Śmierć pani Westaway

Średnia ocena: 4.5, liczba ocen: 2

• Ocena:
  „Śmierć Pani Westaway” brytyjskiej autorki thrillerów psychologicznych Ruth Ware to książka zdecydowanie inna niż „Pod kluczem” (jedyny tytuł, który miałam okazję wcześniej czytać), choć mają kilka wspólnych mianowników, jak choćby młoda bohaterka, z punktu której obserwujemy zdarzenia i osadzenie akcji z dala od cywilizacji w robiącym wrażenie, dużym domu, czy wręcz rezydencji. „Śmierć…” jest jednak książką osadzoną mocno na motywach klasycznych – i to z powieści gotyckich i kryminalnych. Tu najważniejszy jest klimat, który autorka skrzętnie, powoli i systematycznie buduje od samego początku. Mamy tu stary wielki dom pozbawimy wygód, tak klasyczny motyw jak niespodziewany spadek, tajemnicę sprzed lat wiszącą nad posiadłością i niespecjalnie uprzejmą, wiekową gosposię. Jest też Hal, główna bohaterka, której zamiary nie są może moralnie krystalicznie czyste, jednak mają swoje dobre uzasadnienie. Intryga kryminalna snuje się powoli, przez co może nie odczuwamy aż tak wielkiego napięcia jak w „Pod kluczem”, jednak cały czas gdzieś tam pytania dotyczące rozwiązania zagadki obijają się z tyłu naszej głowy. Na pewno smaczku dodają też poprzetykane fragmenty z pamiętnika tajemniczej młodej kobiety z 1994. Ogólnie naprawdę dobrze mi się tę książkę czytało, czuć, że jest to solidny, dobrze przemyślany i dopracowany thriller. Jestem zadowolona z lektury i czekam na tłumaczenie najnowszej powieści autorki! (Kryminał na talerzu, 07.07.2021)
• Ocena:
  "Śmierć pani Westaway" to kawał wciągającej historii, z wyjątkowym, wiktoriańskim klimatem i rodzinnymi tajemnicami, które z każdą stroną mącą w głowie czytelnika coraz bardziej. Stary dom, osobliwa służba i nóż na gardle głównej bohaterki sprawiły, że jak na szpilkach czekałam na rozwój akcji. Szczególnie urzekł mnie motyw wróżenia z kart i przepowiadania przyszłości, bo nadał on fabule lekko magicznego posmaku, bez grama przesady. Autorka po raz kolejny udowodniła, że umie porwać słowem, a ja nie śmiałam nawet stawiać oporu!
  
  Książka jest naprawdę dobra i ma w sobie taki "magnes", który wprost nie pozwala się od niej oderwać. Nie ukrywam, liczyłam jednak na więcej... Poprzednia powieść autorki zawiesiła poprzeczkę bardzo wysoko i ta poprzeczka pozostała tam w górze, nietknięta. "Śmierć pani Westaway" jest klimatyczna, ale zabrakło mi w niej gęstego mroku i pokaźnej dawki niepokoju. Chciałam się bać, chciałam mieć ciarki i z dreszczem na plecach przemykać nocą do łazienki, a finalnie nic z tej mojej chciejlisty nie zostało zrealizowane.
  Kapcie mi nie spadły, ciśnienie nie skoczyło, spać po nocach mogłam. Nie mogę powiedzieć, że jestem wielce rozczarowana, ale czuję znaczny niedosyt, zwłaszcza po tych wielkich emocjach i szybszym biciu serca, które autorka zafundowała mi w "Pod kluczem".
  
  Nie potrafię tej książki nie polecić, bo jest na to stanowczo za dobra! Wczułam się w akcję, a zakończenie choć może nie wymarzone, nie pozostawiło też żadnego niesmaku. Było fajnie, lekko, porywająco. Na pewno będę polować na kolejne książki tej autorki, bo mam już pewność, że warto! (Książkowe Zacisze, 21.06.2021)