaire i Lenna Wickes. Jeżeli interesują was takie mroczne klimaty nie wyobrażam sobie, że nie sięgniecie po książkę „Seans spirytystyczny”.
  
  „Niechaj Bóg zlituje się nad nieszczęśnikiem, który ośmieli się stanąć na drodze mściwego medium…”
  N.K.
  Szkolny Klub Recenzenta (Szkolny Klub Recenzenta, 16.05.2023)
• Ocena:
  „Zaginiona apteka” autorstwa Sarah Penner w zeszłe wakacje zdobyła tytuł mojego Ulubieńca miesiąca. Niedawno miałam okazję przeczytać „Seans spirytystyczny” tej autorki i coś czuję, że kolejna jej powieść znajdzie się wysoko w zestawieniu książek bliskich mojemu sercu.
  
  Opowieść przenosi nas do roku 1873, gdzie poznajemy Vaudeline D’Allaire – medium, które pomaga odkrywać tożsamość morderców, oraz Lennę Wickes, próbującą rozwiązać zagadkę śmierci swojej siostry. Aby tego dokonać, dziewczyna pobiera nauki od Vaudeline i powoli wnika w świat okultyzmu. Okazuje się być jednak bardzo dobrą uczennicą, więc wraz ze swoją mentorką wybierają się do Anglii, aby skontaktować się z duchem prezesa Londyńskiego Towarzystwa Spirytystycznego. Tymczasem na jaw wychodzą sekrety, na które obie kobiety nie są gotowe…
  
  W tej książce nic nie jest takie, jakie wydaje się być na pierwszy rzut oka. Potrafiłam zmienić zdanie o danej postaci trzy razy w ciągu pięciu kartek. Pod koniec licytowałam się sama ze sobą, aby przeczytać jeszcze jeden rozdział i położyć się spać, jednak pokusa była zbyt silna i trochę zarwałam dla tego tytułu noc. Czasem zdarzyło mi się powiedzieć na głos „Co?”, kiedy coś mnie zaskoczyło. Wspomnę też, że wątek romantyczny między głównymi bohaterkami nie jest na pierwszym planie, ale pojawia się gdzieś w tle i dopełnia całą historię. Końcówka jest po prostu „wow”.
  
  Niestety Lenna czasami irytowała mnie swoim zachowaniem. Miałam wrażenie, że zbyt często działała pod wpływem emocji, przez co jej osądy były krzywdzące. Na szczęście antagonista został tak dobrze wykreowany, że często zapominałam o wybrykach dziewczyny. Bardzo się cieszę, że mogłam się zapoznać z tą powieścią. Dla mnie mocne 8/10. (AMN, 16.05.2023)
• Ocena:
  Wypatrywałam premiery najnowszej powieści Sarah Penner, ponieważ bardzo podobała mi się jej wcześniejsza książka ("Zaginiona apteka") a w dodatku czułam, że "Seans spirytystyczny" to coś zdecydowanie dla mnie. Od pierwszej zapowiedzi kusiła mnie fabuła, która ostatecznie okazała się jeszcze lepsza, ponieważ wprowadziła mnie do świata nawiedzeń i ludzkiej hipokryzji.
  
  Uwielbiam taką tematykę i przyznaję, że bawiłam się lepiej niż dobrze. Powieść liczy sobie czterysta stron a ja przeczytałam ją w półtora dnia z nagromadzeniem innych ważnych obowiązków, bo nie mogłam oderwać myśli od tego co może wydarzyć się dalej. Sama autorka również pozwalała mi na popuszczenie wodzy fantazji, ponieważ jej plastyczny i szczegółowy styl idealnie oddawał wszystko co najistotniejsze, z naciskiem na wiarygodną i nietuzinkową kreację postaci.
  
  Akcja powieści przenosi nas do 1873 roku (pierwszy plus!), by zaprosić nas do seansu spirytystycznego rozgrywanego w starym zamku (drugi plus!). Zagęszcza się więc atmosfera, robi się niepewnie a nawet trochę strasznie, jednak pamiętajcie, że nie jest to horror tylko powieść obyczajowa nastawiona na momenty kryminalne z zabarwieniem historycznym. Czytamy bowiem o losach Vaudeline D’Allaire, znanej z przeprowadzania seansów potrzebnych policji dla znalezienia sprawców morderstw oraz jej pomocnicy Lennie Wickes. Kobiety zostaną zaproszone do rozwiązania niebywałej zagadki co podda w wątpliwość ich i nasze racjonalne myślenie.
  
  Połączenie intensywne, lektura dopracowana, historia piekielnie wciągająca. Penner nie tylko wykorzystała potencjał, ale i pokazała, że z czegoś typowego można stworzyć naprawdę oryginalne dzieło. Pomysły płynnie się na siebie nakładały, motywy przenikały tak, by w odpowiednich momentach przywoływać konkretne emocje a losy głównych postaci zaskakiwały na wszelkie sposoby, ponieważ przywoływanie duchów morderców i pościg za sprawcą to nie byle co!
  
  "Seans spirytystyczny" to moc atrakcji i dobrej zabawy. Wspaniale bawiłam się przerzucając kolejne strony, ogromnie polubiłam główne bohaterki i przyznaję, że podjęta tematyka idealnie wpasowała się w mój gust. Klimat, atmosfera oraz ciekawe zwroty akcji podsycane odpowiednimi emocjami dostarczyły mi zabawy, której szybko nie zapomnę. (Thievingbooks, 10.05.2023)
• Ocena:
  Wierzycie w duchy i zjawiska nadprzyrodzone? Chcielibyście się wybrać na seans spirytystyczny, gdyby była taka możliwość?
  
  Obojętnie jakiej odpowiedzi udzieliliście, to i tak zachęcam was do sięgnięcia po ,,Seans spirytystyczny", nową książkę Sarah Penner, autorki ,,Zaginionej apteki".
  Londyn XIX wieku, Towarzystwo Spirytystyczne, duchy, intrygi, zdrada i morderstwa. Uwielbiam takie klimaty, więc dla mnie ta powieść to pozycja obowiązkowa!
  
  Historia rozpoczyna się od wizyty w podupadłym, niezamieszkanym od stu lat zamku, gdzie spod krwistoczerwonej tapety wyłania się pleśń. Na zewnątrz martwe pnącza bluszczu oplatają starą, metalową bramę, a dalej rozciąga się ciemny, gęsty las. Jesteśmy świadkami seansu spirytystycznego, podczas którego ma zostać wywołany duch młodej kobiety zamordowanej w tym miejscu. Czy to nie zapowiada się cudownie?
  W opowieści śledzimy losy Lenny, która pragnie rozwiązać sprawę morderstwa swojej młodszej siostry Eve. Kiedy konwencjonalne metody zawodzą, kobieta postanawia rozpocząć nauki u medium Vaudeline i samodzielnie przeprowadzić seans.
  
  Mamy tutaj ciekawie poprowadzony wątek kryminalny, który stanowi centrum całej historii, silne postaci kobiece, które nie boją się podjąć działania i walczą o swoje prawa, a także elementy romansu i niewskazanego w tamtych czasach związku. Czytając można poczuć duszną atmosferę dawnego Londynu, pełnego tajemnic i zagadek. Trzeba też zauważyć, że autorka wspaniale uchwyciła, charakterystyczne dla epoki wiktoriańskiej, zainteresowanie spirytyzmem. Niezwykle obrazowo opisała zasady funkcjonowania Londyńskiego Towarzystwa Spirytystycznego oraz metody stosowane przez jego członków. Z noty od autorki dowiadujemy się, że luźno opierała się ona o informacje o The Ghost Club, założony w Londynie w 1862 r., do którego należeli m.in. Charles Dickens i Arthur Conan Doyle.
  
  Książkę czyta się niezwykle przyjemnie, a opowieść mocno wciąga. Polecam, szczególnie fanom klasyki oraz powieści gotyckich.
  
  P.S. Na końcu można znaleźć przepisy na wiktoriańskie poczęstunki pogrzebowe. (_booksmore_, 04.05.2023)