Wybaczam ci

Średnia ocena: 4.3, liczba ocen: 4

• Ocena:
  Nowy Mróz, nowa historia, ale oparta na starych, sprawdzonych, może trochę już oklepanych schematach. Czytałam tę powieść lekko przedpremierowo i z przykrością stwierdzam, że w dniu dzisiejszym pamiętam z niej zaledwie urywki... Nasuwa mi się teraz tylko jedno, zasadnicze pytanie: czy warto było czytać coś tak krótkoterminowego?
  
  Warto! Takie jest moje zdanie.
  Zawarłam z książkami Mroza pakt: ja je czytam, lubię i polecam, a one nie zagracają mi głowy. Mam ochotę odłączyć się od rzeczywistości na kilka godzin - sięgam po mrozową literaturę.
  
  O fabule "Wybaczam ci" nie należy wiedzieć więcej, niż zdradza nam opis, a najlepiej wiedzieć jeszcze mniej. Historia wciąga od pierwszych stron i nie wypuszcza aż do samego finału. Zwroty akcji ścielą się tu gęsto, wręcz tak gęsto, że czasem człowiek nie nadąża. Nie chcę zdradzać żadnych faktów, powiem tylko, że jest to typowe dla tego autora mieszanie czytelnikom w głowach...
  
  Znowu dałam się nabrać, znowu zostałam wyprowadzona w pole. To już norma, że zawsze, ale to zawsze daję się oszukać i moja wizja zakończenia drastycznie różni się od tej oficjalnej. Podobało mi się rozwiązanie akcji, może po drodze było nieco absurdalnie i nierealnie, ale jednak finalnie pomyślałam "to było dobre!".
  
  "Wybaczam ci" to nie jest literatura wysokich lotów i wzniosłych metafor, to jest po prostu czysta rozrywka i relaks. Raczej na raz, chociaż biorąc pod uwagę, jak szybko powieści tego autora ulatują mi z pamięci... Być może jeszcze do niej wrócę.
  Nie miej wygórowanych oczekiwań, a możesz się przyjemnie zaskoczyć. Osobiście polecam i czekam na kolejne książki Remigiusza Mroza! (Książkowe Zacisze, 01.09.2021)
• Ocena:
  Ja i Remigiusz Mróz to relacja pełna sprzeczności. Czasem pałam do niego miłością, czasem przewracam oczami podczas czytania. Każda nowa książka to sprawdzian dla naszego uczucia. Ale tym razem wyszło dobrze, serio dobrze.
  
  Jak to u Mroza książka czyta się sama, kartki się przewracają, a my z wypiekami dążymi do tego momentu w którym autor wywróci wszystko do góry nogami. Bo to że tak się stanie, jest pewne. Porwania, zaginięcia, tajemnicze morderstwa, pedofilia - autor niczego się nie boi. Nie chcę tutaj streszczać fabuły bo jest tak poplątana, że ciężko to ogarnąć, a im mniej wiemy przed czytaniem, tym lepiej. Najważniejsze, że nie ma tutaj nieprawdopodobnych wątków. Te wydarzenia mogły stać się w rzeczywistości. A to jest dla mnie ogromny plus.
  
  Fanów Mroza przekonywać nie muszę, a reszta czytelników również nie powinna być rozczarowana. Ja polecam. (Dominika Stryszowska, 17.08.2021)
• Ocena:
  To moja pierwsza przeczytana książka tego autora i muszę przyznać, że zostanę jego fanką. Odpowiada mi styl pisarza, jego umiejętne żonglowanie tropami i poszlakami oraz genialne tworzenie napięcia w czytelniku. Ta historia wciągnęła mnie bez reszty, kartka za kartką szukałam wyjaśnienia zagadki, jednak wszystkie moje domysły i przypuszczenia okazałymi się mylne. Zakończenie to prawdziwy majstersztyk. Mróz totalnie mnie zaskoczył, naprawdę nie idzie tego przewidzieć. Akcja jest naszpikowana wartkimi wątkami, trefnymi wskazówkami oraz te urwane rozdziały w najciekawszym momencie. Umieramy z ciekawości, nasza wyobraźnia pracuje na najwyższych obrotach, myśli się w głowie kotłują a emocje pobudzają wyobraźnię.
  Były momenty, że śmiałam się w głos, czytając rozmowy pomiędzy Gracjanem i Iną. Och, tych dwoje ma niewyparzony jęzor i wie jak go używać by był ostrzejszy od brzytwy.
  Od czego zaczęła się ta historia? Od pewnego wieczoru, kiedy główna bohaterka spędzała samotny wieczór w domu a jej małżonek zrobił sobie alkoholowy maraton z partnerem jej siostry. Ina przeglądając fb na laptopie zauważa wiadomość. Rafał zapomniał się wylogować ze swojego konta a ciekawość kobiety zwyciężyła. Po chwili odczytała krótkie dwa słowa: ”Wybaczam ci”. To zdanie rozbudziło wyobraźnię dziewczyny do tego stopnia, że nie mogła o tym zapomnieć. Dodatkowo, okazało się, że ta sama nastolatka, która napisała wiadomość, tej właśnie nocy popełniła samobójstwo i to na parkingu obok lokalu, w którym przebywał jej ukochany. Jakby tego było mało, następnego dnia Rafał znika bez słowa wyjaśnienia zabierając wszystkie swoje rzeczy.
  No co byście sobie pomyśleli na miejscu bohaterki? Czy jej facet ma coś wspólnego z denatką? Czy jest winny jej śmierci? Kim naprawdę jest człowiek, z którym żyła pod jednym dachem? Czy prawda wyjdzie na jaw?
  Powiem wam, że powieść jest tak tajemnicza i ciekawa, iż trudno byłoby się przy niej nudzić. Autor porusza tu trudny temat ale niezwykle ważny i obecny w życiu. Jaki, nie mogę zdradzić, by niespoilerować. Podczas czytania sami domyślicie się, o co mi chodziło. Ze swej strony mogę tylko polecić tę książkę i zapewnić, że uprzyjemni ona czas jaki jej poświęcicie. (izzi.79, 05.08.2021)
• Ocena:
  O panie nasz Remigiuszu! Ładnie to tak zwodzić czytelnika do ostatniej strony i zmuszać go do zarywania nocy? (alliwantisbooks, 01.08.2021)