Zapomniany

Średnia ocena: 4.7, liczba ocen: 3

• Ocena:
  ,,Zapomniany" Adriana Bednarka to moje drugie spotkanie z twórczością tego autora. Czy warto zapoznać się z tą pozycją?
  
  Głównymi bohaterami książki są nastolatkowie, którzy postanowili urozmaicić swoją strefę intymną seksualną. W tym celu wynajdywali młode dziewczyny, w galeriach i innych miejscach publicznych, a kiedy te wpadały im w oko bez wahania wymyślali swoją specjalność i podawali się np. za poszukiwaczy dziewcząt jako twarze magazynów. pech chciał, że nie wszystko poszło zgodnie z planem. Jeden z nich został uprowadzony i zamknięty na wiele lat w lochu. Czy ,,przedsiębiorczego" nastolatka udało się uratować i kto stał za je zniknięciem?
  
  uważam, że nie warto zrażać się, gdy jedna książka danego twórcy nie przypadnie nam do gustu. Z tego też powodu postanowiłam skusić się na ,,Zapomnianego" Adriana Bednarka. Wiele osób poleca jego twórczość i muszę przyznać, że tym razem ja także czuję się bardzo usatysfakcjonowana. Dodawanie scen z teraźniejszości z lochu naprzemiennie ze wspomnieniami z mamienia nastolatek dodają tej powieści dodatkowego napięcia. Zakończenie także okazało się być dla mnie satysfakcjonujące, a cała lektura napisana tak lekko, że nie sposób było się od niej oderwać.
  
  Nic nie wyszło z moich założeń, by tę ksiązkę rozłożyć sobie na dłużej w czasie. Zostałam wciągnięta w wir wydarzeń od pierwszej do ostatniej stron i wcale nie żałuję, że dałam porwać się tej kilkusetstronicowej powieści Bednarka. Nie mam wielkiego porównania, jeśli chodzi o jego książki jednak ta wywarła na mnie olbrzymie wrażenie. Z wielkim zainteresowaniem zapoznawałam się z kolejnymi scenami, wychwytując napięcie, przerażenie i zaskoczenie bohaterów. Jeśli szukasz niebanalnej, pełnej emocji lektury to ,,Zapomniany" Adriana Bednarka powinien przypaść Ci do gustu. (Paulina, 26.01.2022)
• Ocena:
  Patryk i Jędrek są bogaci i na bardzo dużo sobie pozwalają. Mają po 18 lat, kiedy udają ludzi zatrudnionych w agencji, oszukują tym i wykorzystują młode, naiwne dziewczyny.
  Mija jakiś czas, chłopaki przestali wyjeżdżać na łowy. Pewnego dnia Patryk zostaje porwany. Trafia do ciemnego pomieszczenia, gdzie nawet nie ma toalety. Początkowo wierzy, że bogaci rodzice szybko go uratują. Jednak z każdą godziną, z każdym dniem, tygodniem, miesiącem ta wiara staje się coraz słabsza. Czy zostanie uwolniony? Kto i dlaczego go porwał?
  
  To już kolejna książka autora, którą miałam okazję czytać i niestety mnie bardziej podobały się wcześniejsze. Niby mamy zagadkę do rozwiązania, pomysł na fabułę nie jest zły, jednak mnie czegoś zabrakło, czegoś, co sprawiało, że nie mogłam się oderwać np. od książki pt. „Dziedzictwo zbrodni”. Żeby nie było nie porozumienia, nie twierdzę, że ta jest zła, przeczytałam ją w całość, zaciekawiła mnie na tyle, że musiałam poznać zakończenie, jednak czytałam ją „na spokojnie” (robiąc sobie przerwy). To historia o młodych chłopcach, którzy wykorzystywali młode dziewczyny, które tak naprawdę pragnęły tylko wyrwać się z biedy (przeważnie takich szukały), o porwaniu, koszmarze, jaki podczas niego przeszedł młody człowiek.
  
  Głównym bohaterem jest Patryk. Najpierw poznajmy go jako chłopaka, który nie ma skrupułów (chociaż i tak ma ich trochę więcej niż jego kolega), później jako więźnie co znacząco go zmienia.
  
  „Zapomniany” to książka, która mi się podobała, chociaż mnie nie zachwyciła. Mimo wszystko uważam, że warto przeczytać i polecam.
  
  Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA (Mama, żona - KOBIETA, 14.01.2022)
• Ocena:
  „Nie sądziłem, że kiedykolwiek doświadczę czasu jako niekończącej się linii, na której puls życia wyznaczać będą tylko wschody i zachody słońca”.
  Kto zna książki Adriana Bednarka ten wie, że ten Autor lubi narkotyzować czytelnika ostrymi szaleństwami i częstować zafiksowanymi psychopatami.
  „Zapomniany” opowiada historię, która Cię dźgnie, rozpruje, sponiewiera i omota..
  Dwóch 18 latków – Patryka i Jędrka – kumpli z blokowiska, od najmłodszych lat jarało średnio uzasadnione poczucie wyższości. Byli bezczelni i bezpośredni i jako odskocznię od codzienności Ci kreatywni kolesie wymyślili sobie autorską zabawę: „Łowy”. Podróżowali po Polsce i wykorzystując naiwność młodych dziewczyn, obiecując karierę i szybką kasę – zaspokajali swoje żądze. W tej grze reguły nie istniały. Chłopaki szli na żywioł i dostawali, to co chcieli dostać.
  Pewnego dnia Patryk zaniknął..
  Obudził się w ciemnej piwnicy na twardym łóżku. Otaczały go ceglaste ściany. Pod sufitem znajdowało się zakratowane okno. Drzwi były zamknięte. Nie było tu światła, ogrzewania, ani łazienki. Chłopak nie wiedział, czy został porwany dla okupu, czy padł ofiara jakichś maniaków. Jego porywacz nazwany przez Patryka Duchem, nie pokazywał twarzy, a gdy do odwiedzał raził prądem i przynosił skromne zaopatrzenie.
  Początkowo Patryk liczył wschody i zachody słońca, aż w końcu stracił rachubę czasu. Przeżywał załamania i ataki gniewu. Jego psychika i ciało zostały zdewastowane. Czuł się zamknięty w czasowej próżni i bliski obłędu. I tak minęło 10 lat.. Z dnia na dzień Duch przestał mu dostarczać jedzenie. Gdy chłopak już myślał, że umrze śmiercią głodową, w jego lochu pojawili się ludzie.. a z nimi nadzieja na odzyskanie wolności i poznanie prawdy..
  „Zapomniany to pełna mroku powieść o ludzkich granicach, pierwotnych instynktach, krzywdzie i zemście. No i o tym, że psychopaci są wśród nas.
  Autor niezawodnie funduje man dużą dawkę emocji i wysokoprocentowej, odurzającej literackiej ekstazy..
  Polecam.
  Czytając dobrze mieć obok coś do jedzenia, choć jeść przy niej raczej cieżko.
  Autor straszy i obiecuje, ze ciąg dalszy nastąpi..
  Mam nadzieję, że nie każe nam na niego zbyt długo czekać. (aniabex, 01.11.2021)