Zapomniany. W matni strachu

Średnia ocena: 4.6, liczba ocen: 5

• Ocena:
  Więziony długie lata w końcu jest wolny. Stał się osobą rozpoznawalną, z czego dość mocno korzysta. Jest w związku ze znaną youtuberką Dianą. Patryk pragnął zemsty, miał swój plan, który zaczął realizować. Jednak nie wszystko poszło tak, jakby chciał. Jędrek Sokołowski ucieka, a Patryk oraz Diana są w niebezpieczeństwie. Kto pomógł Jędrkowi w ucieczce?
  
  To drugi tom z serii i niestety mam podobne wrażenia jak podczas czytania pierwszego. Mnie niestety zabrakło czegoś, co sprawiałoby, że nie mogłam się oderwać od książki. Dla mnie to pozycja do czytania „na spokojnie”, na kilka podejść. Ogólnie uważam, za nawet ciekawą, jednak inne serie autora dużo bardziej mi się podobały. Akcja toczy się dość szybko, znajdziemy w niej zwroty. To książka z tajemnicami, zagadkami, niebezpieczeństwem, momentami dość mroczna.
  
  Bohaterowie zdecydowanie się zmienili. Według mnie są bardziej mroczni.
  
  „Zapomniany. W matni strachu” to książka, która mnie się podobała, chociaż mnie nie zachwyciła.
  
  Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA (Mama, żona - KOBIETA, 13.05.2022)
• Ocena:
  ⭐RECENZJA⭐
  
  Czy z ofiary można stać się mordercą? (Barbara - szpaczek_czyta, 03.05.2022)
• Ocena:
  "Zapomniany. W matni strachu" jest kontynuacją historii człowieka postawionego w obliczu zniewolenia i śmierci głodowej. Otwarte zakończenie pierwszej części spowodowało u mnie głód, by poznać dalsze losy Patryka. To, co tym razem spotkałam na kartach powieści, tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że Adrian Bednarek jest jednym z tych autorów, który jak nikt inny potrafi wejść w głowę swojego bohatera i wydobyć z niej to, co siedzi najgłębiej ukryte. 
  
  Autor z niezwykłą precyzją kreśli portrety psychologiczne bohaterów. A ci w swoim szaleństwie, wręcz obłędzie, nie cofną się przed niczym, byleby tylko osiągnąć swoje cele. Pragnienie zemsty jest obsesyjne. Czytając, kolejny raz moje emocje poszybowały w górę. Postaci za nic mają drugiego człowieka, jego uczucia i dobro. Za wyrządzone krzywdy chcą dokonać odwetu i samemu wymierzyć karę. Są tak źli, iż wydaje się, że bardzuej się już nie da. Jednak czytelnik wbrew temu próbuje jakoś usprawiedliwiać ich postępki. Widzimy jak traumatyczne wydarzenia z przeszłości mają ogromny wpływ na przyszłe relacje międzyludzkie. Takie osoby z dużym prawdopodobieństwem nigdy nie będą w stanie normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Strach, niepewność, stan permanentnego zagrożenia - czy da się tak żyć?
  
  Nic w tej książce nie jest oczywiste. Zło przybiera najróżniejsze formy. Pełno tu kontrowersji. To, co moralne, niekoniecznie idzie w parze z tym, jak człowiek w danej sytuacji powinien się zachować.
  
  W tym tomie doświadczymy mniej brutalności, a i sama akcja jest spokojniejsza, przynajmniej na początku, bo później nabiera tempa, jednak w żadnym stopniu nie rzutuje to na odbiór książki. Do tego momentu obserwujemy przemiany, jakie zachodzą o bohaterach.
  
  "Zapomniany. W matni strachu" to szokujacy, mroczny thriller psychopatycznych umysłów, w którym prym wiedzie strach, chęć zemsty, intrygi, kłamstwa i tajemnica. To powieść o bólu, osamotnieniu, zbytniej ufności, naiwności, a może i uśpionej czujności, nienawiści, uzależnieniu, dewiacjach seksualnych. Jeśli jesteście ciekawi, gdzie przebiega granica między dobrem a złem - sięgajcie śmiało! Ja ponownie mam mętlik głowie... (sza_teraz_czytam, 26.04.2022)
• Ocena:
  Autora chyba nie muszę przedstawiać. Dla tych którzy nie znają Adriana Bednarka (w co wątpię) przedstawiam jednego z moich ulubionych autorów, którzy sprawiają takie ciarki na plecach, że głowa mała. Kończąc książkę masz ochotę walnąć nią o ścianę krzycząc „kurka wodna Nieee, noooo” przy tym tytule było tak samo. Przed wami drugi tom serii „Zapomniany. W matni strachu „którego już teraz z całego serca polecam.
  W pierwszym tomie poznałeś min. Patryka Kamińskiego, którego w jednej chwili całe życie zmieniło się o 180 stopni. Aby poznać szczegóły zachęcam po sięgniecie „Zapomniany „i lepiej nie czytaj tego, co właśnie piszę, bo dowiesz się więcej i koniec z niespodzianką jaką jest treść i zaskoczenie.
  Wiele razy miałam w głowie to, ile trzeba siły i determinacji, aby pokonać strach, panikę będąc zamkniętym i poniżanym do niewyobrażalnej skali cierpienia, ale i wiary, że będzie się wolnym. Drugi tom w niczym nie jest gorszy od pierwszego i uważam, że jest lepszy, ponieważ autor doskonale mącił między bohaterami do takiego stopnia, że nie wiedziałam do samego końca kto i jak. Najgorsze jest to, że muszę czekać na trzeci tom i mam bardzo dużą nadzieję, że nie będę musiała długo czekać.
  W tej części mocno intryguje mnie Hania coś mi w niej nie pasuje i uważam, że coś kombinuje oraz że jeszcze pokaże pazurki, ale mogę się mylić. Kolejną osobą, która mocno rozwaliła mi głowę to Diana. To co się stało to był sztos, ale w sensie zakończenia, lecz kochani nie mogę napisać co i jak. Jedno wiem po tym co się stało z Jędrkiem wiem jedno, że lepiej doprowadzić pewne sprawy do końca i nie mieć skrupułów, bo później może być za późno.
  Intryga za intrygą, niepowodzenia, nieprzespane noce, odzyskanie ukochanej/nego ucieczka i wiele innych sytuacji, które nie pozwolą odłożyć książkę chodź na chwilę, ale to tylko na plus. Mój podziw i wielki szacunek za styl dla autora. Polecam i zachęcam, bo warto.
  Za swój egzemplarz dziękuje Wydawnictwu Zaczytani to był dla mnie zaszczyt móc poznać kolejną świetną książkę autora. (book_w_mkesie, 15.04.2022)
• Ocena:
  „Zapomniany W matni strachu” to druga część historii Patryka Kamińskiego, który smaku groszku to chyba nie zapomni do końca życia. Jeśli jeszcze nie czytaliście pierwszej części, to koniecznie musicie nadrobić, bo może być Wam ciężko w połapaniu się przy niektórych wątkach.
  Adrian Bednarek swoimi książkami, nieraz pomieszał mi w głowie. Za każdym razem, sama jestem zaskoczona, że jego historie tak bardzo mi się podobają, pomimo tego, że główni bohaterowie do normalnych nie należą. I właśnie to wyróżnia autora, spośród wszystkich innych thrillerowców. Jego psychopatów nie sposób nie polubić, pomimo czynów jakich się dopuszczają. Tak samo było w przypadku „Zapomnianego”. Każda postać występująca w tej historii, ma zdecydowanie nie po kolei w głowie, przez co każda strona książki jest nie lada zagadką dla czytelnika. Tutaj nie wiadomo czego można się spodziewać, a każdy jest tu do tego stopnia nieobliczalny, że nieraz na moich plecach pojawiły się ciarki. Pierwszy tom wciągnął mnie całkowicie, było w nim masę wstrząsających i makabrycznych wydarzeń, a niektóre opisy do najsmaczniejszych nie należały. Tym razem, mam wrażenie, że akcja się trochę uspokoiła i było zdecydowanie mniej makabry, ale pomimo to niektóre wydarzenia doprowadzały mnie do wstrzymywania powietrza w płucach.
  Jędrek Sokołowski ucieka ze swojego więzienia. Kto mu w tym pomaga, dobrze wiecie jeśli czytaliście pierwszą część (jesteście zdecydowanie krok dalej niż nasi główni bohaterowie :P ) O momentu jego ucieczki, życie Patryka i Diany staje pod znakiem zapytania. Oboje będą bali się o swoje życie, jednakże to nie zatrzyma ich przed odnalezieniem go i doprowadzeniem sprawy do końca. Bo przecież gdyby nie Patryk i jego „miękkie serce”, nie byłoby problemu w ogóle. Czy uda im się odnaleźć Jędrka – seryjnego zabójcę, zanim on znajdzie ich? I czy Diana będzie w stanie wybaczyć Patrykowi kłamstwo?
  Myślę, że tytuł idealnie odwzorowuje zawartość tej książki. Autor w głównej mierze skupił się na emocjach głównych bohaterów. Strach, który im towarzyszy, odczuwany jest dosłownie na każdej stronie, przez co czytelnik również odczuwa niepokój i niepewność tego, co za chwilę się może wydarzyć. Jeśli o mnie chodzi, to szczerze… były momenty które mi się dłużyły i z niecierpliwością wyczekiwałam, aż zacznie się w końcu coś dziać :/ spodziewałam się czegoś podobnego do klimatu pierwszej części, gdzie wynaturzeń jest zdecydowanie więcej. Ale oczywiście nie mówię, że książka mi się nie podobała, bo autor w świetny sposób poprowadził całą fabułę, wprowadził fragmenty przerażające i szokujące (ale było ich mniej niż w jedynce), a zakończenie było ogromnie zaskakujące. Jednakże nie pogardziłabym, jeśli byłaby bardziej „obrzydliwa”, a poziom niedowierzania osiągnąłby punkt krytyczny :P Pomimo wszystko jestem usatysfakcjonowana z lektury i całą dylogię gorąco Wam polecam! (justus_reads, 21.03.2022)