Zaraza. Komisarz Brudny. Tom 4

Średnia ocena: 5, liczba ocen: 7

• Ocena:
  „Zaraza” Przemysława Piotrowskiego to czwarty tom serii kryminalnej o Igorze Brudnym, który ukazał się po roku oczekiwania. Równocześnie jest to nowy początek cyklu - zmieniło się tu prawie wszystko. Przede wszystkim kreacja postaci – Igor, po trudnych doświadczeniach z tomu poprzedniego, jest całkiem innym człowiekiem, w końcu jest wielowymiarowy, jest bardziej ludzki, lepiej umotywowany psychologicznie, przez co łatwiejszy do zrozumienia. I w końcu Julka, jego partnerka, doczekała się tego, że stała się pełnoprawną postacią – w tym tomie sama też prowadzi śledztwo, nie jest już zależna tylko i wyłącznie od Igora, co tak mocno wcześniej mnie denerwowało. Brutalne opisy zostały ograniczone do minimum, błędów stylistycznych raczej nie wyłapałam, a temat jaki książka porusza – handel żywym towarem – został rzetelnie opisany. Akcja toczy się sprawnie, twisty rozpisane są w odpowiednich momentach, przez co ciekawość utrzymuje się na stałym poziomie. Ogólnie jestem zadowolona i cieszę się, że po trzech kiepskich tomach w końcu mogę napisać o serii coś pozytywnego! Oby z piątym tomem, który na rynku ukazać ma się w czerwcu 2022, było podobnie! Albo jeszcze lepiej, bo wiem, że Piotrowskiego na to stać! :) (Kryminał na talerzu, 20.04.2022)
• Ocena:
  Niesamowity Igor Brudny już czwarty raz nas zachwyca. Tym razem obserwujemy jego zmagania z trudnym powrotem do życia i zdrowia. Cudem przeżył. Jest psychicznie złamany. Do życia mobilizuje go jego osobista partnerka Julia Zawadzka. Tym razem są w związku.
  Zawadzkiej również świat obrócił się o 180 stopni. Zmieniła pracę. Pracuje aktualnie w komendzie w Zielonej Górze. Prowadzi różne sprawy. Obecnie martwią ją znalezione zwłoki kobiety. Kobieta była pozbawiona krwi. Jak to jest możliwe? Kto stoi za jej śmiercią? Czy w lesie poluje wampir? Czy będzie więcej ofiar? Ta sprawa nie będzie bardzo prosta.
  Do Zielonej Góry po raz kolejny zagląda zło. I zostanie tu na dłużej. Czy Brudny i Zawadzka dadzą radę przegonić je raz na zawsze?
  Znając Przemysława Piotrowskiego – nie na długo zapanuje dobro. Pewnie autor już coś dla nas szykuje.
  Igor Brudny również poprowadzi pewną sprawę. Tajemnicza kobieta poprosi Igora o pomoc. Czy Sprawy Zawadzkiej i Brudnego coś łączy? Przekonacie się o tym czytając. Igor nie chce już wrócić do pracy w policji. Marzy o pracy jako prywatny detektyw. Czy widzicie go w tej roli? Jak najbardziej tak. Nie będzie zależny od nikogo.
  Moim zdaniem czwarta część jest najlepsza. Najbardziej mnie wciągnęła. Jest bardziej emocjonalna. Razem z Igorem przeżywałam początek jego nowego życia. Czy tym razem będzie miał szczęśliwe życie?
  „Zaraza” jest równie mroczna jak poprzednie części. Możecie ją przeczytać bez znajomości poprzednich tomów, jednak ja zachęcam do poznania całej historii.
  Autor w idealny sposób myli tropy. Pomieszał i poplątał całą fabułę. Czy będziecie potrafili się odnaleźć? Ja się odnalazła więc pewnie i wy też.
  Przemysław Piotrowski ma idealną wyobraźnię. Zielona Góra stała się punktem kulminacyjnym całego zła. Znajdziecie tutaj samo zło. Dlaczego? Poczytajcie.
  Jestem ciekawa czym autor nas jeszcze zaskoczy. Nie mogę się doczekać kolejnych przygód Brudnego i Zawadzkiej. Mam nadzieję, że wkrótce o nich przeczytamy. Czekam na kolejną część, a was serdecznie zapraszam do przeczytania:
  „Piętna”, „Sfory”, „Cheruba” i „Zarazy”. Jeżeli uwielbiacie mocne i mroczne kryminały to nie możecie zapomnieć przeczytać tych powieści. Poznajcie Igora Brudnego i jego tragiczną historię.
  Dziękuję za to, że Igor Brudny powrócił. Możemy razem z głównym bohaterem zaśpiewać jego ulubioną piosenkę:
  Risin' up, back on the street
  Did my time, took my chances
  Went the distance, now I'm back on my feet
  Just a man and his will to survive
  So many times, it happens too fast
  You change your passion for glory
  Don't lose your grip on the dreams of the past
  You must fight just to keep them alive.
  Z całego serca polecam. (mommy_and_books, 21.12.2021)
• Ocena:
  Kto, jak kto, ale Pan Przemek daje czadu. Z kilka razy niemało dostałam rozstroju żołądka (moniczyta, 02.12.2021)
• Ocena:
  Po CHERUBIE życzyłam sobie aby ta trylogia trylogią pozostała. I, kto czyta moje recenzje, doskonale wie, że nie dlatego, że mi się nie podobało. Podobało mi się bardzo, wszystkie razem i każda z osobna. Ale uznałam, że pewne historie nie potrzebują "dogrywek", są idealne takie jakie są, nic więcej im nie trzeba bo i tak doskonale wpisały się w czytelniczą pamięć. Oczywiście nie jestem naiwna, i wiedziałam, że ta "złota kura" nie skończy się zgodnie z zapowiedzią. No i cóż, przeczytałam ZARAZĘ, bo jakżeby inaczej. I co? I muszę przyznać, że… nosz kuźwa nie wiem, czy nie jest najlepsza (@nataliicodziennosc, 02.12.2021)
• Ocena:
  "Zielona Góra nie różniła się od wielu innych miast w Polsce. Tutaj po prostu szambo wybiło."
  Wy też cieszycie się, że Igor Brudny wrócił?
  Ja bardzo! I pomyśleć, że zapowiadało się na trylogię, a okazuje się, że jednak będzie to seria. Ale to naprawdę dobra wiadomość! Tak bardzo brakowało mi Igora i Julki. Pierwszymi trzema tomami autor zaskarbił sobie moją uwagę i sympatię. "Krew z krwi" i "Matnia" też nie były złe, ale wolę autora w tej wersji. Wersji, gdzie psychopaci i walka z czasem grają główne skrzypce.
  Igor Brudny dochodzi do siebie, choć droga ta wcale nie jest łatwa. Mimo trudnych początków staje na nogi, w praktyce i przenośni, i to w towarzystwie swojej przyjaciółki, teraz już partnerki, Julki. Kobiecie trafia się śledztwo, gdzie porzucono kolejne zwłoki młodej kobiety, ale tym razem bez kropli krwi w organizmie. Tamtejsza policja ma trudny orzech do zgryzienia. W międzyczasie do Igora trafia zdesperowana dziewczyna, która prosi go o odnalezienie siostry, która przepadła bez wieści. Czy uda mu się rozwiązać pierwszą sprawę po tym, jak uciekł z rąk śmierci?
  "Zaraza" to kolejna mroczna historia, gdzie schwytanie psychopaty wcale nie jest takie proste, powiązania policji z szajkami ponownie wychodzą na światło dzienne, a handel żywym towarem prowadzi do cierpienia wielu ludzi, a nawet śmierci. W poprzednich częściach mieliśmy styczność między innymi z pedofilią w kościele.
  Tutaj autor postawił na prostytucję. I to nie taką z własnej woli. Dziewczyny kuszone obietnicami wpadają w ręce uzurpatorów, którzy wymagają od nich bezwzględnego posłuszeństwa, a przy tym brutalnie się z nimi obchodzą. Nie zabraknie nawiązań do polityki, układów policji z władzami i bandytami.
  Natomiast wracając do samego Igora Brudnego, to ewoluował on jako człowiek. Według mnie stał się poważniejszy, ale to nie znaczy, że nie ryzykuje własnego życia dla sprawy. Wykazuje się ogromną siłą, by wrócić do normalnego życia, ale także odwagą, bo kto by pakował się specjalnie w kłopoty? Właśnie Igor. Razem z Julką stanowią świetny duet i z pewnością będę wyczekiwała kolejnych losów bohaterów. Ciężko będzie z nimi się rozstać tak na stałe.
  Jeśli ktoś zna tę serię i jest takim samym fanem jak ja, to musi przeczytać "Zarazę". Świetny research autora, sprawnie poprowadzone śledztwo, ciekawy zarys bohaterów, to przepis na naprawdę dobrą lekturę. Ja jestem zachwycona. Bałam się tego powrotu, ale jak widać niesłusznie. Takie książki pana Przemysława chcę czytać! (gdzie_ja_tam_ksiazka, 28.11.2021)
• Ocena:
  Myślałam, że dłużej będę musiała czekać na powrót do Zielonej Góry, a tu taka miła niespodzianka :D
  
  „Zaraza” to już czwarta część zagadek kryminalnych, których rozwiązania podejmuje się Igor Brudny. Podobała mi się zmiana, jaka zaszła w głównym bohaterze. Przemysław Piotrowski po raz kolejny serwuje nam nieoczywiste śledztwo z bardzo charakterystycznymi postaciami. Pojawiające się wątki były niejednokrotnie wstrząsające. Dobrze, że to fikcja literacka, jednak autor pisze tak realnie, że często musiałam sobie o tej fikcji przypominać. Chociaż ta książka jest nieco inna niż wcześniejsze, to bardzo przypadła mi do gustu. Czytało mi się bardzo dobrze i bardzo szybko. Przemysław Piotrowski skonstruował wciągającą akcję, w której od początku jest mnóstwo zagadek i. Autor postarał się o to, aby zakończenie było nieoczywiste i nie takie łatwe do rozszyfrowania. W ogóle nie spodziewałam się takiego finału.
  
  Takie kryminały to ja mogę czytać. I Was też do tego zachęcam. (motyle_w_glowie, 19.11.2021)
• Ocena:
  „Seryjni mordercy to zwykle sympatyczne Mietki i Wieśki z sąsiedztwa”.
  Jak miło spotkać starych przyjaciół i wyruszyć z nimi na kolejną emocjonującą wyprawę w poszukiwaniu prawdy.. mrocznej i porażającej.
  Był już „Rzeźnik z Nietkowa”, „Kanibal”, „Zabójca policjantów” i byłam niemal przekonana, że tym razem Brudny pogoni z Miasta Zbrodni co najmniej „Covid”.
  Dobrze znany Igor Brudny powraca naprawdę w zacnym stylu. Niczym „Super hero”, ale bardzo ludzki niż boski. Choć jego stosunek do życia ewaluował, Komisarz poniósł konsekwencje podjętych decyzji i teraz musi się zmierzyć z własnymi ograniczeniami - upór, niezłomny charakter, zawziętość i niezawodność pozostały niewzruszone. Wracając do zdrowia w zielonogórskim zaciszu jest przy nim Julia Zawadzka. Po latach wzajemnych podchodów, ta wypielęgnowana przyjaźń w końcu poszła we właściwym kierunku..
  Zawadzka, po przeniesieniu do komendy w Zielonej Górze, również próbuje się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Prowadzone przez nią aktualnie śledztwo utknęło jednak w martwym punkcie.
  W pobliskim lesie znaleziono z kolei zwłoki następnej zamordowanej kobiety. Do tego dochodzi ofiara wypadku samochodowego, o której Zawadzka wolałaby nie pamiętać.
  Wygląda na to, że w mieście pojawił się kolejny seryjniak, choć to tylko spekulacje bez popartej empirycznie wiedzy. Śledztwo zdaje się być wybitnie nierozwojowe. Bo jak tu połączyć kilka zamordowanych kobiet, ale każda inaczej, no i jeszcze jedną, która żyje, ale co to za życie.. Nie ma żadnego modus operandi sprawcy, wszystkie teorie brzmią nielogicznie, nic się nie klei, tylko miesza jak w gotującym się kotle.
  Choć Brudny nigdy nie lubił wcinać się między wódkę, a zakąskę, on doskonale wie jak to jest dotknąć zła w najczystszej postaci, a właściwie być przez to zło dotkniętym. Widział jak się ono rodzi, jak rośnie i w końcu, jak odpowiednio dokarmiane eksploduje, a siła rażenia niszczy wszystko w wszystkich. Komisarz chcąc nie chcąc angażuje się w śledztwo, które będzie i tym razem wymagało rzeczy, które nie zmieszczą się w procedurach. Stawka jest jednak wysoka, a ryzyko adekwatne do starań. Poskładanie pozornie niepasujących do siebie elementów w sensowny ciąg przyczynowo- skutkowy, a przez to dojście do prawdy, wykrwawi niejeden umysł.
  Kim jest poszukiwany „Wampir” – bezduszne stworzenie jedynie obleczone w ludzką skórę, które z premedytacją wysysa życie ze swoich ofiar?
  Ciemne chmury nad Zieloną Góra nie wróżą niczego dobrego. Tym razem koszmarna prawda ma zapach zemsty i obłędu.
  Polecam.
  Gratulacje dla Autora! Zafundował nam genialną rozrywkę, a przy tym przemycił szereg rozmyślań dotyczących tak bardzo współczesnych bolączek.
  Ta seria rozwala system.
  Dobrze wiedzieć, że ciąg dalszy nastąpi. (aniabex, 08.11.2021)