Warstwy podskórne

Średnia ocena: 4, liczba ocen: 3

• Ocena:
  Co do książki mam trochę mieszane uczucia, w sumie lektura poszła mi całkiem szybko, ale niestety znalazłam kilka rzeczy, na które kręciłam nosem. Na początku w ogóle miałam problem żeby wczuć się w tę historię, może dlatego że zaczynałam ją poznawać w wersji audio. W każdym razie po kilkudziesięciu stronach, już w papierze, musiałam się cofnąć do początku żeby sprawdzić czy dobrze ogarniam fabułę. Trochę przeszkadzał mi też brak konkretnie numerowanych rozdziałów, co niestety utrudniało przeskakiwanie z papieru na audiobooka i odwrotnie.
  
  Akcja tutaj jest raczej niespieszna, tempo spokojne. Nie uświadczycie tu ociekających krwią, brutalnych opisów. Całość napisana wyważonym językiem z ogromną dbałością o szczegóły. Główny bohater to prywatny detektyw znudzony swoją pracą. Na co dzień pracuje przy niezbyt emocjonujących zleceniach dotyczących głównie niewiernych małżonków. To się zmienia, gdy jego bardzo atrakcyjna, niedoszła klientka zostaje znaleziona martwa. Mimo że nie doszło do podpisania umowy, detektyw jednak angażuje się w śledztwo, próbując odkryć co przytrafiło się młodej kobiecie.
  
  Zakończenie ogromnie mnie zaskoczyło i zaintrygowało. Z jednej strony mam wrażenie, że ktoś mi wyrwał z książki ostatnie kilkanaście stron, a z drugiej pachnie mi tu zapowiedzią kontynuacji.
  
  Na duży plus oceniam to, że autor pisze o tym, co doskonale zna, bowiem sam wykonuje zawód detektywa. Do researchu nie można się więc przyczepić. Z resztą to widać, kiedy ktoś pisze o czymś co zna tylko w teorii, a kiedy siedzi w temacie o wiele głębiej. Oczywiście wielki szacunek za sam fakt napisania tej książki. Jest to debiut literacki, a że ja zawsze podziwiam i kibicuję debiutantom, tak i tym razem życzę powodzenia i czekam na kolejną część! (alliwantisbooks, 14.04.2023)
• Ocena:
  „Warstwy podskórne” to debiut literacki Marcina Silwanowa, kryminał, który przedstawia postać detektywa w całkiem innym świetle niż znamy z literatury do tej pory. W tej historii łączą się wątki detektywistyki genealogicznej ze śledztwem w sprawie morderstwa. Główny bohater to podrzędny detektyw, który nigdy wcześniej nie miał do czynienia z tego typu sprawami. Narrator bardzo dokładnie przygląda się jego pracy, która opiera się głównie na grzebaniu w starych aktach w archiwum oraz przeszukiwaniu otchłani internetu. To kryminał bardzo spokojny, skupiony przede wszystkim na tej żmudnej, mało ciekawej codzienności. Wydaje się jednak całkiem realny pod względem ukazania pracy detektywa – podejrzewam, że właśnie tak pracuje większość ludzi w tym zawodzie. Nie zmienia to jednak faktu, że autor nie całkiem przyciągnął moją uwagę, zabrakło mi tu podkreślenia niewiadomej, która sprawiłaby, że z ciekawością czekałabym na finał. Intryga z potencjałem, który jednak utonął gdzieś w morzu codzienności i dosyć płaskich emocji. Myślę jednak, że autora stać na napisanie zajmującego kryminału, więc będę na niego czekać, a ten tytuł polecam tym, którzy są ciekawi tego, jak faktycznie wygląda codzienna praca zwyczajnego, niespecjalnie znanego w środowisku detektywa. (Kryminał na talerzu, 18.01.2023)
• Ocena:
  "Stare grzechy lubią odzywać się nieproszone…".
  
  Białystok. Piękne, barokowe, wielobarwne miasto z ciekawą historią i ogromem miejsc, które warto zobaczyć. Na spacer po tym mieście wielu kultur, jego urokliwych ulicach, parkach i skwerach, ale także trochę po materii historycznej, a przede wszystkich, po ciemnych zakamarkach ludzkiej natury – zabiera nas w swojej debiutanckiej książce Marcin Silwanow.
  
  Przewodnikiem będzie nam prywatny detektyw Piotr Rajski. Człowiek, który „niedawno przekroczył półmetek życia”, ma więc wiedzę i doświadczenie, ale też swoje dziwactwa. „Rasowy humanista”, posiadający „dar uprzejmej bezczelności”, który lubuje się w „dopieszczaniu klarowności formy”.
  Ostatnio jego życie zawodowe wypełniały sprawy dotyczące, powiedzmy, gruntownego badania wierności małżeńskiej. Jednak najnowsze zlecenie, które otrzymał od znanego białostockiego biznesmena miało nieco ubarwić jego codzienność.. No i cóż, ubarwiło. Zapoczątkowało bowiem ciąg, z pozoru przypadkowych i niezależnych od siebie zdarzeń, które w pewnym momencie zaczęły stanowić pasujące do siebie elementy jednej układanki wzajemnych zależności.
  Piotr Rajski świadomy swoich ograniczonych możliwości, ale też konsekwentnie przekonany, że czas i cierpliwość zazwyczaj przynoszą efekty – w sytuacji w jakiej zostanie postawiony, będzie musiał zrozumieć, że czasami analiza nie daje zbyt wiele – trzeba działać! Nie wolno jednak zapominać, że nawet najmniejsza utrata czujności może być śmiertelnie niebezpieczna..
  
  „Warstwy podskórne” to intrygujący, wyważony i klimatyczny kryminał o rzeczach niewidocznych gołym okiem. Konkretna historia o tym, że są obszary nieosiągalne dla postronnych, a dopiero przeniknięcie w ich głąb ukazuje prawdę, która wraz z obnażeniem jej kolejnych warstw staje się coraz bardziej mroczna..
  
  Polecam. (aniabex, 23.11.2022)