Sfora. Komisarz Brudny. Tom 2

Średnia ocena: 4.5, liczba ocen: 4

• Ocena:
  „Sfora” to tom drugi serii kryminalnej o Igorze Brudnym pióra Przemysława Piotrowskiego. Serii, która przyniosła nie lada rozgłos autorowi na polskim rynku kryminalnym. Ja sięgnęłam po całość, kiedy pierwszy kurz już mocno padł i … nie zachwyciłam się. Już „Piętno” mnie rozczarowało, a ze „Sforą” było jeszcze gorzej. Mimo starań, nie jestem w stanie dostrzec tego, co tak innych zachwyciło. Owszem, zagadka na końcu faktycznie okazuje się ciekawa, a i wykorzystanie pewnej prawdziwej historii z Zielonej Góry też można zaliczyć na plus. Niestety na tym takowe się kończą. Postacie są mocno irytujące przez swoją szablonowość i stereotypowość. Łatwo przewidzieć ich decyzje, przez co zachowanie po czasie zaczyna śmieszyć. Są też mocne niedociągnięcia stylu (częste powtórzenia, brak konsekwencji w nazewnictwie), które sprawiają, że książka traci na płynności. Do tego całkowicie dla mnie niezrozumiała wulgarność i brutalność w opisach zbrodni, a i mocno androcentryczne podejście w przedstawieniu postaci kobiecych. Nie, ta książka zdecydowanie nie trafia w moje gusta kryminalne. Szkoda, ale czasu na zapoznanie się z nią nie żałuję – dobrze jest wyrobić sobie swoje zdanie na temat tego, co wywołało taki rozgłos w świecie czytelniczym. (Kryminał na talerzu, 09.04.2022)
• Ocena:
  Nie ma to, jak ponownie odkrywać z największą przyjemnością kolejne kryminalne zagadki z udziałem komisarza Igora Brudnego, Julii Zawadzkiej, inspektora Romualda Czarnieckiego, którzy to muszą się zmierzyć z dokonanymi trudnymi morderstwami.
  
  Dzięki temu, że poznaliśmy losy komisarza Igora Brudnego, w cyklu: Igor Brudny (tom), jako głównego bohatera mającego w sobie wiele cech pozytywnych, a w tym potrafi intensywnie, logicznie myśleć w pojedynku sam ze sobą lub działać wspólnymi siłami na czele z kolegami i koleżankami – dział kryminologiczny pozyskuje barwnie skonstruowany plan pracy w celu jego pełnej realizacji.
  
  Z największą przyjemnością przeczytałam II część kryminału z cyklu: Igor Brudny (tom 2) autorstwa Pana Przemysława Piotrowskiego pt. ''Sfora'' ze względu na to, że chciałam oczami własnej wyobraźni zobaczyć ulubionych bohaterów w nowej przygotowanej dla nich akcji, poczuć wraz z nimi dreszczyk emocji, którzy skrywają ciekawie dobrany przez autora charakter, które tak bardzo polubiłam i uważam, że są oni w dalszym jego ciągu warci poznania.
  
  Tym razem misję zagadki kryminalnej do rozwiązania nie mają łatwej, gdyż zawiera ona wiele niepełnych skomplikowanych tajemnic, ale czy wystarczy im na tyle sił, aby jej do samego końca podołać?
  
  Nie ukrywam tego faktu, że czytając, ten oto kryminał autor daje wiele do myślenia swoim czytelnikom oraz potrafi zadbać, aby każdy zamieszczony w nim opisany wątek był, bardzo dokładnie przemyślany używając, do tego analiz korzystając, przy tym ze świetnej znajomości psychologicznej kryminologicznej przy możliwości trafnej konstrukcji przedstawienia w wielu nieprzewidzianych sytuacji dla bohaterów dając im wiele możliwości realizowania się zawodowo z naciskiem, że muszą, podjąć z czasem niełatwe dla nich decyzje mając na względzie odpowiedzialność i szybkość w powierzonych przez przełożonych zadaniach.
  
  Przyznam, że bardzo spodobało mi się w przedstawionych tekstach dialogowych poczucie humoru, którego nie zabrakło, pomimo że nie zawsze nadarzały się takie sytuacje z racji powagi, w której znajdowali się wszyscy występującym w tym kryminale bohaterowie.
  
  Kryminał ten składa się 60 rozdziałów napisanych językiem zrozumiałym z użyciem omówionych w nich kryminologicznych zagadnień dotyczących przebiegu rozwiązywania głównej zagadki.
  
  Moim zdaniem każdy z czytelników zapoznający się z twórczością Pana Przemysława Piotrowskiego polubi go, gdyż ma niezwykłe możliwości do tworzenia nowych sytuacji, w których jego bohaterowie dają mocno o sobie znać nie tylko w zachowaniu, ale po tym, że w chwilach, kiedy trzeba, się zjednoczyć to umieją, się wzajemnie wspierać zapominając o tym, co było kiedyś.
  
  Zwróciłam, szczególną uwagę również na wyjaśniony aspekt zamieszczony na samym końcu tego kryminału dodane są słowa od autora, podziękowania, że Pan Przemysław Piotrowski ma ogromny szacunek do osób, dzięki którym powstają jego książki oraz do czytelnika, który poniekąd uczestniczy, w losach jego bohaterów dziękując mu przy okazji, że mógł przeczytać jego książkę.
  
  Czy kolejny raz pomoc komisarza Igor Brudny wraz ze zespołem na czele rozwiążą zagadkę i jaki będzie, jej końcowy finał warto, się o tym przekonać czytając go? (ANNA, 28.07.2021)
• Ocena:
  Kolejne spotkanie z Przemysławem Piotrowskim zaliczam do udanych. Po raz kolejny się nie zawiodłam, a wręcz jestem zachwycona. Może nie tak bardzo jak przy lekturze „Piętna”, ale uważam, że „Sfora” również jest genialna.
  
  Zielona Góra znów będzie potrzebować interwencji Igora Brudnego. Tym razem w lesie zostaje znaleziona czyjaś ręka. Okazuje się, że została ona odgryziona. Z początku sprawę przypisuje się wilkom, które podobno grasują w lesie. Po wstępnych oględzinach, wszyscy są w szoku, bowiem ręka tak naprawdę została odgryziona przez człowieka! W mieście niesie się plotka, że w lesie grasuje wilkołak… gdy jakiś czas później zostają znalezione rozszarpane zwłoki zakonnicy, sprawa staje się coraz bardziej poważna..
  
  Książkę pochłonęłam w dwa dni! Z każdą kolejną stroną historia była coraz ciekawsza. Tutaj co chwile coś się dzieje, nie ma miejsca na nudne opisy, które nie wnoszą nic do sprawy. Powroty do przeszłości Igora, mocno mnie momentami szokowały, a nawet niektóre przyprawiały o ciarki na plecach. Nie spodziewałam się kompletnie, że cała ta historia będzie mieć takie zakończenie. Autor naprawdę stworzył coś genialnego, przez co dosłownie się płynie, pomimo tej ogromnej ilości stron! Czasami miałam wrażenie, że sama uczestniczę w tym śledztwie i nawet jeżdżę z nimi na miejsca zbrodni – tak świetnie było to wszystko opisane, że dosłownie czułam się jakbym była „w środku” tej książki.
  
  Przez cały czas książka trzyma w napięciu! Opisy są czasami przerażające, a i oddech wilków można momentami wyczuć na karku ;) a sam wilkołak… trochę z początku nie mogłam się do niego przekonać, ale im dalej tym było coraz lepiej. Przede mną jeszcze „Cherub”, który według większości czytelników jest najlepszą książka z całej trylogii – no cóż, musze sama się przekonać, bowiem epilog „Sfory” już wzbudził moje zainteresowanie, a Wasze recenzje tym bardziej ;) już nie mogę się doczekać kolejnej sprawy Igora i Julii! (justus_reads, 19.01.2021)
• Ocena:
  “Wiara nie ma tu nic do rzeczy, pani prokurator. Ktoś morduje ludzi i wyżera ich wnętrzności, a świadkowie twierdzą, że jest owłosiony i wygląda jak wilkołak. Brzmi to niedorzecznie, ale takie są fakty. A my musimy przyjąć je do wiadomości, czy nam się to podoba czy nie”
  
  W lesie niedaleko Zielonej Góry odnaleziona zostaje ręka. Po badaniach technicy wykazują, że została ona najprawdopodobniej odgryziona przez człowieka.
  W mediach pojawiają się pogłoski o grasującym wilkołaku, a mieszkańcy zaczynają się coraz bardziej bać. Niedługo policja trafia na zmasakrowane zwłoki zakonnicy, której ciało rozszarpały wilki. Inspektor Czarnecki powołuje grupę dochodzeniowo-śledczą. Do współpracy zaprasza także Igora Brudnego i Julię Zawadzką. Czarnecki uważa, że pomoc Igora może okazać się niezbędna. Jednak śledztwo komplikuje się coraz bardziej. Brudny podejrzewa, że morderca może mieć związek z sierocińcem sióstr hieronimek, w którym się wychował.
  
  Po genialnym “Piętnie” Przemysława Piotrowskiego nie było szans, żebym pominęła Sforę. Pierwszą częścią autor postawił sobie bardzo wysoko poprzeczkę. Byłam ciekawa czy i tym razem będzie tak samo dobrze. Jednak trochę się zawiodłam. Początek trochę się ciągnął i dość długo nie mogłam się wciągnąć. Jakoś początek trochę się dla mnie ciągnął. Jednak jak już w końcu załapałam to nie mogłam się oderwać. Fabuła nabrała tempa, a akcja ciągle mnie zaskakiwała. Igor Brudny po raz kolejny musi powrócić do swojej przeszłości, ale czy na pewno morderstwa mają związek z hieronimkami? Sprawdźcie koniecznie ! (Karkareads, 25.10.2020)