Szczytowanie

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 1

• Ocena:
  Nina zmienia temat swojej magisterki i przenosi się do miejscowości w okolicy Tatr. Ukochane góry są dla niej miejscem, w którym jej dotychczasowe życie stanie na głowie.
  
  Nie lubię debiutów. Nie lubię gór. Nie lubię książek, których akcja rozgrywa się w Polsce. Nie lubię ckliwych historii. Ale wiecie co? Uwielbiam tę książkę!
  
  Zacznę od tego, że ta niepozorna książka, która liczy 200 stron skrywa w sobie wiele niespodzianek. Można pomyśleć, że w związku z tym akcja pędzi na łeb na szyję, ale nie. Tutaj wszystko jest zrównoważone. No może oprócz emocji, bo one wręcz się wylewają z tej książki. Znajdziecie tutaj miłość, pożądanie, szczęście, smutek, strach i pasje, a to wszystko w otoczeniu polskich Tatr. Ta mieszanka wybuchowa wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Serio.
  
  Jeśli chodzi o bohaterów, to są oni świetnie wykreowani, a do tego są po prostu zwykłymi ludźmi. Nina jest radosną studentką, której uśmiech nie schodzi z twarzy. Jej postać jest pełna pozytywnej energii, ale mimo to nie mogłam się z nią polubić. Nie mam żadnych zastrzeżeń do jej kreacji, ale ja po prostu nie lubię takiego typu ludzi, więc niestety jej los był z góry przesądzony. Ale za to Jasiek... O mój Boże. Uwielbiam go! Jest dla mnie najlepszym z najlepszych elementów książki. W skrócie jest to bardzo gorący ratownik TOPR.
  
  Jak wiadomo od samego początku Tatry odrywają w tej książce bardzo dużą rolę i jednocześnie są dla mnie największym problem. Nie lubię gór, mam do nich awersję i ogólnie nie ciągnie mnie do nich, więc nie mogłam w pełni oddać się tej historii, bo to mnie stopowało. Nie znam opisanych miejsc, więc nie mogłam sobie tego wyobrazić, a przedstawiona miłość do nich do mnie nie trafiła. Ten motyw do mnie nie przemówił, ale jestem przekonana, że jeśli ktoś lubi góry, a tym bardziej Tatry, to przepadnie w tej książce, bo wtedy w pełni będzie mógł odczuć jej klimat, którego ja niestety nie mogłam poczuć.
  Jednak nie uważam, że w ten sobie coś straciłam. Myślę, że wyciągnęłam z tej książki najwięcej, ile mogłam i zazdroszczę Wam, że dla Was wszystko będzie jeszcze bardziej wciągające i emocjonujące. (Literatka_, 18.05.2022)